მართლა კი არა
არც ეგეთი მაგარი მშიფრავი ვარ
Kesssoმაცადე შენა კიდე , გაშიფრვის პროცესი მიმდინარეობს ჯერ . .. .
* * *
Kesssoტაკ კეს !
სეიჩას პასმოტრიმ .. .. მეც მივენდობი ჩემს ინტუიციასა, რომელიც მეუბნება რომ შენს ავატარს თავსა და ბოლოს ვერ გაუგებს კაცი და ჯობს რომ მშვიდ ცურვას გავყვეთ შეფასების დროს და ყველაფერი დალაგდება : P
შეიმჩნევა ფერები: შავი, ლურჯი და მგონი კიდო ნაცრისფერი , ტოჩნი ნე ზნაიუ რასთანაა კავშირში , მაგრამ ერთ-ერთი მათგანი აუცილებლად იქნება დაკავშირებული თავდაცვის გრძნობასთან... ტოისწ არც თუ იშვიათად გაქვს შეგრძნება რომ გჭირდება საკუთარი თავის დაცვა ... ეს გრძნობა ზოგჯერ ძლიერია და რაღაც ფორმებს იღებს , ზოგჯერ ფერს .. კონკრეტულად როგორც ადამიანის როგორიღაც ტიპი არ წარმოგიდგება ხოლმე , კაკ აბიჩნო .. . უბრალოდ გინდა რომ შენს გვერდით ვიღაც ან რაღაც იყოს , რაც ყველაფერში გაგარკვევს , თავდაჯერებულობას შეგმატებს ... ვისაც ან რასაც დაეყრდნობი და აღარაფერზე იდარდებ... ნაცრისფერი მაინც დიდ როლს თამაშობს...ეს ის ფერია , რომელიც შეიძლება ამძიმებდეს შენს გარემოს და უმეტეს წილად გაფიქრებდეს ისეთ თემებზე, რაზე ფიქრიც უმეტეს წილად არ გსურს... განწყობასაც ცვლის... ხშირია სურვილი , ძალიან ძლიერი სურვილი სადმე წასვლის , გაქცევის , "სხვა ყოფნაში" გადასვლის ... ეს მაშინ როცა ყოველდღიურობა უაღრესად ერთფეროვანდება ... ამ ერთფეროვნების მიმართ თითქოს გულგრილი და შემგუებელი ხარ , დიდი პრობლემები ამის გამო არ გექმნება , მაგრამ ბივაეტ მამენტი კაგდა შენს თავს არ ეკუთვნი და ყველაფრის შეცვლის სურვილი ჩნდება ... თუმცა ეს არც თუ ისე ადვილია და იოლად ნებდები...სახლში წესრიგი კარგია შენთვის და გგონია , რომ ეს წესრიგი შენი ნაწილია ანუ ისეთია , როგორიც შენ ხარ თვითონ .... კიდევ გულგრილი ხარ და ზედაპირული ბევრ რამეში , თუნდაც ურთიერთობებში, ეს ალბათ იმიტომ რომ იმ საქმეს არ აკეთებ რისი გაკეთებაც გესიამოვნება ... ანუ შენი თავის პოვნა გიჭირს და დროის დიდი ნაწილი ამაზე ფიქრში გაგყამს ... თითქოს სულ ამაზე ფიქრობ , მაგრამ არც ფიქრობ ... ანუ თუნდაც ეს ფიქრი არ გიქმნის ისეთ შთაბეჭდილებას რომ უბედური ხარ ან რამე მსგავსი ... თითქოს ნების მომენტია შესუსტებული არ გინდა არაფრის შეცვლა ... ხშირად საკუთარ თვალებში იყურები ... ქუჩაში სიარულისას , მეგობართან ერთად ყოფნისას და ესეთ დროს თითქოს აფასებ ხოლმე სიტუაციას , აფასებ შენი სახის გამომეტყველებას , მაგრამ არა კრიტიკულად , უბრალოდ ნაბლიუდაეშ... ეს არც კარგია , არც ცუდი,.. სულ ერთია,,, ზოგჯერ გაქვს სიცარიელის შეგრძნება , თითქოს შენს გარშემო არსებულის სივრცის ნაწილი ხდები და მასში უკვალოდ იკარგები , ამას შეიძლება სიცივის გრძნობაც მოსდევს ... გახსენდება რომ ზამთარში უარესი იქნება , შეიძლება ღამემ , ზამთარმა და უკაცრიელმა ქუჩებმა შეგაშინონ ყველაფერი სულ ერთი გახადონ........ ვსო , ვეღარაფერს ვამჩნევ : ( დავწერ მერე ალბათ კიდე
* * *
Kesssoტაკ კეს !
