ხო კაი . ვიწუეწუნებ. აჰა.
რა ხდება და.
1. გ-ბ ნერვებს მიშლის. დებილური ქცევები აქვს. თუმცა ეგ არ არის მთავარი. არ შემეფერება უბრალოდ. 
2. ალექტოსი არ იყოს, ნერვებს მიშლის უმოქმედობა.
3. მარტო ვარ და მოწყენილი. და ისეთ გამოქლიავებულ რჩევას როგორიცა დროა გათხოვდე ვიცი რაც ვუპასუხო 

 მოვიფიქრე. რას შემიკიკინეს ვა თავიანთ თავს მიხედონ , გაგიჟდება კაცი. წადი რა ტ მოიწმინდე 

 :ძაანგაბრაზებული: 

 ''უკვე დროა''. დავაი რა ბებიაშენისამ, ვინმემ გკითხა? რა უზრდელობაა, გადასარევი პირდაპირ. თან ძაან არ მედარდებოდეს 

 ხოდა უნდა უმტკიცო რომ ''ჯერ არ აპირებ'' ან რამე ეგეთი ქაჯობა. ნახუი რა, ვინ ხარ რომ შენთან დავიწყო თავის მართლება და იდიოტობები. გაგიჟდება რა კაცი 

 რა უზრდელი ქცევები აქვს ამ ხალხს. არა, მეც არა მგონია უკეთესი ვიყო 

 ერთმანეთს ვასწავლოთ ქცევები და ყველაფერი კარგად იქნება. 
4. მეშინია ამ სწავლის. და თან მეზიზღება. ვერ ვიტან რქებით რომ მეჯახებიან და ''აბა მაგარი გოგო ხარ?'' გამოცდას მიტარებენ. წადი რა, შენს თავს მიხედე. მე ჩემს საქმეს ვაკეთებ და რა გშურს და გბოღმავს, ვერ გამიგია. გადაირევა კაცი : ))
5. მამაჩემი მიშლის ნერვებს ხანდახან
6. და ჩემი ძმა მაგრად. დადგა და უკვე კარგი ხანია ''ბოღმას ნუ ანთხევ, ბოღმას ნუ ანთხევო''. ისარ ვიმსახურებ, უკვე მოომწყინდა. და მე რომ მწყინდება რასაც ვაკეთებ ხო იცი. მივდივარ. მორჩა. გაბრაზებით ვერ წავალ, წყენა მივლის, ეგ მესმის. რომ მბეზრდება, მაშინ უფრო გულწრფელი ვარ ხოლმე. მივდივარ. მორჩა. ჰოდა ჩემს ძმასაც - მიპატიებია, რა ვუყო, მიყვარს, ალბათ, რა ვიცი, ეგ აღარ მაინტერესებს, ხმას არ გავცემ. მორჩა და გათავდა. ყელში ამომივიდა და ვსიო. ალბათ ცოტა ვბრაზობ კიდეც. რაც უნდა ის უქნია. მეც დავღალე, მესმის. მაგრამ ბოღმა რა შუაშია?
7. ეს ჩემი ექს შეფი გამოსირებულივით იქცევა. მართლა რა. და რა ღადაობაა, ისევ რომ მეპატიჟება საქმეზე. რაღაცას ვეტყვი, ისეთს, რომ თან მოვაკეტინო და მაინც, სასხვათაშორისოდ, (რატომ არ ვიცი, რადგან მინდა, მხოლოდ იმიტომ. რომ მერე ტყუილად არ ვიდარდო ამ ისედაც ს-ობაზე) უკან დასახევი გზაც დავიტოვო. დააჰვიოს, მაგის სამსახურისაც : ))) მეც სულელი ვარ მაგრამ არაუშავს, მაშინ ლაწირაჩკა ვიყავი, მეპატიება : D : )) თვითონ ეშველოს ნეტა, თორემ.. : ) აუ როგორ შემაშინა : ( : ) გამიარა მგონი.
8. აუ სანდრომ როგორ შემაშინა.. იმ დღეს. ტოესტ სანდრომ კი არა, გულის ფრიალმა.. და კარგი ისაა, რომ მგონი ამანაც გამიარა : ))) წუხელ გამახსენდა და ერთი ამ ამბავსაც თქო, გახსენებაც მეკიდა და მეზარებოდა. სანდრო ხო საერთოდ : ))
9. ტუჩებს ვიკვნეტ და ლოყებიც დავიკვნიტე სულ. და რა ვქნა : D 
10. ცოტა მოწყენილი ვარ. და ჩემი მეგობარი გიოც გაქრა. და გული მწყდება. რომ დავუმეგობრდი. არა. რომ მენატრება. არა. ეგეც არა. რომ გაქრა. აი რა.
11. ომიკოს არ ვწერ არაფერს. დააჰვიოს. ეგღა მაკლია. : ) არა, ჯინაზე კი არა. უბარლოდ, არ მინდა და არ ვწერ. აი ასე. იშ. ხათრით რომ მოვექეცი, იმიტომაც მომხვდა გულში, ჰოდა ეხლა ეგღა მაკლია : )) იმაზე ვიფიქრო რომ უი, პასუხს ელოდება და ასე შემდეგ. ელდოება და ელოდოს. ნაჰიუ. წიგნს ხომ საერთოდ 

