სიმარტოვის შეგრძნება, გამიზიარეთ თქვენი აზრები და განცდები მსგავსი თუ გაწუხებთ

რატომ გინდა რომ შეეგუო?

სულიერად მარტო ვარ და ხანდახან ვფიქრობ უკეთესიცაა როცა არავინ იქექება ჩემში თუმც ხანდახან ცუდიბშეგრძნებაა მაგრამ რავიცი ვისწავლე ასე ცხოვრება. ბოლომდე არავინ არ უნდა მიუშვა არც სულთან და არც გულთან.

kulout

იმიტომ რომ სხვანაირი მდგომარეობა ტკივილს მაყენებს და აღარ შემიძლია ასე. ხელი ჩავიქნიე

This post has been edited by »»Ş»A»L»i»A»» on 6 Feb 2013, 11:14

გასაგებია რომ ბოლომდე არავინ არ უნდა მიუშვა მაგარამ.ქალებს სწორედ ეგ არ შეგვიძლია დაა ეგაა ჩვენი სისუსტეც რომელიც მერეე ისე გვანგრევს რომ ვრჩებით სიმარტოვეში დაა თუ ძალა გვეყო წამოდგომის მხოლოდ იმით ვარსებობთ რომ ვემალებით საკუთარ ტკივილებს...ვატყუეთ საკუთარ თავს რომ ამ სიმარტოვემ არ შეგვჩამოს საბოლოოდ
* * *
გასაგებია რომ ბოლომდე არავინ არ უნდა მიუშვა მაგარამ.ქალებს სწორედ ეგ არ შეგვიძლია დაა ეგაა ჩვენი სისუსტეც რომელიც მერეე ისე გვანგრევს რომ ვრჩებით სიმარტოვეში დაა თუ ძალა გვეყო წამოდგომის მხოლოდ იმით ვარსებობთ რომ ვემალებით საკუთარ ტკივილებს...ვატყუეთ საკუთარ თავს რომ ამ სიმარტოვემ არ შეგვჩამოს საბოლოოდ

ჯერ შენ ხარ და მერე სხვა დანარჩენი. 'We ArE tHe CrEaTuRe Of OuR oWn DeStiNy'. შენს ხელშია შენი მარტოობა
მე მომწონს 'ვიყო ეული', მაგრამ "Happiness only real when shared"

კიიიიიიიიიიი, პირველი პოსტი რომ წავიკითხე მეგონა საკუთარ დაწერილს ვკითხულობდი )))))))))

ხშირად მაქვს ასეთი შეგრძნება , შემდეგ უაზრო ფიქრი მეუფლება რომ ვინც გარშემოა ერთ დღეს ყველა მიღალატებს, გამყიდის და ა.შ. .........

ვსწავლობ, ვმუშაობ, ბევრი მეგობარი მყავს, ძალიან დიდი ოჯახი მყავს და მაინც ხანდახან თავი მარტოსული მგონია, ბოლოს იმ დასკვნამდე მივედი რომ ამ თემაზე არც ვიფიქრო საერთოდ და დავტკბე მომენტებით......
უფრო ეს იმის ბრალი მგონია, რომ ის რაც გვაწუხებს ხშირად გარეთ ბოლომდე არ გამოგვაქვს და შემდეგ ვფიქრობთ რატომ არ ესმით ჩვენი გარშემომყოფებს და ამიტო მარტოდ ვგრძნობთ თავს

მეც ეგრე ვარ დამიჯერე მარტო ვარ (სულიერად)მთელი ცხოვრება მაგრამ ამის პრობლემა არ მაქ მთავარია სწორი იყო ღმერთთან და საკუთარ თავთან და სხვა ყველაფერი სისულელეა

მთAვარი ის კი არაა მარტო ვარ თუ არაა სიმარტოვე როდესაც გაწუხებს ეგაა მიზეზი.თუ არ გაწუხებს არც ყოფილა პრობლემა მაშინ.ეხლა ისე საშინლად ვგრძნობ თავს რომ შემეძლოს საკუთარ თავს ავჩეხავდი.ასე მგონია აასე უფრომივხდები რომ მოვკვდი
* * *
და კიდევ საშინელება ის რომ ხედავ არავისთVის არაფერი ხარ, არავის ახსენდები, არავის ჭირდები.....

This post has been edited by maiko20071 on 19 Feb 2013, 18:19