მაგარი ნევროზიც მქონია და მაგარი დეპრწსიაც მარა სუიციდზე არასდროს არ მიფიქრია, რატო უნდა მოვიკლა თავი 19ის ვარ ჯერ, (არც მაქვს თავის მოსაკლავაც საქმე, ნორმალურად ვარ+თავის მოსაკლავად ახალგაზრდას საქმე არასდროს არ ექნება იმიტო რო ყოველ წუთს სეუძლია რაღაცისსეცვლა)ან თექვსმეტი თხუთმეტისამ მით უმეტეს რატო უნდა დამეკლა თავი, ოპტიმისტი ვიყავი სულ და ვარ და სწორედაც ვყოფილვარ დრომ მაჩვენა
ერთადერთხელ დავფიარდი მაგაზე, ამ ერთი თვის წინ, ოღონდ არანაირო სასოწარკვეთის და მსგავსი ბლაბლაბლას გამო, პირიქით, კარგ ცასიათზ ე ვიყავი ძაან, უჩვეულოდ კარგზე, მეგობრის სახლში, მეშვიდეზე ცხოვრობს და კარგი ხედი აქ სახლიდან, ფანჯარა დაბალი, მზე ჩადიოდა თან

რო უცებ ზაან მომინდა მაგედან გადახტომა და სიკვდილი, 15-20წამი სადღაც სერიოზულად ვფიქრობდი გადახტომახე მერე სისულელეათქო გავიფიქრე, გამეცინა და ეგ იყო
ჰოდა თუ ტაბს მოვიკლავდა ვუშვებ მაგას ოღონდ არანაირად ახლო მომავალში, სადღად შემდეგი ოცი წელი არ გავაკეთებ მაგას, აი ეგრევიზამ, ავდგები და დაბალი ფანჯრიდან ძაან მაგარ ხედზე გადავხტები მზის ჩასვლისას

მარა ფანჯრიდან გადახტომამდე პარაპლანით ბანჯით ან რამით გადავხტები

მარტო ფრენა არ მხიბლავს მანდ, აი ფრენის შედეგად რო ბრახ და აღარ ხარ ეგ მხიბლავს

, ბოლო-ბოლო შენით გადაწყვეტ მისასტოპებელ დროს და რაღაცსისუკელე შემთხვევითობას არ დაელოდები ტკაც და როგორ გაგაქრობს, ეგპლიუსი აქ სუიციდს
ჰოდა ახალგაზრდები ვინც ხაეთ და ცუდად ხართ ყველაფერი მატერიალური დაიკიდეთ

და მკურნალობას მოახმარეთ თანხა, მაგაზე მნიშვნელოვანი აეაფერი არაა რო თავს ძაან კარგად თუ არა ნორმალურად გრძნობდე ემოციურ დონეზე, რა ჭირად გინდათ ჯინსები და აიფონები თუ ვერ გრძნობთ კარგსდ თავს, არ ტეხავს ცუდად ყოფნა და,მკურნალობა
ნუ არც თავის ცუდად გრძნობაა მთლად ცუდი და უაზრობზ ცოტა რომანტიულად თუ შეხედავ

, სუ არაფერს ხო ჯობია, რაღაცით აგამოძრავებს, მარა თუ ეგეთ სიტუაცუას სუიციდამდე მიყავხარ მოკლედ ზევით რაც დავწერე ეგ
მარა ასაკშიც თუ ხარ ჩემი აზროთ სანამ ბოლომდე კარგაფ არ დაფიქრდები და მოიფიქრებ სასარგებლოს და სასიამოვნოს რისი კეთება შეგიძლია არ უნდა მოიკლა თავი, რაღაც აზრი ყოველთვის გამოინახება, რის გამოც ღირს,

კაროჩე რა you should live life

და მერე სტოპები შაიძლება