სეიჩას პასმოტრიმ .. .. მეც მივენდობი ჩემს ინტუიციასა, რომელიც მეუბნება რომ შენს ავატარს თავსა და ბოლოს ვერ გაუგებს კაცი და ჯობს რომ მშვიდ ცურვას გავყვეთ შეფასების დროს და ყველაფერი დალაგდება : P
შეიმჩნევა ფერები: შავი, ლურჯი და მგონი კიდო ნაცრისფერი , ტოჩნი ნე ზნაიუ რასთანაა კავშირში , მაგრამ ერთ-ერთი მათგანი აუცილებლად იქნება დაკავშირებული თავდაცვის გრძნობასთან... ტოისწ არც თუ იშვიათად გაქვს შეგრძნება რომ გჭირდება საკუთარი თავის დაცვა ... ეს გრძნობა ზოგჯერ ძლიერია და რაღაც ფორმებს იღებს , ზოგჯერ ფერს .. კონკრეტულად როგორც ადამიანის როგორიღაც ტიპი არ წარმოგიდგება ხოლმე , კაკ აბიჩნო .. . უბრალოდ გინდა რომ შენს გვერდით ვიღაც ან რაღაც იყოს , რაც ყველაფერში გაგარკვევს , თავდაჯერებულობას შეგმატებს ... ვისაც ან რასაც დაეყრდნობი და აღარაფერზე იდარდებ... ნაცრისფერი მაინც დიდ როლს თამაშობს...ეს ის ფერია , რომელიც შეიძლება ამძიმებდეს შენს გარემოს და უმეტეს წილად გაფიქრებდეს ისეთ თემებზე, რაზე ფიქრიც უმეტეს წილად არ გსურს... განწყობასაც ცვლის... ხშირია სურვილი , ძალიან ძლიერი სურვილი სადმე წასვლის , გაქცევის , "სხვა ყოფნაში" გადასვლის ... ეს მაშინ როცა ყოველდღიურობა უაღრესად ერთფეროვანდება ... ამ ერთფეროვნების მიმართ თითქოს გულგრილი და შემგუებელი ხარ , დიდი პრობლემები ამის გამო არ გექმნება , მაგრამ ბივაეტ მამენტი კაგდა შენს თავს არ ეკუთვნი და ყველაფრის შეცვლის სურვილი ჩნდება ... თუმცა ეს არც თუ ისე ადვილია და იოლად ნებდები...სახლში წესრიგი კარგია შენთვის და გგონია , რომ ეს წესრიგი შენი ნაწილია ანუ ისეთია , როგორიც შენ ხარ თვითონ .... კიდევ გულგრილი ხარ და ზედაპირული ბევრ რამეში , თუნდაც ურთიერთობებში, ეს ალბათ იმიტომ რომ იმ საქმეს არ აკეთებ რისი გაკეთებაც გესიამოვნება ... ანუ შენი თავის პოვნა გიჭირს და დროის დიდი ნაწილი ამაზე ფიქრში გაგყამს ... თითქოს სულ ამაზე ფიქრობ , მაგრამ არც ფიქრობ ... ანუ თუნდაც ეს ფიქრი არ გიქმნის ისეთ შთაბეჭდილებას რომ უბედური ხარ ან რამე მსგავსი ... თითქოს ნების მომენტია შესუსტებული არ გინდა არაფრის შეცვლა ... ხშირად საკუთარ თვალებში იყურები ... ქუჩაში სიარულისას , მეგობართან ერთად ყოფნისას და ესეთ დროს თითქოს აფასებ ხოლმე სიტუაციას , აფასებ შენი სახის გამომეტყველებას , მაგრამ არა კრიტიკულად , უბრალოდ ნაბლიუდაეშ... ეს არც კარგია , არც ცუდი,.. სულ ერთია,,, ზოგჯერ გაქვს სიცარიელის შეგრძნება , თითქოს შენს გარშემო არსებულის სივრცის ნაწილი ხდები და მასში უკვალოდ იკარგები , ამას შეიძლება სიცივის გრძნობაც მოსდევს ... გახსენდება რომ ზამთარში უარესი იქნება , შეიძლება ღამემ , ზამთარმა და უკაცრიელმა ქუჩებმა შეგაშინონ ყველაფერი სულ ერთი გახადონ........ ვსო , ვეღარაფერს ვამჩნევ : ( დავწერ მერე ალბათ კიდე
· 
ადამიანის პირადი ,,მე" და მისი არჩეული "ავატარი ", II 
