heliomanბარაკა გამოუშვით ფარჩაკებოოოოოოოოოოოოოოოოოოოოო
teojვის მიედ-მოედები? ერთი უნდა გაგიცნო რა
ოღონდ ჩუმად, ვითო მე არ ვაააარ
ხალხნო, გამაცანით თეოჯუ ჩუმად
tsula7 ჰო, ვიპოვე მერე
.................
ვაიჰ. ცუდად ვარ : D
:უჰ:
დილით დასტრესილმა გავიღვიძე, კოშმარები და მთელი ამბები. საშინლად განვიცდი მთელ ამ ამბავს. რატომ გადავეყარე ამ კრეტინს, რამ გამაგზავნინა სივი.
აუ როგორ მიყვირა ტელეოფნში იცით? ბოლო ხმაზე ხაოდა, მობილურის მემბრანები გასკდა მგონი
ძაან შემეშინდა. მერე ოღონდ. გიჟივით ყვიროდა, აბსოლუტური, შეურაცხადი ფსიხია. მაგას გარეთ რა უდნა, საგიჟეთში უნდა იჯდეს : )
საშიშია.
ან, როგორც დანარჩენის - საქმის კეთების თავი არ აქვს, მხოლოდ ყვირილი შეუძლია : ) მაგას კიდევ არაუშავს.
არარეალიზებული მამაკაცი, მყვირალა : )
ვაი, როგორ შემეშინდა ხალხნო, არ იცით. კინაღამ შოკში ჩავვარდი. დილით რომ გავიღვიძე განძრევის მეშინოდა. მაგრა დავისტრესე.
სიმართლე რომ ვთქვა, არ მეგონა ასეთი სუსტი ფსიქიკა თუ მქონდა. ან ამ ადამიანზე ვარ მიჯაჭვული ძალიან. ან რა ვიცი. ჰო, უფრო ეს ალბათ. ძალიან ვენდობოდი შინაგანად.
ჩემი ბრალი არ არის, ეგრე გამოვიყვანე რომ დავიახლოვე. თან ძალიან. იმაზე მეტად, ვიდრე რამე რომ გვქონოდა, მაშინ შეიძლება დაახლოვბულიყავით.
ეხლა ვერ მოვყვები როგორ, მაგრამ მორალური ჰარაკირი ჩავიტარე ლამის და ეგაა : D არაფიზიკურ დონეზე ძააააააალიან, საშინლად დავიახლოვე.
წარმოუდგენელი რაღაცები გავაკეთე.
ნუ, იმანაც, და ამიტომ ვენდე და შევითვისე და შევი-გულ-ე.
ჰოდა რომ გიკივის გიჟივით, არ შეგეშინდება?
მე, წყნარი.. მშვიდი, სათუთი... არ მემჩნევა, რა ვქნა...: )
..........
ვაიჰ. ძაან მეშინია. დილაც, რაღაცნაირად საზიზღარია. შუადღიდან ეგეთ საძაგელ ხასიათზე ვიყავი და რა მჭირს ვერ ვხვდები. ნუთუ ეს ფსიქოთერაპია, ყველაზე მსუბუქი, ჯასთ საუბარიც კი, ასე მოქმედებს? იქნებ შევწყვიტოტ?
აბა რა ჯანდაბა ვქნა?
ისევ სიჩუმე და ჩაკეტვა? როგორც მაშინ, როცა მდგომარეობიდან გამოვდიოდი.
მომიხდება, კი.
საილენს.
ჩუმად, ჩუმად.
უბრალოდ, საქმე ისაა, ამ სიჩუმეში გაშეშებული სევდა და მოწყენილობა არ შემოგერიოს. აქტიურობა, ოღონდ ჩუმად. და არა სიჩუმეში გარინდვა-გაყინვა.
და სად მაქვს ამდენი ფუფუნება, არიქა ჩემს ნერვებს გავუფრთხილდე ა.შ. ? სწავლა, შრომა, კონტაქტი.
არადა, მართლა მჭირდება რაღაც სარეაბილიტაციო კურორტის მსგავსი..
ვაფშეტა, რომ არც არსებობს, ეგეთი. : ) სადმე იქნება ისე.
სახლი ტყეში - არ არის გამოსავალი. და ნერვების დამშვიდება. უსაქმურობა გაგაგიჟებს. მონასტერი კურორტი არ არის.
ალბათ შრომა? ჰო, შრომა.. მაგრამ ამ შრომას ჯანსაღი ნერვები უნდა, ჩემო... :*
საძაგელი დღეა, მოკლედ. ცარიელივით ვარ და მცივა. მორალურად. ვერ ვიტან ამ სიცივეს. მარტო რომ ვიყავი სახლში მაშინ მქონდა ეს შეგრძნება - დიდი, ცივი, ცარიელი სახლი.
ნერვების ამბავია.
.................................
რა მოვიფიქრო?
მომწყინდა თავდაცვითი მექანიზმები... ''ამა ად ამ დროში გაივლის'' ' ერთი თვე გაძელი' 'ორი საათი გაძელი', არ დანებდე, დაიკიდე, ა.შ.
დაიკიდე, ჰო.
და როგორ დავიკიდო?
თუ არ დავიკიდე, უარესია.
დაიკიდე სალომეა
მიყვარხარ
· 
The კაბინეტ..., განსატიპებელი
