marimarita krikri-

////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
დილას ხუტა შარდის ბუშტმა გააღვიძა, თავიც სტკიოდა, ისევ უკუღმა დამდეს ამ დედაკოდალის.......... აო გაიფიქრა და მკლავების დაჭიმვით და კბილების ღრჭიალით ეცადა გამონთავისუფლებას. ხუტას, კაკ აბიჩნო სამზითვო ხალიჩაში გახვეულს გაეღვიძა, გადაახვევდა ხოლმე ჰერა და იაყუდებდა ჩUლანშI ზევსის მოსვლისათვის,ამას კი შეეგუა საბრალო მაგრამ, ხანდახან სიჩქარეში თავდაყირა რო აყუდებდნენ იმას ვერა, თან ამბოლოს ისე მოუხშირა ზევსმა დროზე ადრე დაბრუნებას, ხუტას ყირამალა სიქაჩლეშI გადასდიოდა.
--მარგოო, ტფუი კი არადა ჰერაა ---წაიჩUრჩUლა ხუტამ, დაყვირება უნდოდა დაძახება მაგრამ მასპინძელის, ზევსის მოერიდა..... ჰერამ რა თქმა უნდა ვერ გაიგო, დილის ცხელ შოკოლადს სვამდა და მილეთის ამბებს კითხულობდა, ისევ ჩემითო გაიფიქრა ხუტამ გადმოყირავდა, ჩულანის კარს დაეჯახა გააღო გაგორდა და განთავისუფლდა.
გადაახვია ხალიჩა შეაგდო ჩულანში, თავის გარშემო მოფარფატე კალიბრები დატუქსა და ჰერასკენ მიაშUრა.....
ჰერა როგორც ვთქვით შოკოლადს სვამდა.
...ტოჯე მნე ქალღმერთი---- გაიფიქრა ხუტამ, დილის ჰერა მართლა ძნელი საცნობი იყო, სანამ ჯადოსნურ სასმისს არ მიიღებდა მოლურჯო ფერი დაკრავდა, ყველა მიმიკური ნაოჭი ეტყობოდა მწვანედ და წამწამებზე ობობის ქსელები ჰქონდა, თვალის კაკლები - ყველაფრის მჭვრეტავი ობობების სახლის კარები ღIა ქონდა ორივე, დილაობით სარეცხს ფენდნენ წამწამებზე (ერთს ტურანგა ერქვა მეორეს კიდე რატომღაც ეხნატონი, შარშან ერთ ღაეს როცა ლილას მარცხენა მხარზე ეძინა ეხნატონს წყალი ჩაუშვია ტურანგასთან და ახლა უბრად იყვნენ). ---- ხუტამ შეხედა, წინა ღამის პახმელია და მარგოს მონატრება ერთად მოეძალა და თვითონაც გამწვანდა.
ჰერამაც შეხედა, მიხვდა რასაც ფიქრობდა ბოლო ყლუპი მოსვა, ობობებმა კარები მიიკეტეს, ქალღმერთად იქცა და კიდე შეხედა, ხუტას ღიპი მარცხნივ მოქცეოდა რატომღაც. რას გავსო გაიფიქრა, მაგრამ სხვა ზევსის შIშით ვერავინ ბედავდა. მიხვდა ხუტას ფიქრები საითაც დარბოდა და ცინიკურად კითხა :
