მგონი ჯობდა მეც სხვებისნაირი ვყოფილიყავი

FeelsBadMan

ცუდი შედეგი მიგიღია
Heart_of_Darkness
გეთანხები , პირველი ნაბიჯი ჭირს როგორც ყოველთვის

სანამ ეგეთი განსხვავებული კაი ტიპი გგონია თავი ვერაფერს იზამ.
გაიზარდე და პასუხისმგებლობა აიღე

CigarettesAfterSex
პირიქით ოპტიმალური შედეგი მივიღე

CigarettesAfterSex
უნდა აიძულო საკუთარი თავი, რომ გადადგა ეს ნაბიჯი.
ცოტა თუ არ იძალადე, არაფერი გამოვა.

არ გაიღუნო )


გაირე მარკეტებში და საცხობებში რამდენი გოგო დგას მთელი დღე ფეხზე ნახევრად მშიერი კაპიკებისთვის შენ კიდე აქ წუწუნებ

ჯერერთი ფიზიკურად მუშაობა არცაა სავალდებულო იმ ასაკში ხარ რომ შეგიძლია გონებრივი სამუშაოს დაუფლება


იტანჯები არა კვახი

მე თუ მკითხავ ასეთ გაზულუქებულ- გაქსუებულ -თვისი თავისადმი მდაბიური შეცოდების ელფერით განმსჭვალულ-არსებებს ერთი კარგი შემოლაწუნება არ აწყენდათ
მათდა საბედნიეროდ მე არავინ მეკითხება
და თუ მხვდებიან დაუკითხავად აუცილებლად ვულაწუნებ

ყველაზე ცუდი ის აქვს ამ სიტუაციას რომ ერთგვარ რომანტიზმში ფუთავ (არამარტო შენ სხვებზეც შემიმჩნევია)
აი მე ვიცი რომ ცუდი ვარ მაგრამ ის მაინც ვარ რაც ვარ და სხვები კი არიან წარმატებულები მაგრამ არ არიან ისენი ვინც უნდა იყვნენ
რაღაცა ფიქრებს ხლართავ და თავს აჯერებ რომ შენ სხვანაირი ხარ და ბლა ბლა ბლა

ემოციურობა ცუდი არაა მაგრამ როდესაც განგრევს უნდა გადაუკეტო ყველანაირი გზა
აი ემოციურობა + სიზარმაცე კი უკვე კატასტროფაა ყოველგვარი გადამეტების გარეშე ვამბობ

უძრაობა ანგრევს ორგანიზმს, როგორც ფსიქოლოგიურად ასევე ბიოლოგიურად.
ასე რომ სასწრაფოდ მოძებნე რაიმე სახის სამსახური.. დღიურ მუშად იმუშავე ბოლოს და ბოლოს

იტოგში მართლა გეუბნებიან ჰარი კეინი და მაქსიმუს დეციმუსი

Tissier
ზემოთ ღიპიანი მამაჩემივით დაწერეს ზედაპირულად , ###ზე მკიდია შენი ემოციები ტრაკი გაანძრიეო არადა ცოტა სხვანაირადაა საქმე ასე მგონია

This post has been edited by CigarettesAfterSex on 9 Feb 2017, 12:40