დგება მომენტი, როცა თავს მარტოდ გრძნობ, კლუბის გაგრძელება ( IV ნაწილი )

TETISA ბოლოს უკვე ყველა მივდივართ , აქ ცას ვერავინ გამოეკერება
ამიტომ, თითქოს ცხოვრების უკანასკნელი წამებია, ისე რომ ვიცხოვროთ , მაგრამ ამას არავინ აკეთებს

სპლინი
გარეთ თავსხმაა, მე თავს მესხმის ჩემი სიმშვიდე,
იქნებ, სწორია, რომ უბრალოდ არ მინდა ძილი?
ისევ უცხოა, ჩემთვის, თეთრი ღამის სიშიშვლე,
გარეთ თავსხმაა, მე თავს მესხმის ჩემი სიმშვიდე.
გამხდარი მხრები მარტოობით გადავიმწიფე
და ავდარს მყიფეს შევაფარე მტევნები თბილი,
გარეთ თავსხმაა, მე თავს მესხმის ჩემი სიმშვიდე,
იქნებ, სწორია, რომ უბრალოდ არ მინდა ძილი?

უკაცრავად და, ბოლო აბზაცი მაფიქრებინებს რომ ეს სპლინის კი არა, ნინუცას შემოქმედებაა
მე მაპატივეთ

teoj

სპლინი ნაღველია.
ნინუცაც ნაღვლიანია ხოლმე.
სპლინი = ნინუცას
ამ ლოგიკით ნამდვილად ნინუცას შემოქნმედება ყოფილა ))

ეჰ

Barklai
მე კიდევ ეს დღეები არ მიძინია, გუშინაც გავათენე, და ახლა მეძინება, მაგრამ იმდენად არ მინდა წასვლა და დაძინებამდე მარტო ფიქრებთან, ღამეში დარჩენა, ვფხიზლდები




This post has been edited by teoj on 24 Dec 2009, 01:35

teoj
რატომ? რა გაქვს ამდენი საფიქირი? დავიჯერო რამეზე ფიქრს გაურბიხარ?

teoj
მართლა ეგრეა

ბოლო 2

Lizikuna3 ალბათ, სანამ დავიძინებ ის პერიოდი არ მინდა რაღაცატომ, ძაან უნდა მეძინებოდეს და ეგრევე მივითიშო, მარა ეს რო მახსენდებათქო ვფხიზლდებითქო ხომ ვთქვი წეღან და ვარ ასე უძილობის კაიფში მთელი დღეები
ვინ იცის რას არ ვბოდიალობ


Utopian აბა მე ტყუილა ვიტყოდი, ნინუ?

This post has been edited by teoj on 24 Dec 2009, 01:53

teoj
დაიძინე. არ შეიძლება მუდმივი უძილობა.

აუ, კიდევ კარგი შემიძლია ბეჭდვა. ახლა კრიჭა მაქვს შეკრული და ლაპარაკის უნარი წართმეული. რაღაც უსაშინლეს ხასიათზე ვარ

Barklai
მაგას ვარიგებდი ნინუცას და მე ვიჯექი ვმუშაობდის საბაბით ვათენებდი, ახლა უკვე სერიოზულად აღარ მინდა რა ვიცი , ალბათ დროს მივტირი, ძალიან მალე გადის, გათენებული არაა დაღამებულია, ანი დან ჰოემდე სანამ ჩავალ ჩემებს უკვე ძინავთ
მადლობა თქვენ ყურადღებისთვის დროებითია, გადაივლის ორი დღეა რაც მეთვითონ არ მინდა თორე მანამდე მინდოდა , უბრალოდ ვსაქმიანობდი

შენ რა დაგმართნია, მოხდა რამე?

This post has been edited by teoj on 24 Dec 2009, 01:54

teoj

მაგარი რამეა :|

შენ სანამ რამეს ვიტყვი მგონი მანამდე იცი

teoj
ეჰ, წავალ.

არაფერი მომხდარა. დღეს ყოველშემთხვევაში.

შენც მადლობა.

Utopian
რომ არ ვიცოდე როგორ გაკადრებთ

------------------------------------------------
ამ ლექსების და ღამის ფონზე, გამახსენდა.. ამოვქექე ჩემი ძველი ბლოკნოტები , მოკლედ ( იმ დღეს სამეცადინოს ვეჯექი და ეს ერთი ამოსუნთქვით წავიკაიფე )
16 ივნისი. 2005 წელი

"აბდა -უბდა"

ქარი ქრის, ღამეა, მთვარეა
დარდია, მოგონებები მწარეა,
აქ აწმყო ვერაფერს გვპირდება
მომავლის იმედი გვიკვდება.

საშინელ ფიქრებში ჩაფლული,
ამ ქვეყნის ავ-კარგში ჩართული,
ვსუნთქავ და მე მესმის ქართული-
ლამაზი ბგერებით დართული

იქ, სადღაც შორს, კვნესის გიტარა
სხვის ბედის ჯოკერმა იტარა,
მის სულში მზის შუქმა იდარა
მე კიდევ არ ვიცი მინდა რა

ეს ქარი ხელს მიშლის მაწვალებს
მიფანტავს ფიქრებს და მაწამებს
მიწეწავს თმებსა და სულს
მისრისავს გრძნობას და გულს.

მინდა რომ დავწერო ფიქრი
მე ისევ სივრცეში მივქრი
არ მინდა დასვება თავქვე
მინდა რომ მე დავრჩე აქვე

ღრუბლებში დავიდო ბინა
ფიქრებით დავსახლდე აქ
და აღარ დავბრუნდე, გინა
ხანდახან დავეშვა აქ

ცაზე რომ ვარსკვლავი მოსწყდა
და ქარმა წაიღო შორს
სისწრაფით მაგონებს ფრინველს:
შევარდენს, არწივს და ქორს

ვუცქერი ბუნების ბორგვას
და შიშით მოველი წამს
როდესაც ღრუბელი შავი
გაისვრის აქ პირველ ნამს

ელვა რომ ცას ორად გახევს
გრუხუნი სიწყნარეს დახევს
მისწვდება მთასა და ბარს
დალეწავს სიმშვიდის კარს

ქარი ქრის, როგორც ზღვა ღელავს
და გრძნობას საამოს ქელავს
ვუცქერი მაღლა და ფიქრი
კვლავ დაბრუნებას ბედავს!

ცაზე რომ ვარსკვლავი მოსწყდა
და ქარმა წაიღო შორს
სისწრაფით მაგონებს ძერას,
შევარდენს, არწივს და ქორს

თეო.ჯ



Barklai რისი მდლობა , პირიქით, სასიამოვნო სიზმრებს გისურვებ

This post has been edited by teoj on 24 Dec 2009, 02:32

teoj

თეეე მართლა ძაან მაგარია

იცი როგორ გამიხარდა





დაპოსტე ხოლმე რაა
ოღონდ მე მომიძღვენი

teoj

არ წავედი ჯერ

ბედისგან დაღლილი დავეძებ სიზმარს,
ლამაზ და ორიგინალურ სიზმარს .


ცოტა გავმხიარულდი "სიზმარას"
მეფე გამახსენდა ისიც ჩემსავით სიზმარს ეძებდა ))