ჩემთვის სრულიად უცხო ადამიანების ფატალური ისტორიები...
ეს ადამიანებიც არ იცნობენ ერთმანეთს...
მათი ისტორიებიც სხვადასხვაა...
მაგრამ ორივე ერთ განცდას იწვევს ჩემში...
როგორ მეცოდებიან და რა უმადური ვარ მე მათ ფონზე...
და როგორ მოხდა რომ მათი ტკივილი და ჩემი თანაგრძნობა გადაიკვეთა,ერთად მოხვდნენ ისე რომ ჩვენ არ ვიცით ერთმანეთის ვინაობა და ვერც ვერასდროს გავიგებთ...
როგორ მოხდა?ჩვეულებრივად,შენი ფიქრებიტ და გეგმებით გატაცებული იყავი,უცებ მოვიდა ადამიანი და მოგიყვა,თან მას რომ არ მოეყოლა შენს გვერდით მომხდარ ამბებზე წარმოდგენაც არ გექნებოდა...
შენ ხომ შენს სამყაროში ხარ და ადამიანების პრობლემები არ გენაღვლება?
მაგრამ აგერ სოკრატეს თუ დავუჯერებთ ადამიანის ცხოვრების ვალი პირადი ბედნიერების მოპოვებააო...
This post has been edited by Gentle_Girl on 4 Jul 2013, 20:31