ძაან გათიშული დავდივარ ქუჩაში
და რამე არ იცით ისეთი, რაც მომეხმარება,
რომ გათიშულმა არ ვიარო?
ერთხელ დედაჩემი და ერთი მეზობელი ქალი მოდიოდნენ
და ორივეს მივესალმე
ანუ დედაჩემიც მეზობელი მეგონა, დღისით მზისით და ეგეთი
კიდე მილიონი. მეგობრებსაც ვერ ვცნობ ქუჩაში.
ერთხელ ჩემი ძმა და ჩემი ძმის ცოლი მოდიოდნენ და უი რა კარგო წყვილი მოდის,
ერთმანეთს როგორ უხდებიანთქო და ზუსტად სამი მეტრი იყო ჩვენს შორის, მაქსიმუმ ოთხი და იმათ რომ გამიღიმეს, მერე მივხვდი, რომ ჩემი ძმა იყო და მისი ცოლი.
ახლომხედველიც არ ვარ, მაგრამ ქუჩაში მემართება მასე, ცოტათი მიჭირს საგნების ზუსტი გარჩევა, ანუ ეგრევე ვერ ვხვდები რასთან მაქვს საქმე.
აი დღეს ავტობუსში ვიჯექი და გავიხედე და უი აქ ეს ქვის კონსტრუქცია, როდის დადგეს მეთქი და ვუყურებ, ვუყურებ და თურმე დიდი სატვირთო მანქანაა ვერცხლისფერი საბარგულით და ის, რაც მე ქვის მიშენებული კონსტრუქცია მეგონა, გზაზე შუქნიშანზე გაჩერებული სატვირთო მანქანა ყოფილა
ეგეთი იმდენი დამმართნია, რომ მოვყვე, გაგიჟდებით. მე იმას ვაბრალებ, რომ კოორდინაცია მაქვს ცუდი, ანუ წონასწორობის ცენტრის პრობლემა მაქვს და ქუჩაში სიარულის ან ავტობუსში ფეხზე დგომის დროს, ჩემი აზრით, ეს კოორდინაციის პრობლემა მხედველობის პრობლემას მიქმნის. აი დღეს ფალიაშვილზე კიბეზე ავდიოდი და საფეხურებს ისე ვხედავდი, თითქოს სამგანზომილებიანი სათვალით ვიყავი კინოთეატრში და ეს საფეხურები ჩემს ქვემოთ მოძრაობდა.
არ ვხუმრობ
თურქული კეხი არაფერ შუაშია, მაგრამ რაღაც პრობლემა მართლა მაქვს თავის ტვინში, უბრალოდ აქ ვერ დავწერ, როგორც ვლინდება, ერთს ვიტყვი, რომ სერიოზული პრობლემა მაქვს ხოლმე ზოგადად კუნთების მოტორული ფუნქციის მთელი სხეულის მასშტაბით და ამ პრობლემას აშკარად უნდა ჰქონდეს კავშირი კოორდინაციის პრობლემასთან და ქუჩაშიც, წესით ეგეთი რამეები, იმიტომ მემართება. შენობაში, როცა ვიჯექი (ანუ ვიჯექი და კოორდინაციის პრობლემა არ მქონდა) , შესანიშნავად ვიცანი ადამიანი, რომელსაც ქუჩაში ვერ ვცნობ ხოლმე და დღესაც სიარულის მომენტში შევხედე და ვერ ვიცანი და როცა დავჯექი, მერე უკვე მისკენ აღარ გამიხედავს. უფრო სწორად იმის მხარეს სარეკლამო დიდი მინა იდგა და იქ ვიხედებოდი, ქუდი როგორ მეხურა, ვიმოწმებდი
პირველივე შეხედვაზე განცდაში მქონდა, უი რა სიმპატიური ტიპი ზისთქო და ვსიო
· 
კაბინეტი #6, მოდეეე შე პაცი VENტო შენა... 
