ნაცნობმა დამილინკა ფროიდის ციტატა. ყველა ადამიანი იმ თემაზე ლაპარაკობს, რაც მას აკლიაო. ჰოდა სექსის დეფიციტი გაქვსო.
ჭკვიანური ნათქვამია. ვუთხარი პასუხი, ნეტა რას ნიშნავს ის, როცა ყოველთვის მეკითხები ჩემზე რას ფიქრობ და როგორი გგონივარო. შეუძლია კვირაშI შვიდჯერ კი არა დღეში 3ჯერაც კი მკითხოს..
როგორ ავუხსნა, რომ სექსი ფაქტიურად ერთადერთი თემაა რაც ამს მეტნაკლებად ესმის. ან ჰგონია რომ ესმის. და მანდაც საუბარი მე არ მიმყავს.
არ ესმის მას ფილოსოფია, არ ესმის ფსიქოლოგია, პოეზია, ლიტერატურა, არ ესმის თეატრი, კი ამტკიცებს მივყარსო, ამგრამ აზრსაც ვერ გადმოსცემს ზოგჯერ. არ ესმის ბიოლოგია და ბოტანიკა, არ ესმის კომპ თამაშები, ფენტეზი, არ იცის რაა სულის ტკივილიდ ა სიმარტოვე...
არ ესმის, უბრალოდ არ ესმის. ვერცერთ თემაზე ვერ ვესაუბრე. არ აქვს რეაქცია. ვერ ხვდება, ვერ გადმოსცემს, არ ესმის.
ახსნა ვცადე და არ უშველა..
სულ ხუთიოდე ადამიანი თU იყო, ვისაც თითქმის ყველა თემა ესმოდა რაზეც ვსაუბრობდით. სექსი ესმოდა არა როგორც გარყვნილება, არამედ როგორც სულიერი პროცესი და ხელოვნება, მხატვრობაში ფერებს კია რა სიღრმეს ხედავდა, მუსიკაში ბრერებს ერთად და ცალცალკე აღიქვამდნენ და არა საღიღIნო მელოდიას. ვისთან ურთIერთOბაშიც ვსწავლობდიდ ა ვინც ჩემთან ურთIერთობაში სწავლობდა.
წიგნები სიტყვების გროვა, სათაურებიდ ა ავტორები კი არა, ნააზრევი, ნაფიქრალიდ ა განცდილი იყო ამთთვისაც...
ადამიანები ვისაც ესმით სხვაობა კინოსა და თეატრს შორის,დ ა ის რომ ორივე ხელოვნებაა
ცოტაა ასეთი. თითქმის არაა
და ვიცნაა სამწუხაროდ ამთთან თითქმსი არცერთთან არ და ვერ მაქვს ურთიერთობა :/
ერთი ამერიკაშია, მეორე კახეთში და ურთიერთობაზე არ იკალვს თავს, მესამემ თავი გაიდისტანციავა და მხოლოდ ის ჰგონია მისი მოტყვნის მეტი არ ამქვს სადარდებელი და შესაძლო უმაგრესი ურთIერთობა, სექსზე დაიყვანა... მეოთხესთან მოკლე ვადიანი თანამშრომლობა მერგო და აქ უკვე მე ვარ დამნაშავე, აღარ ამქვს იქაურებთან ურთიერთობა, თორე მაგარი ბიჭია. მეხუთე - მუდამ გადარბენებზეა და ახლა დაბდღე ექნება მარტის ბოლოს და ბედნიერი ვარ რომ ვნახავ. კდიევ 1-2 ადამიანია, მიმოფანტული.და დამრჩა ერთ-ერთი ბოლო შენაძენი. ნუ შეყვარებულიანია ამრა ეგ არაა პრობლემა, სულიერ ძმაკაცობას ეგ ხელს არ უშლის, ერთნაირად ვბრუღავთ ტვინს და ბევრ რამეზე ვსაუბრობთ. ძალიან მიხალისებს ცხოვრებას და ამდენი ემგობრის თუ ექსმეგობრის დანაკლისს მიანზღაურებს ნაწილობრივ. ახლა კდიევ გამოჩნდა პაწია ჩანასახი, ვნახოთ რა გამოვა. და ჰოო, ერთI ჯიგარი ადამიანიც შორსაა, გორში
კიდევ ერთს კი... ვაწყენინე და ავსტრიაშია ახლა. მაკლია მასთან საუბარი
და რომ ვიხსენებ, ბევრი იყო ასეთი. პრობლემა ალბათ ისაა რომ ყველასგან რამე აკრგს მოველით..
და ზედმეტს რომ მოველით და გვიცუდდება, მერე გვწყინს რა
This post has been edited by MasterJC on 29 Feb 2016, 10:15 
· 
მე ანუ ჩვენ XVII, ემოციების საცავი
