დღეს შევამჩნიე რომ სინქრონულად ემთხვევა წუთები
რეებს ვაკვირდები?
პარანოიის ნიშნებია, მგონი...\
დროა გამოვფხიზლდე -აქამდე სულ ინერციით ვმოქმედებდი,ინსტინქტურად
რაციონალური აზროვნების უნარი სადღაც შორეულ წარსულში გაიჭედა-ან უბრალოდ მოკვდა
ჰო,სტაგნაციიით ბოროტად ვსარგებლობი და აგერ შედეგიც
წინ ვეღარ მივდივარ,
ვერავის ვეღარ ვენდობი და მაინც ვუშვებ გამოუსწორებელ შეცდომებს,
და მერე იმ შეცდომებზე ეჭვებით ვღრღნი საკუთარ თავს
როდის დავიღლები იმ დონემდე ,რომ ავწიო ეს ტრაკი და გავცდე ამ კომფორტის ზონას?
რატომ მეშინია ასე ???
რატომ ვერ მივდივარ ამ სამსახურიდან?
რატომ ვერ ვტოვებ ამ ძველ სახლს?
რატომ.......?????
რატომ.......?????
გული მერევა,და ეგეც არ ვიცი -რატომ???