მე ანუ ჩვენ, ჩვენ ვიქნებით მთელი ქვეყანა ©

: )
მართალია აქამდეც არაერთხელ მქონდა მოსმენილი, მაგრამ განსაკუთრებულად და ღრმად იმ დღის შემდეგ ჩამიჯდა გონებაში. შენი წყალობით.
ეგ ფრაზა სრული ჭეშმარიტებაა და შორს რომ აღარ წავიდე, ამის ცოცხალი მაგალითი თავად ვარ. :არათავმდაბლურად კი ჟღერს, მაგრამ ფაქტი ჯიუტია და რა ვქნა?: : )

და კიდევ... 1-2 დღის წინ მცირეოდენ ცვლილებებთან დაკავშირებით რომ ვსაუბრობდით, გახსოვს?
იცი? ცოტათი მაინც შევიცვალე. უკვე ნათლად ვგრძნობ.
გუშინ ვაპირებდი ამის შესახებ შენთვის PM-ში მოყოლას, მაგრამ ბევრი გამომივიდა და აღარ შეგაწუხე.

არც მე მოვნიშნავ ადრესატს.

დილა შენით იწყება, ფინჯანი ყავით... რა აზრი ქონდა სხვა რამის დაწყებას თუ ისევ შენ იყავი ჩემს გვერდით...

After he took from you everything he could steal

How does it feel?


it sucks

მთელი დღე

ყოველ საათში


ყოველ წუთს


ნებისმიერ წამს


....................................


უბრალოდ ადექი და იცოცხლე რადგან გაჩუქეს სიცოცხლე

საწუწუნეთის იმპერია.. უცვლელი მმართველით...

Pour moi ..

სამივეს.. ოთხივეს..

Let The Music Play...

Never mind, I'll find someone like you
I wish nothing but the best for you too
Don't forget me, I beg
I remember you said,
"Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead,
Sometimes it lasts in love but sometimes it hurts instead"

//ჰჰ

ბავშვები გიყვარს? რომანტიკოსი ხარ? ოჯახში, ქმართან როგორი ურთიერთობა გექნება, იმასთანაც ასე მოიქცევი?
აი რაკითხვებია
კინაღამ მანქანიდან გადავხტი
გარეგნულად უხეში კაცები შინაგანად პლიუშევი მედვეჟონკები რატომ არიან ხოლმე? : )))

წეღან ვფიქრობდი.
რაღაც სისულელეებს ვფანტაზიორობდი. და იცი, მიშველა! იმიტომ რომ მივხვდი რამდენად განსხვავდებოდა რეალობისგან.
ერთადერთი კარგი იმაში, რომ არ ხარ, ისაა რომ ვეღარ მანერვიულებ. უჰ.... რა კარგია. რომ ვერ გხედავ.



იშ. მოგესპო გავლენა? ვეღარც მწერ. რითიც, იცი - რომ მაფორიაქებ. არც მე გწერ და არ გეხმიანები ნეტა ეხლა ვის უშრობ სისხლს? თუ ხარ, წყნარად და ბედნიერი. ჩაკიდე, რა.. თუ გეყვარება უნდა ჩაკიდო, აბა არა? აუ პროსტა როგორ ვკტბები როცა ვგრძნობ და ვხვდები როგორ მოგესპო საშუალება ჩემზე გავლენა გქონდეს. უჰ.... და რა მაგარია ! აი როცა ვიცი რომ მშიერი მგელივით სადღაც მაინც ილესავ კბილებს ( ) და ტუჩებს ილოკავ რომ აიტ, როგორ დაგივიწყე ეე, და როგორ ვერ მაფორიაქებ. გიინდა, გინდა რომ ამაგდო მაგრამ ვერა. ნიეტ დოსტუპ. და ხარ რა. ან სულაც, მეორე - არც გინდა და არც გახსოვარ. მაგრამ მე წყნარად ვარ რა. რა წყნარად ვარ უშენოდ. რა კარგია რომ ვეღარ ხედავ როგორ ვწვალობ და განვიცდი. და ვერ მიხდი ბოდიშებს, წიპა: უიიი შე საწყალოოო, რგოორ ვითამაშე შენი გრძნობებიიით, აუ, ბოდიში და თან ასე სისტემატურად. კაი ჰო.. ვიცი რომ ძალად არ გინდოდა. განა არ ვიცი. მჯერა სულერთი ვარ შენთვის.

