Xolmcრა პრობლემაა, მკითხე კაცო
არ ვიცი ზუსტად. შემიძლია ვივარაუდო
შესაძლოა იემდების გაცრუებები იყო
პატარაობიდან ძალაინ ჭკვიანი ვიყავი, ნიჭერიც, სწრაფად და ადვილად ვსწავლობდი,ფ რიადოსანი,წ ესიერიდ ა ა.შ.
ასე ვთქვათ ეს მეგონა სტანდარტი ცხოვრების და ასე ვიქცეოდი, მერე ბაც და აღმოჩNდა რომ ამ "წესების" იქითაც შეიძლება ცხოვრება და არანაკლებ გიმართლებდეს, ანუ ჩემი ოქრო ჩუმად იყო და სხვისი ბამბა ჩხრიალებდა
ის რაც იყო კრედო, დაიმსხვრასავით, ნუ ეს გადავიტანე, არ იყო ძნელი, პრინციპებს არ გადავუხვიე და ვსიო.
მეორე დარტყმა იყო ის, რომ ის რაც მე მოემთხოვებოდა, არ მოეთხოვებოდა უმცროს დედმამიშვილებს. ეს გამიტყდა, ბავშვურ დონეზე დიდი ტრავმაა რა
მესამე იყო მოლოდინი, მუდამ ყველა ელოდა საუკეთესო ვიქნებოდი,რ აღაც დონეზე მეც, მარა ასე არ აღმოჩნდა, ზოგჯერ წაფერხებებიც და ა.შ. რობოტი ხომა რა ხარ, მერე გაურკვეველი საყვედურები
ახლა მაგალითად ერთ-ერთი სამინსიტროს დეპარტამენტის ხელმძღვანელაი და ტრენინგებს ატარებს ჩემი კლასელი, რომელსაც სამიანს სამადლოდ უწერდნენდ ა მეცადინეობაში მე და რამდენიემ ვეხმარებოდით< მე კი უმუშევარივ არ

ანუ ამგვარი რამეები ილექება დ ატრავმაა რა თავისებური, თვითშეფასებას გიკარგავს და ა.შ>
რა თქმა უნდა ან დაეხმარნენ, ან თავად მაიღწია, ეგრევე ხოა რვინდ ასვამდა იქ? ი9მშავა და მიაღწია.
არასწორად მესმოდა რაღაცეები მრწამსს დაერხა და .შ.
ჩემი სიბენტერითაც დამიკარგავს სამუშაო
ხშირად ყოფილა მიმუშავია და ჩემიგ აკეთებულიოვ ერ დაუნახავთ, ასევე ისიც, როცა წავიდოდი, მერე "ვახსენდებოდი"ს ხვებს, უი რა კაი თანამშრომელი იყო/იყავიდ ა ნეტა აქ იყო,და ეს მთრგუნავდა,. ბლინ ცხვირწინვ არ, ვმშაობ და არაა კმაყოფილი,და წავედი და ვენატრები, სადაა ლოგიკა? იყო იემდგაცრუებაც სიყვარულშდ ა ა.შ>
კონფლიქტ მშობლებთან
ცალ-ცალკე მე თავადვე არ ვანიჭებდი მნიშვნელობას.
არ ღირდა წუწუნად ვფიქრობდი, ამგრამ დაგროვდა, სანამ მოვინელე სხვა დაემატა, კდეივ სხვა და კდიევ სხვა დ აა.შ.
ის რასაც გგონია სწორად აკეთებ, და ყველას მოწონს, და შენს სურვილებზე ამბობ უარს
და ემრე მოგიტრიალდებიანდ ა გეტყვიან, რას აკეთებდი, ეს რატოა რ ქენი,ა რადა კაკრაზ მაგისი გაკეთება გინდოდა და მათსავე გამოდ ათმე.
როგორ აგიხსნა არ ვიცი
დამღლელია რა
არაარულფასოვნება, რეალიზაციის პრობლემა, მითების/მრწამსის/იდეალების მსხვრევა და სხვა
აი ახლა ვგიჟდები ერთ ადამიანზე, ყველაფერს დავთმობდი მისი ბედნიერებისათვის, მაგრმა რომ მომეცეს მის გვერდით ყოფნის საშალება, შეიძლება უკანდ ავიხიო, შემეშინდეს, ან უფრო ემტად, არ ჩავთვალო თავი ღრსად. ეგეც მთრგუანვს, ამიტოამც ვმუშაობ რომ უეკთესიგ ავხდე, თუ შევძლებ, მინდა ბევრად უკეთესი ვიყო
ვოტ ი ვსიო