დროდადრო ზევსი ღმუოდა, გვერდით ოთახიდან, საწყალს, ყველა უბედურებასთან ერთად მომღერალი სიბრძნის კბილი ეზრდებოდა, თან ტკიოდა თანაც მღეროდა და კიდე უფრო ტკიოდა, დემონის მასპინძელ კოდალასთან --- აი მეტსახელად ზღარბის ეკლთან დაიარაბოდა სამკურნალოდ, თანაც ჩUმად იმის მეზობელ ციყვს ყვარობდა, მოფერებით და სიყვარულით სულ მაიმუნს ეძახდა....
- რა იყო კიდე ის ვედროში დამდნარი მოგენატრაო,
-მარგო ტკბილი იყო, დილას შOკოლადს მასმევდა - ჩაიბურტყუნა ხუტამ
- კაი ერთი, მე რო ტკბილი შოკოლადი გასვა დილას მერე ავი ვინ იქნება, ვინ მიხედავს ციხეს? ვირთხებს მიშIსტ მსტოვრებს? - დაუყვავა ჰერამ , მაგრამ უეცრად შეზიზღდა მარცხნივ მოქცეული ღიპი რომ დაინახა და
ჰერამ ცალყბად გაიღიმა, თავის ლამაზ წაბლისფე თმებზე ხელი გადასივა და ფანჯრისაკენ შეტრიალდა, ხუტა, იატაკშI გაჭრილი კარისაკენ გაეშUრა.
* * *
ამ ფერად დილას როდესაც ბროწეულის ყვავილების ფესტივალი იწყებოდა და ხუტა იატაკქვეშა კარებში მიძVრებოდა, ლალიმ, კუნამ და ბრუტუსმა თითქმის ერთდროულად გაიღვიძეს და გაეშურნენ კბილების გამოსახეხად, და კლანჭების დასაქლიბად, ეს მათთვის თითქმის საკრალური რიტუალი იყო, ჯერ სარკეში ჩაიხედავდნენ, მერე გაიკრიჭებოდნენ, სახესთან კლანჭებს მიიტანდნენ, და მერე თვალებს ჭუტავდნენ, ჯერ მარცხენას მერე მარჟვენას, რომ დარწმუნდემ\ბოდნენ რომ ყველა კბილი, კლანჭი, ადგილზე ქონდათ მერე ხახებს დააღებდნენ და საცეცხლე და საშხამე ჟირკვლებს ითვლიდნენ.
დრაკონებს შორის კუნა უფროსი და იყო, ამიტომაც ხახის გამოვლების პირველი უფლება მაგისი იყო, მერე მოდიოდნენ ტყუპი ლალი და ბრუტუსი რომლებიც ყოველ დილას ჩხუბობდნენ მაგის გამო. ამ ჩხუბის დროს ლალი უკვე მტვერს წმინდავდა ხოლმე, დაითრევდა ზევსის საყვარელს ცხვირპირით და მიდიიი, ერთი ლააპტოპიც არ რჩებოდა გაუწმენდავი, საუცხოო კუდი აქვს საწყალ მალვინას (ზევსის საყვარელი ციყვის სახელია), წითელი, ალაგ ოქროსფერი მაგრამ რად გინდა ვინ უფრთხილდება...
საუზმეზე დრაკოშები ბროწეულებს მიირთმევდნენ, მერე ცეცხლში ავლებდნენ და გამომწვარი უკვე გამყარებული ბროწეულის ჩონჩხისგან სახლი უკვე მზად იყო -
ეს ამ ოჯახის ძირითადი ბიზნესი იყო, მაგრამ ხანდახან დედაბრის დაა ჰერაას ბოროტ დდავალებებსაც ასრულებდნენ....
ამ სამ ანც და მოუსვენარ და ძმას (კუნა და ლალი ბრუტუსის დები იყვნენ), ერთადერთი თავიანთი ნათლიის სამთავა კუსიას შიში და რიდი ქონდათ