ერთხელ მითხარი, ადრე, წასვლის წინ ჩაილაპარაკე.. როგორ მინდა აღარ გნახო ხოლმე, მაგრამ მერე მენატრებიო... მაპატიე, რომ ვცდილობდი ამეფორიაქებინე და თავი შემეყვარებინა. და რომ შენს აზრს - მე მეგობრობა მინდა! - პატივი არ ვეცი და ყურადღება არ მივაქციე...


მაპატიე . . .

დაძლიე მონატრება? მომიშორე?... აი მაგას ვერ გპატიობ ეხლა. ეგ ვერ ვხვდები რატომ გააკეთე. რა იყო ცუდი იმაში თუ გენატრებოდი.

დაგერხა....
უნდა მიგგრუზზო....
უფრო მეტი სასაცილო საბაბი უნდა მოგცე...
არადა არასდროს გკბენდი გგრუზავდი გაწუხებდი. გიფრთხილდებოდი. როგორც ყველას, მაგრამ შენ განსაკუთრებით. ნამდვილად გიფთხილდებოდი ყველა გაგებით, ისე როგორც არავის. არცეხლა გიშავებ რამეს. დაწყნარდი. არც მერე.


ძლივს დაგიჭირე მარტო უბრალოდ....
ახლა არავინ და არაფერი მიშლის... სრულიად კომფორტულად მოვეწვე... სავარძელში სხვათაშროსი ძალიან რბილია და გრილი. გვერძე ხეა. . ჩინური ვარდია.. თუ რაჩემი ფეხია არვიცი მარა შენსავით ნაზია და სათუთუ.

ვერავინ მეხება ზედმეტად აქ... მოკლედ სრულ იდიალიაში ვარ... გრილა ძალიან მყუდროდ ვარ აი ძალიან და სრულიად მარტო...აი ზუსტად ისე მაშინ როგორც ვიყავით...

ახლა არავინ გვაწუხებს და გვისმენს. ჩვენ ორნი ვართ მარტო. ნუ როგორ არ გვაწუხებ, გვერძე ოთახში დუდღUნებენ, მაგრამ დაუშვათ რომ მარტო ვართ...

ხოდა იცი რას გეტყვი ტინგიც... ვიცი რომ გიყვარს ტინგიცი. ჩემსავით.
სულ ტინგიცობ, ტინგიცობ უკვე აღარ ვარჩევ როდის ტინგიცობ და როდის არ ტინგიცობ და რა მნიშვნელობა აქვს ამას?!. მიყვარს რო ტინგიცობ ამას შენზე კარგად ვერავინ აკეთებს. როგორ გამოგდის ეგრე?! მეც არ შემიძლია. მოდი ცოტა დავსეიოზულდეთ არგინდა? ვიცი არაო მეტყვი ეს შეუძლებელიაო, მაგრამ ყველაფერი ხომ ჩვენს ხელებშია.

შენ ყველა ჩემი საიდუმლო იცი. ისე აფასებ და ხედავ ჩემს აზრებს და გრძნობებს თითქოს შენი იყოს.
ისე ისვრი ხოლმე ნიპრიჩიომ ფრაზებს, იცი რომ მაგიჟებს და გულზე მდუღარესავით მხვდება.. ახლა განსაკუთრებით)


შენ მაინც აგრძელებ ტინგიცობას. რა გიხარია ნეტა ვიცოდე?! აი რა?! თან როგორი ეგოცენტრიკი ხარ.
გიყვარს შენს ირგვლივ რომ ტრიალებს ყველაფერი. შენ, შენ შენ დიახ შენ! ხო რაიყო. არ იცოდი?! სულ არა?! ეხლა ხო იცი?! შენზეა ლაპარაკი. შენზე, ოღონდაც, მეც ხადახან რა, მაგრამ მეც მიყვარს შენი ყველაფერი. ხო იცი.თან როგორ. ძალიან..

