მენატრება, მენატრება....
მართლა მენატრება
აი, უკვე თითქმის ოთხი თვეა, რაც მისთვის არაფერი მიმიწერია და ასეც ვაპირებ, გავაგრძელო.
ჩემი ყველა უბედურება იმ მიმოწერიდან მოდის.
დავთმე ურთიერთონანიზმის ეფექტი, რომელიც დღეში 5-საათიანი მიმოწერით მიიღწევა. მარაზმი.
მაგრამ მაინც მენატრება.
(wave) პირველი სამი წელი ყოველთვის ასე იწყებოდა ჩვენი ჩატი. მისი უხასიათობის წამალი მე ვიყავი. მერე ერთი ფილმი ნახა, Friends with benefits ქვია, თუ რაღაც ეგეთი. ამ ფილმა გააფუჭა ყველაფერი. მოვუტყან გადამღები.
ახლაც გამწვანებულია, მიწერა მინდა, სამი წელი სხვაგან ვიყავი, ძააალიან შორს და არ ვიცი, რით დავიწყო.
ის დღე დაიქცეს, როცა ბანაკში წავედი და ეგ გავიცანი
თავს იმით ვიმშვიდებ, რომ ეგ მაინც (მაინც) გაიჟიმება, თუნდაც 10 წლის მერე
მეშინია, არ მიმეწეროს..
აუაუ :დდ პირდაპირ ეგ ხო არ მივწერო, ე
არაარა, სისულელეა
პორნოგრაფიული ასსოციაციები მოხშირდა ჩემს ამღვრეულ ცნობიერებაში.
მის მიმართაც კი.
მეღირსება გათავისუფლება???? და თუ კი, როდის?!
_______________
ხვალ ჩემი დაბ. დღეა, იქნებ, მას მოეწეროს .
ძალიან გთხოვთ, გამომეხმაუროთ და თქვენი აზრი დააფიქსიროთ, ეს ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანია.
.
This post has been edited by Ivanhoe667 on 6 Mar 2017, 00:12 
მონატრება
