ემოციების მართვა, და კონტროლი საკუთარ თავზე

R_U_R

მეგობარო შეიძლება შენ სულ სხვა რამეს გულისხმობ, მაგრამ ძალიან ჰგავს ჩემი 7-8 წლის წინანდელ აზროვნებას.
ახლა ვფიქრობ რომ ფარული დეპრესია მქონდა მაშინ, რაც წლების ნაგროვები არასწორი მიდგომების შედეგი იყო
ასეთი აზროვნება და საკუთარი თავისგან გაქცევა კი ჩემი ასე ვთქვათ "მეთოდი" იყო ამ დეპრესიასთან საბრძოლველად. ყოველ შემთხვევაში მე ასე მეგონა.

თავიდან დაიწყო სრულიად კეთილშობილური მისწრაფებებით რომ უფრო მეტი მესწავლა და გავზრდილიყავი
შემდეგ ნელნელა დავიწროვდა ამ მისწრაფებების არეალი და მივედი ფსიქოლოგიური ზემოქმედების, სხეულის ენით ზემოქმედების და სხვა მსგავსების შესწავლამდე
ამეების ათვისებამ და გატესტვამ საერთოდ გამთიშა რეალობისგან და ყალბი მაღალი თვითშეფასება მომცა
თავისმხრივ ამ მაღალმა თვითშეფასებამ ამბიციები გამიძლიერა
ამბიციებმა შესაბამისად ამამოქმედა
და 7-8 წლის თავზე აბსოლუტურ ჩიხში შევედი. ამ ჩიხიდან დღეს ჯერ ისევ გამოვდივარ და ბოლომდე ვერც გამოვსულვარ.

მოკლედ, აი ეს გელოდება შენც სავარაუდოდ და კარგად დაფიქრდი გიღირს თუ არა თუ ცხოვრებას ვერ უგებ და სხვა მსგავსი ფსიქოლოგიური წინააღმდეგობები გაქვს, ჯობია პროფესიონალ ფსიქოლოგს გაესაუბრო. ნუ ეცდები ამ წინაღობებთან გამკლავების "ალტერნატიული" მეთოდების გამოგონებას.

This post has been edited by ლ on 15 Apr 2016, 19:43

დიახ

ლ

გასაგებია რაზეც საუბრობ. მაგრამ მე დეპრესია არ მაქ. არც რამისგან თავის დაღწევას ვცდილობ არც შეცვლას ეს ყველაფერი უკვე მოხდა. მე ვსაუბრობ იმაზე რომ ემოცია არის ძალიან ცუდი რამ მავნებელი. თუმცა ვისთვის როგორ. თუ თავისთავად მიგიყვანს ცხოვრება და ჩამოგაყალიბებს უემოციოდ ამაზე დიდი სიამოვნება არ არსებობს. ხოლო თუ ძალით ცდილობ გახდომას დაიტანჯები.

სიამოვნებით გავაკონტროლებდი ჩემს ფიქრებს და ემოციებს...

რატომ უნდა აკონტროლო ემოციები? იყავი ბუნებრივი
რატომ უნდა გეშინოდეს ,სხვა რას იფიქქრებს და .შ
მაგრამ თუ პირადად შენ ის გინდა ,რომ განვითარდე .. ეგ კიდევ მესმის..

ემოციების მართვა ვისწავლე იმ მხრივ რომ სხვებს არ ვანახებ თორემ საკუთარ თავთან სჯობს გამოხატო, ნუ მე ასე ვთვლი იყო პერიოდი როცა შევძელი და სრულიად უემოციო გავხდი ზუსტად უგულო ნაბიჭვარი მაგრამ მაგით რა ? ის რო მეც იმ არსებებს დავემსგავსე ვინც უემოციო არსებობისაკენ მიბიძგა და საკუთარი თავი შემზიზღდა, ახლა უბრალოდ ვზივარ და ჩEმთვის მაქვს ის ემოციები სხვებს არ ვანახებ ეგაა და ეგ

ukrainka

ჰო, საკუთარ თავთან ზოგჯერ უნდა გამოხატო ერთგვარად დაიცალო
მაგრამ იმის გამო გადაიფიქრო რომ ვიღაცამ გიბიძგა და მერე ის გაგახსენდა მას დაემგვანე და ისევ კარგი გახდე. უაზრობაა
ასეთი ისედაც უნდა იყო ვინმეს და რამის გამო კიარა პორსტა რა ასეა საჭირო. მაგარი კაიფია შენ ეტყობა ვერ დაუჭირე

პ.ს მომეწონა რომ სხვას არასდროს არავის სრულიად არავის არუნდა ანახო შენი ემოციები. გაქ დიდი მიღწევები გილოცავ. ასე განაგრძე მალე იმდეია სრულყოფას მიაღწევ

არ მესმის ადამიანს რატომ უნდა გქონდეს მიდრეკილება ხელოვნურობისაკენ, საკუთარი თავის მუდმივი კონტროლისა და ჩარჩოებში ჩაკეტვისაკენ?
შენი არ ვიცი და მე საკმაოდ დამღლელი და შრომატევადი მეჩვენება ყოველივე ეს.
სჯობს მოდუნდე, შეძლებისდაგვარად ბუნებრივი იყო და შენს მესა და ემოციებს გამოვლენის უფრო მეტი შანსი მისცე, ბოლოს და ბოლოს ადამიანები ვართ და ემოციურობა პირიქით ერთგვარი საჩუქარიც კია.