ან რაში გჭირდებოდი მაშინ დაგავიწყდა რა გვჭირდა?! მე შენ იმის 1/1000 განახე რაც რეალურად ხდებოდა და გაგაფრხილე კიდეც. ნუ ხო კარგი დაიჭირე მუღამი, ერთი ამბავი იყო მესმის ყველაფერი, მაგრამ ინციდენტს თავი ავარიდეთ. პრევენციული ზომები მივიღეთ. არ გახსოვს?! ახლა ყველაფერი ისეა როგორც ჩვენ შევქმენით.ხო კაი ჩემზე მაგარი ხარ. და კარგიც შეგიძლია მეტი გააკეთო. ამ ჩემს ხოიცი ... რასაც. მე ეგ პირქით მიხარია და ვამყობ.

კი ბაზ არაა. შენ ყველაფერს მოაგვარებდი. მიშველიდი მაგრამ რის ფასად?! დაგავიწყდა მგონი რაც გამოვიარე და გადამატანინე? მგონი ხვდები... კი არადა გრძნობდე უნდა უკვე უნდა იცოდე შენ ეს ყველაზე უფრო კარგად.. შეუძლებელია ზუსტად ვერ ხვდებოდე.
შენ გადამატანინე ხო და ზუსტად უნდა გესმოდეს დაახლოებით რადგან ვგრძნობდით.

უნდა გესმოდეს. გიხაროდეს და იცინოდე. აი ეგრე ძაან მიყვარხარ. რა ნარკოტიკი.
რა გართობა. სულელი ხარ. 0 დააბლაა ეგ ყველაფერი ძალიან შორს სადღაც იმასთან შედარებით რაც მოახდინე. არადა როგორ ვვმალავდი ამას საკუთარ თავს. მაგრამ იმდღEს გაგუდული და გადაბაბენული რომ ვიყავი მასინ წამოიღო და ვეღარ შევაკავე. ან მაშინ როცა ვბოდავი. ან მასინ 1 წლის წინ შარშან რომ ვიჯექი მარტო შუაღამეს სამსახურში. რაუნდოდათ რას მახსენებდნენ.
ვხვდებოდი ხოლმე, ფხიზელზე, მაგრამ ადვილადვე ვთრგუნავდი, არაფხიზელზე ყელში წამიჭირა.

მახჩობდა. მადლობა. სწორია. შიგ მაქვს. ვსწავლობ ცხოვრებას. ვიკურნები.

ლო(ღ)იკური დასასრული..

"...ტირილისგან დაღლილი;
სარკეს ვიღებ და
სახის ყველა შესაძლო გამომეტყველებას
ვაკეთებ..."

.. Мы все в эти годы любили, Но мало любили нас...

..Я вас никогда не любила. Ну и что с того?
Почему я должна была любить вас?
Почему вообще надо кого-то любить?
Вы что думаете, мне больше делать нечего?..

This post has been edited by kkkk_kh on 15 Jun 2013, 21:39

niki-biki:)
....მორჩი რა წუწუნს.....რამე საინტერესო დაწერე ჯობია




.........რა ქორწილი?
.........რის ქორწილი?
........ქორწილი არა მაჩვი

მეწყინა, ძალიან მეწყინა!

აუ ბოლო სამი გვერდი სუ ტასკაა.

როგორ ვქნა?

რატომ ხდება როცა გაივლის დრო, ნანობ რაღაცეებს და სასწაულად სასწაულად გინდა იმ მომენტში დაბრუნება და ყველაფრის სხვანაირად გაკეთება?
არადა ხომ შეგეძლო მაშინ გაგეკეთებინა?
ხომ ყველაფერი კარგად იცოდი?
წინასწარ იცოდი ყველაფერი... და ეხლა სხვას ადანაშაულებ ამ ყველაფერში ...