))) დედამიწის და ხის ზურგზე....
* * *
ლოთმა კუსიამ დრაკონები ახალგაზრდობაში მონათლა და თავისი სამი თავის საპატივცემულოდ დაარქვა ლალი, კუნა და ბრუტუსი - აი ეს კი იყო მუტანტი. როცა ლალის და კუნას ეძინათ ბრუტისი იღვიძებდა და კაცად გადაიქცეოდა - მთელი ღამეები ლოთობდა ამან გაალოთა თავისი ორივე და თორე ისინი დილას ყავასაც კი არ ეკარებოდნენ და ჩაით იწყებდნენ.
თუ სამივეს ეღვიძა მაშინ იყო მონსტრი---------
ერთხელ, ერთ რამეს ყომარობისას ბრუტუსმა დედაბერთან სული წააგო და მაგის მერე არი შნირად რომ დაყვება, ამ დილასაც გაიღვიძა თუ არა
გაუდგა სოფლის მორევს და
შეუდგა ნაცრის გროვებას
დედაბრის შიშით ბოდებდა
კრიკრი ეს რითმაც მიება

))
* * *
/////////////////////////////////////////////////
cameti13 da
severuss მაგრა აკლიხართ ამ ძრაპარს მე ვერ ვამძააფრებ ასე

//////////////////////////////////////////////////////////////////
* * *
............... ბროწეულის ფესტივალის პირველი დილას ერთადერთი ვინც თავის, კბილის, კუწის და ა შ ტკივილის გარეშე გაიღვიძა ერთადერთი დემონი იყო, დემონს დემონი ერქვა და 13 ეშვი ქონდა

სახეზე მონაცრისფრო მოყავისფრო იყო, დილაობით იყო, ცალი თვალი მოცისფრო - მომწვანო ქონდა ცალი თვალი წითელი, ცალიც შავი -- ოღონდ სხვა სამთვალებისგან განსხვავებით მესამე შავი თვალი დამალული ქონდა კეფაზე, არავინ იცოდა ამ თვალის შესახებ, მან კი ყოველთვის იცოდა რაც ხდებოდა მის ზურგს უკან და ამიტომაც იყო უძლეველი. და როცა თვალს იფშვნეთდა ყველას ეგონა რომ კეფას იფხანდა და იდეები მოსდიოდა _ ამიტომ ბრძენის სახელიც ქონდა

, ისე ბრძენი არა მაგრამ ეშმაკი და ჭკვიანი იყო თან სამასი წლის ცხოვრების მერე ყველაზე და ყველაფერი იცოდა და ბრძენი იყიო აბა რა ჯანდაბა იყო მოკლედ.
ამ დილასაც ჩვეულებრისამებრ, კეფა მოიფშვნიტა და ყავის დასალევად წამოდგა. ფუტკრის სისხლით სავსე ჭიქიდან რქა ამოიღო თავზე მიიმაგრა (სიბერისგან ერთერთო ბრძოლაში ორიდან ერთი რქა მომძვრალიყო და ღამღამობით ფუტკრის სისხლში ინახავდა),
კეთილ მასპინძელს მეზობლის გამოუჩეკავი შვილები მოეპარა და სტუმრისათვის ყიყლიყოებს ამზადებდა.
- ზდაროვა ბრად - ჩახრინწულად მიესალმა თვალებ ჩაწითლებულ ჩალურჟებული სტუმარი.
- დილამშვიდობისა - ღიმილით მიუგო თავაზიანმა კოდალამ სახელად ზღარბმა და თეფშზე ყიყლიყოები გადმოულაგა.
- აბა რას იტყვი ახალს რაიმე ბებოზე ხომ არ გაგიგია - იკითხა დემონმა რომელიც ნელნელა იხსენებდა დღის გეგმებს, როგორ უნდა ეძია ჰერაზე შური.
- ა............... - კოდალას არ დასცალდა პასუხი.
- გამარჯობათ - მარილი ხომ არ გაქვთ - მხიარულად შემოსკუპდა ციყვი მალვინა რომელიც ზევსის დასახვედრად საუზმეს ამზადებდა.
-გაგიმარჯოს - ცოტა ალმაცერად გახედა მასპინძელმაც და დემონმაც - საერთოდ ამ ზევსის და დრაკონების გადამკიდე მხიარულ და საყვარელ მალვინას ბევრი ცერად უყურებდა. დრაკონები კიდე არაფერი, მაგრამ ჰერას პონტში ადრე თუ გვიან განწირული იყყო იცოდა ყველამ....
ბებერ დემონს წითელი თვალი მალვინას ლამაზი ყურებისკენ გაეპარა და მიხვდა რატო იშარავდა თავს ზევსი...............................
////////////////////////////////////////////////წავედი ახლა მე სანამ გამაგდეს სამსახურიდან

დროებით მეგობრებო//////////////////////////////////////////////////////