დაცინვა ვისაც გევასებათ მოდით აბა

არა დამოკიდებული მე არ ვყოფილვარ მაგათზე არასდროს

ჩემთან ეს სიტუაცია იყო : ზედმეტად ვაფასებდი ვიღაცეებს, ჩემზე მაღლა მდგომად მივიჩნევდი, ჩემზე უკეთესად , აღვიქვამდი ისე რომ ყველაზე კარგები იყვენენ, და მე უბრალოდ ამათ შემყურე გვერძე ვიდექი თითქის გვერდიდან ვუყურებდი ამას.( ეგ იმიტტორო მეთქი ახლა ამათთან მე რა მოსატანი ვარ)
ანუ ეს ადამუანები ისეთები იყვნენ როგორიც მე მინდოდა რომ ვყოფილიყავი
და მერე მაგათთან ისე თასუფალი ვერ ვიყავი (როგორიც სხვებთან )
მერე ამას ცალკე მოჰყვა დაემატა რაღაცეები - მაგ: ისინი როგორც აღმიქვამდენნ ისეთი მეგონა თავი
მე ამ დამოკიდებულებას ვგულისხმობ
რომელიც ახლაც გამომყვა დიდობაში
და არასწორუა ვიცი
მარა თითქოს იმდენად ბატონობენ ისინი ჩემზე რომ აზტი არ აქ არ შეიჩვლება
ახლა ეგრე აგარ ვარ , მაგრამ იმ ძველი დროის ხალხთან ისევ ისე ვარ.
მინდა რო სათითაოდ ყველა ვნახო და ვცემო :დ

menina55

მეც მქონია ეგრე მაგრამ რაღაც ეტაპზე ეგეთი დამოკიდებულება გაქრა თავისით. პირიქითაა ახლა. ვინც ადრე მაგარ ტიპებად მიმაჩნდა, ყველა ისე გაბანძდა ახლა - ზოგი რის და ზოგი რის გამო. ძირითადად მათივე ყეყეჩობის გამო.

შენ თვითონ როგორ ხარ იუმორში? უახლოეს სამეგობრო-საძმაკაცოში სულ ხდება რაგაც დონეზე "დაცინვა-ღადაობა", მთავარია დამცირებაში არ გადავიდეს და თუ მართლა თვლი რო შენი მეგობრები არიან, მაშინ არც შენ უნდა გიტყდებოდეს მათი ხუმრობები და ხანდახან შენც შეგიძლია ეღადაო შენ ძმაკაცებს. სასაცილო თუ იქნება გაიცინებს ყველა, თუ არა ცოტას ისევ შენ დაგცინებენ თუ დამცირება გამოგივა ეგ უკვე ჩემი აზრით არ ჯდება მეგობრობაში. ნუ მოკლედ შენ მათ ხუმრობებს დამცირებად თუ არ აღიქვავ მაშინ კარგად არის საქმე და შენ შენი იუმორით გაუმასპინძლდი