მონდომებაა,მთავარი
მარტოობამ
მიჩვევა,იცის
თავიდან,მოგწონს
შემდეგ ეგუები
მაგრამ, ყოველთვის დგება ის მომენტი თუნდაც წელიწადში 1ხელ
როცა
ყველაფერი,ერთად "გიგროვდება ყელში" გინდა, ეს ყველაფერიი ხმამაღლა "ყვირილით" გამოხატო
და უეცრად,გეცლება ყველანაირი ძალა
ხვდები რომ ზედმეტად,უსუსური ხარ ამ "დროების" წინააღმდეგ
ვეღარ პოულობ ვერავის/ვერაფერს
იმიტომ,რომ როცა ვიღაც/რაღაც
შენს პოვნას,ცდილობდა შენ შესაძლოა
შენგანდამოუკიდებლად ზურგი,აქციე/ვერ იცანი.....
აცნობიერებ,თუ რა "ნეხვში" ხარ
თავიდან,ბოლომდე
და იცი,ისიც რომ შAნსი
შველის 0.0000001% ია
მაგრამ,იმედს ვერ კარგავ
ის,იმედი შენს ფსიქიკას ინახავს
და გიცავს,შეშლისგან

ვინც,გეტყვით რომ მარტოობა უყვარს
არ დაიჯეროთ
კარგად,არ აქვს გაცნობიერებული ეს,ყოველივე
და მას,უბრალოდ მარტო ყოფნა მოსწონს
ისიც,იმიტომ რომ უბრალოდ 1ხელ,დაიღალა
This post has been edited by POKERISBLUFF on 13 Jul 2017, 23:44