ვის როგორ აი მე სიკვდილის წინ მეილი ჩამიფრიალდა თვალწინ

აგერ უკვე შვიდი საათია ვარეფრეშებ ერთ ფარატინა გზავნისლ მდაბიო სენდერისგან იმ იმედით რომ მე არ მეკუთვნის...
7 საათის წინ მოკვდა გული და გონება....
სხეული გაცივდა..
სადაცაა დაიწყებს გალურჯებას...
ფერისცვალებას...
კრემაცია ჩამიტარონ გადაეცით ჩემებს...
ან გამკვეთონ და ყველა ჯანსაღი ორგანო გაასხვისონ უსასყიდლოდ... იქნებ ასე მაინც გამოვადგე კაცობრიობას...
ჩემი ყველა ნივთი დაწვით ჩემთან ერთად! (ტექნიკა, წიგნები, ბიჟუტერია, ტანსაცმელი, ქუდები...)
სუნამები დატოვეთ... სუნზე გაგახსენდებით ხოლმე...
ზღვა ბანალურია..
შუქურაც...
მდინარეც...
ჰმ საყვარელი ადგილიც კი არ მაქვს სადაც შეიძლება ჩემი ფერფლის მოფანტვა ვისურვო...
ფერფლი ჩემსავე ცილინდრში დააგროვეთ ... ყავის ქილა , ზარდახშა და მისი მსგავსი არ დავინახო...
1 ცალი სისხლისფერი მიხაკი იქონიეთ თან...
მხოლოდ 1 ცალი...
ჩემი ლურჯი ცილინდრი და წითელი მიხაკი სიმბოლურად დატოვეთ იმ ადგილზე სადაც ფერფლს მოფანტავთ...
» სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ «
ხო რადგან ვკვდები ყველას ნოუთს დაგიტოვებთ თუ რას ვფოქრობდი თქვენზე.
მართალია ამ გზავნილს ვერასოდეს წაიკითხავს ადრესატები, მაგრამ
შენ! გამოსირებული იდოტი მლიქვნელი ხარ, რომელიც ინტელექტს აფარებს ბავშვობის კომპლექსებს.
შენ! ტიპიური ნაშვილები დედიკოს შვილი ( იხილე პირველი წინადადების მეორე ნაწილი)
შენ! მყრალო მოუწესრიგებელი ნაბიჭვარი, რომელიც დღემდე იტანჯება მამამისის ჩრდილით, ჩრდილის პრობლემა არც შენ ცოლს ექნება რქების ქვეშ ზაფხულობით (ყ) ისე შვილს საჯაროდ მაინც მოეფერე ხოლმე, თორემ ზედმეტად ეტყობა ,,სანათესაოს დაჟინებული მოთხოვნის საფუძველზე'' რომ მოევლინა ქვეყანას
შენ! შენი მხატვარი დედაც! შენი ქმრისაც! ბოლოს მაინც ციხეში ამოლპებით
აი შენ! შენ... შენ ... შენ უნდა გაქრე... ისევე როგორც მე ყველა შენც ნივთთან ერთად... და ერთი შეკითხვა 1 უდრის 2-ს? ან პირიქით?