ჟე' ნე' ვუ' პა' ტღავაიეეე, (რამტარირო)
ჟე' ნე' ვუ' პა' დეჟენეეე, (რიმტარირო)
ჟე ვუ სულმონ უუუბლიე (პომ, პომ, პომ)
ეტ პიი' ჟეე' Fიუმმმ... (<3 <3 <3)
(
cros - ის,
Apoptosis - ისა და
ვარდისფერი მარტინ - ის მოტივებზე.
ესტრელასმიერი. ხმა მეოთხე, ბანი და ბარიტონი.)
PANTALONEდღე არ ვიცი რა უნდა აკეთო და არც მადარდებს, რადგან ბეე-ბო წნევას იზოო-მავს, ყვე-ლამ თაავის *რაკს მიხედოს ის დროო-ა.
ძილისპირულისას კი, ანა კალანდაძის ლექსების თეთრყდიანი კრებული გადმოიღე და შთაგონებით იკითხე, ვაჟავ...
წაჰყევ მინდვრებთან, სადაც გელიან ნაზი აჩრდილნი შენი სულისა, გახსენ კარები და შედი თრობით, ვითარცა პატიკო იმ ღამით შევიდა მასში...
ამ რჩევის მოცემისას დაწერილი საფასური ეკვივალენტი ლარებში გადაიხადეთ სალაროსთან :რობოტშა: :რობოტისტკა:
რამდენი რამე გავმიქსე არა? კიბორგული სისტემა მწოყბრიდან გამოვიდა ანუ რამსები აერია.
პ.ს. ჩემი "შინაგანი მურთაზისა და შინაგანი მაყვალას" თეორია ხომ გახსოვთ? ხოდა, სწორედ ამდაგვარმოტივიანი მოკლემეტრაჟიანი ფილმი ვნახე და ვიხალისე.
ჯერალდინი ჯემალის შინაგანი მაყვალა იყო, რომელმაც ჯემალის ძილში გამოანგრია დილეგის კარები და ჯეკო ულამაზეს ჯერალდინად გარდასახა, აბაა?!
(საუბრის მანერაზე ვიცინე, ძაან კომიკური და სახასიათოა, მშვენივრად აქვთ შერჩეული.)
სინამდვილეში, ეს ფილმი კაი ხნის უკან ვნახე, მაგრამ მე როგორც ხისტად ასოციაციურმა არსებამ, ეგრევე პარალელები გავავლე და დავლინკე.
ოღონდ, საიდან გამახსენდა ახლა, ამ წამს ასე მოულოდნელად, ეგ ვეღარ ვიცი. სახელი არ მახსოვდა და დავგუგლე "მენ ჩეინჯდ ინთო ე ვომან" და "ჯერალდინიო"
This post has been edited by Estrella on 20 Jun 2017, 13:00