სიმორცხვე, ზედმეტი არაფერი ვარგა. დაძლევის გზები!

ვსიო მე ნაგლი ვარო თქვი გულში და მორჩა

Benito_Mussolini

ვერ გახდები.
მაშინაც კი, როცა ნაგლურად მოიქცევი ან გადაწყვეტ მოქცევას, შენი ნამდვილი, ლმობიერი და შემწყნარებელი "მე" ამოგიხტება. დააიგნორებ თუ არა, ამას დიდი მნიშვნელობა არ ექნება. ის "მე" მაინც იჯდება შენში.

ეს ამ ცხოვრებისთვის ცოტა მძიმე ტვირთია, მაგრამ ამავე დროს საჩუქარია.
მოუფრთხილდი. ნუ დაკარგავ.
არ გინდა 'ცუდობა'. მიუხედავად იმისა, რომ ასეთები უფრო იზიდავს და ესაინტერესოება ხალხს.
იცხოვრე შენთვის და არა ხალხისთვის.

უბრალოდ, შეეცადე, კულტურულად იპოვო ზღვარი და არც სხვას მისცე შენთან ცუდად მოპყრობის საშუალება და არც თავად მოექცე სხვას ცუდად.

london1

უერთდება შესაბამის თემას.

სხვა დროს ისარგებლე თემით "კითხვა ფსიქოლოგთან".

არსებობს რიდი, რომელსაც ადამიანი ვერ ლახავს
თუ გადალახავს - თავს იგრძნობს ყალიბიდან უშნოდ ამოვარდნილად..
ვერ ვხსნი..
მთელი სიცოცხლე მქონდა ეს ბარიერი.. ვისთანაც არ მქონდა (სულ 1-2 ადამიანი დედამიწაზე) - სულ მეგონა, რომ ვაფრთხობდი ))))
ესეც არ ვარგა.. ნუ ჩემს შემთხვევაში ზედმეტი მომდის ალბათ, მაგრამ ..

საინტერესოა ძალიან წავიკითხავ.

საკმაოდ მორცხვი ვარ მეთითონ.

მაგრამ სოციოფო\ბია არ მაწუხებს ვფიქრობ.

ჩემში საზოგადოების შიშს მისი ზიზღი ძლევს ამიტომ ზოგიერთ სიტუაციაში მათ ვეწინაამდეგები.

ვცდილობა ვაჯობო და ჩემი გავიტანო. რაც მთავარი მოტივატორია სიმორცხვის დაძლევაში.