სხვათაშორის უცხოეთში მთელი ჯგუფები და გაერთიანებები არსებობს ამ საკითხის გარშემო. მე მეგონა, რომ საქართველოში საერთოდ ტაბუ დადებული თემა იყო, და ვისაც აწუხებდა ასეთი მიდრეკილებები, არც ავლენდა

მე ვფიქრობ, რომ გადახრა არ არის. ანუ გარკვეული ფსიქოლოგიური პრობლემები ყველას გვაწუხებს და ბავშვობაში გადატანილი ტრამვები (მძიმე თუ მსუბუქი) გარკვეულ დაღს მაინც ტოვებს, მაგრამ საბოლოოდ ყველამ ის უნდა აკეთოს რაც სიამოვნებს. გინდაც ეს დაბმა, სანთლების წვეთება და ცემა-ტყება იყოს.
არ იყო ის ვინც გინდა იყო... გინდოდეს იყო ის ვინც ხარ.