ამეხა კანი.
.............................
ფიქრიც. და თვალებიც. ვტირი და ვტირი. რა მეშველება. დიდხანს უნდა ვიტირო? .
ოცი დღეა გასული. პლუს ამასწინათ ამაფორიაქა. დამთავრდეს რა ეს ბოლო ვადები. აღარ შემეხმიანოს. მორჩა!
გადახარშოს მეც, მანაც.
მე სულ მეგობრობა მინდოდა შენთან, თავიდანვე, და არ გამომდიოდაო. გული მეტკინა.. .
მეუბნებოდა. მე კი სულელივით მიხაროდა, კარგია რომ არ გამოსდის მეგობრობა თქო.
დანაშაულია, თან ორმაგი: გავამწარე, და პლუს ვაფიქრებინე რომ დამნაშავეა თვითონ.
საშინელებაა. პროსტა ეხლა რაც არ უნდა ვუთხრა, არ დამიჯერებს. თვლის რომ საძაგელია და მორჩა.
აუ პროსტა რა სადისტურად მექცეოდა... გაფიქრებაც კი მზარავს. და თან მეცოდება. მესმის მისი რომ არ ვუყვარვარ. თუმცა ეს გაფიქრება დანასავით გამჭრელი და საშინელია. აი, ამქვეყნიური სამყარო რომ მტავრდება ეგეთი. და ფიქრობ: ოდესმე, რომ გარდავიცვლები, იქ ხომ, იქ ხომ მაინც, მომეშვება? .. უჰ.. რა ბედნიერებაა. აქ კი სიცარიელეა.
თუმცა ეს ახალი ამბავი. და მჯერა რომ გაივლის. დროის ამბავია. მე ხომ ადვილად მიყვარდება ადამიანები.
პროსტო, ეხლა ვინღა შემიყვარდება.
ჩემნაირი ადამიანი ერთი ვნახე და.
იმანაც წიხლი მკრა. ვის დაკარგვიხარო.

ჰააჰ. :|
ეს თავმოყვარეობაზე იმიტომ არ მოქმედებს, რომ ქებით ცაში ავყავდი და ერთი ცუდი სიტყვა არ უთქვამს. მამენტ დანაშაულიც ეგაა. მარა.
ჩემთვის ყველაზე მიმზიდველი, ჭკვიანი და უმანკო გოგო ხარ. ნებისმიერს რომ ჭკუას დააკარგინებს.
- რა ადვილი სათქმელია არა?
ჩერჩეტო, საწყალო სალომეა...

)))))))))))))