მე ანუ ჩვენ, თემაი იგი საკვირველი

ერთი წელი გავიდა...
გუშინ ვფიქრობდი დროზე,რომელიც პირობითად არის დაყოფილი საათებად,თვეებად,წლებად...და ასე დაყოფილი დრო სისულელედ მომეჩვენა...
დრო დროა,უსაათოდ,უკალენდროდ და მას შეგრძნება უნდა,შენში უნდა იპოვო მისი მოძრაობა,ყველას ინდივიდუალური აქვს... და არ უნდა ადევნო მასე თვალი საათზე, კალენდარზე...
დაქახლოებით ასე ვიფიქრე,მაგრამ მგონი მთავარი აღარ მახსენდება???

This post has been edited by Gentle_Girl on 21 Jul 2013, 19:48

მიმაგრებული სურათი (გადიდებისთვის დაუწკაპუნეთ სურათზე)

..........................................
.................................

This post has been edited by QERBI on 21 Jul 2013, 21:28

ვსუნთქავ
ვცოცხლობ
იმედი მაქვს..
უკვე კარგია : )

მოვიდა უკვე ტრადიციული დალევის დრო

მგონი მიყვარდა..






://///////////////////////////

Midnight to noon
I'm a desert child
And MOUNTAINS make me nauseous
I like to look up wild at an infinite sky
Twinkling with diamonds
It's true I get depressed in fancy hotel rooms



This post has been edited by Gentle_Girl on 22 Jul 2013, 02:57

რამე უნდა მოვიფიქრო
მე..
არ ვიცი რა ვთქვა, უბრალოდ არაკომფორტულად ვარ ჩემს თავთან. არც სხვასთან მინდა.
ძილი არ მაწყენდა ხოიცი
* * *
დიდი ხნის წინ მივხვდი რო ყველას გააჩნია ადამიანური გრძნობები, არაადამიანებსაც კი

არასოდეს ვყოფილვარ ასეთი მართალი

რა უნდოდა ახლა...
მშვენიერ ხასიათზე ვიყავი
21/01/2012
28/04/2013
.....................................................
არ მინდა ფიქრიც კი

არ დაადგა საშველი ამ დაზღვევის გამოგზავნას რააააააააააა

დავიღალე.
...
ჩემივე უსაქმურობით.
თავს ვიმართლებ ხოლმე, - არეული ცხოვრება.
ხო, ხო.
გვიან გამოვიღვიძე. . . და მრცხვენია. აიტ!!! ხო მითხრა იმ გოგომ. ნუ გრცხვენიაო. სულ გრცხვენიაო. ყველაფრის. ხო, სულ მრცხვენია! სულ!
ნუ გრცხვენია სალომე. ...

მრცხვენია რომ ბაღში მჩაგრავდნენ.
მრცხვენია რომ ბავშვობის დაქალი მჩაგრავდა. და საზიზღრობებს მიკეთებდა.
მრცხვენია რომ მამაჩემი ასეთი ჩხუბისთავი და ღრიალა იყო და არის.
მრცხვენია რომ ჩემებს ჩემი განცდები სულ ფეხებზე ეკიდათ.
მრცხვენია რომ კლასს ვერ მოვერგე და დამიცონდნენ.
მრცხვენია, (სასტიკად მრცხვენია) რომ უნივერსიტეტსაც ვერ მოვერგე და გამრიყეს.. და უცნაურ ტიპადაც მიმიჩნევდნენ ვიღაც-ვიღაცეები.
მრცხვენია რომ დაქალები მჩაგრავდნენ და დამცინოდა, ერთი განსაკუთრებით. და ეხლა ცარიელ ბოდიშს მიხდის ცხოვრების არევისათვის. ისიც ისე, სასხვათაშორისოდ, სიტყვას მოყვა.
მრცხვენია რომ დედასთან არ ვარ ახლოს. და ადრე ხო საერთოდ არ ვიყავი. ორი პოლუსის იქით იყო.
მრცხვენაი რომ ვარ დიდი, არ მაყვს შეყვარებული და არ მაქვს სამსახური.

მრცხვენია! და არ მიკვირს, ლოგიკურია ეს ყველაფერი. ! მაგრამ სხვებმა ხომ არ იციან? ! ჰდაო მრცხვენია, მრცხვენია!

მრცხვენაი, რომ ასეთი შტერი, მიამიტი, სუსტი, და ბანძი აღმოვჩნდი ამდენ ### ადამიანში.

ჩაგისკდა მუცელი!

You think and talk too much. You must stop talking to yourself. In fact we maintain our world with our internal talk. Whenever we finish talking to ourselves the world is always as it should be. First of all, you must use your ears to take some of the burden from your eyes. We have been using our eyes to judge the world since the time we were born. We talk to others and to ourselves mainly about what we see. A warrior is aware of that and listens to the world. He listens to the sounds of the world. He is aware that the world will change as soon as he stops talking to himself and he must be prepared for that monumental jolt.


stop talking to yourself
stop talking to yourself
stop talking to yourself..

არ გინდა სალ
სისულელეა
არაფერი გამოვა სასიკეთო ხო იცი
უბრალოდ დაიღლები და ნერვები გაგიფუჭდება
რაში გჭირდება
აუხსენი დავფიქრდი და არ მინდა ესეთქო.თუ გაგიგებს ხო კაი.თუ არადა წავიდეს.დრო გავა და გადახარშავ.დაგავიწყდება.თან უფრო გააანალიზებ რომ სწორად მოიქეცი
მართალი ხარ სალ
ესე ქენი

მოვიდა უკვე დრო, ზედმეტი ლაპარაკის და სიზარმაცის გარეშე დაიწყე დალევა

გამოვა ყველაფერი
მოვა ხვალ ის კაცი და გააკეთებს ყველაფეეერს!
მორჩა
წინასწარ ნუ იცი ხოლმე ნერვიულობა
თუ არც გამოვა და დაიკიდე.. ჯანდაბას ის 200 ლარი
სხვა რამეში გამოიყენებ დარჩენილ ფულს......