 ბოზი დამიძახეთ (ცხოვრებაში არ მითქვამს ეს ფრაზა : ) და არც ვიტყვი) თუ დავუბრუნო. თუნდაც როდესმე.
არ იმსახურებს 

 მორჩა. ჩემი წიგნი, ჩემი გული. ხათრები გვეყო. ნაჰიუ პაშოლსია : )
12. სამის ნახევარია
13. ღამე ვერ ვიძინებ 3-4 მდე. რაი ვქმნა სერაფიტა? - 11-ზე დაიძინე. - და რომ ვერ ვაღწევ საწოლამდე მაგ დროს? - მაშIნ ეხლავე დავიწყოთ ზრუნვა. აი ეხლა ცოტას დავისვენებ/ძინებ, მერე შხაპს მივიღებ, მერე ტანსაცმელს გავრეცხავ თუ გასარეცხია რამე, მერე კარადას დავალაგებ, საწოლსაც, მერე თუ რამეა სამეცადინო, იმას მივხედავ და მანიკურს წავისვამ ბოლოს. ეგაა და ეგ. : ) როგორ მგრუზავს გეგმები. : ( იმიტომ რომ მერე ვერ ვასრულებ და თავს იდიოტად ვგრძნობ. თუ ამასაც ვერ შევასრულებ, დავიგრუზები და აღარ დავწერ აწი: ))) ჰოდა, შევასრულებ
14. სიმშვიდეა გარშემო. ფორუმი ცოტას მღლის. - საკუთარ თავთან საუბარი. სიმშვიდე უკეთესია. თავს იყვარებ და კარგად ხარ. ერთი ეგაა, სახლში გამოკეტვა არ მიყვარს. სადმე შორს მინდება ხოლმე წასვლა. რომ მთელი სამყარო მხოლოდ სახლი არ იყოს ჩემთვის. სად წავიდე? პეკინი კარგი ვარიანტია. სეირნობაც კარგია. შორსაც არაა. ნახევარი საათი ზუსტად. ვოტ. თუმცა ეს დღეები მიწევს გასვლა. აი მერე დამერხევა მაგრამ არაუშავს. გული მიგრძნობს, რამე კარგს მოვიფიქრებ : )))  
15. მოვერევი საქმეებს? ვითომ კი. უნდა მივხედო ოღონდ. ჩუმად. ჩემთვის.
16. ამდენს რატომ ვწერ 

 გგონია არ ვდარდობ? არადა, სისულელეებსაც არ ვწერ მგონი. თავგადასავლებიც შემცირდა და დაწყნარდა. არც აღარავინ მომწონს, არც არაფერი : )))) ვიღაც ბიჭები რომ მომწონდა და მიყვარდასავით სულ სისულელე იყო. და აღარც მედარდება. დავივიწყე. ეგეთი მშვიდი და ჭკვიანი არ ვყოფილვარ ცხოვრებაში. არადა, სულ ესეთი ვიყავი... მშვიდიც და ჭკვიანიც. მხიარულიც. 
17. დასკვნა: ფორუმ გეს კაბინეტელებო, მიყვარხართ. ესე, მსუბუქად და უბრალოდ, გულისტკენებისა და გულგრილობების გარეშე. 
შეიძლება შესვენებაც გამოვაცხადო. 
ცხოვრება მშვენიერია, გკოცნით თქვენი X. 
