ბავშვი და წიგნი, თანამედროვეობის პრობლემა?

რეი ბრედბერი, ფრანსუაზა საგანი... ( ჟიულ ვერნი უფრო 10-11 . უბრალოდ ტექნიკური პროგრესი იმდენად წინ არის წასული რომ 10 წლის უკან რაც იყო საოცრების დონეზე ეხლა თაჩსქრინის სახIთ მოგვევლინა უკვე . ნუ ეს პატარა მაგალითი. მე მიყვარს ჟულ ვერნის ნაწარმოებები . )

me vs me

მიყვარს რომელია

ჩემი ოცნება იყო ეგ გაცოცხლებულიყო და ახალი წიგნები დაეწერა

საიდუმლო კუნძულზე საერთოდ ვჭედავდი,ეგ 8-9 ჯერ მექნება წაკითხული,სხვებიც ეგრე დაახლოებით

აბა მე რო მაგ დროს კოელიო წამეკითხა რას გავიგებდი

This post has been edited by nulovani_tolerantobaa on 4 Jan 2011, 05:10

nulovani_tolerantobaa
ნუ... კოელიო ზღაპარივითაა. ანუ .... ჰმმ რომ არ ვლანძღო ისეთი მეტაფორააა მოსაყვანი: მეოცნებე ქალების და კაცების კოსმოპოლიტენია. კარგი, კეთილი და გასაგები. როგორც ლიტერატურა = 0. როგორც მნიშვნელობის მატარებელი კი არის რაღაცა მასში.

ხო... კუნძული.... ზუსტად ამას ვიხსენებდი ეხლა ანუ რომ ვწერდი... რომ ვფიქრობთ მეცნიერი სულ ღლაპია სულ სუსტია... შედეგად კიდევ ? შექმნეს უსაფრთხოება, ინფრასტრუქტურა და რაც მტავარია შეინარჩუნეს ნორმალური ცხოვრება.