გამარჯობა ჩემო თავო!
-გაგიმარჯოს ბრატ!
-მოდი რამეს დაგარქმევ,მოსულა ?
-ჰე,ბაზარია არა,მაგრამ როგორც ნიკებს იგონებ ეგეთი არ გინდა რაა!
-რატომ ორიგინალური ნიკები მაქვს!
-ორიგინალური კი არა ###ობები გაქვს,შეჩემა!
-მოკლედ,მოკეტე და ტომილის გიწოდებ ვსო,გადაწდა.
-ჯანდაბას,იყოს ტომილი
-ხოდა,დავიწყოთ,ტომილი,ჰა აბა რა ვქნათ ? დავიპროთ მსოფლიო? ხომ იცი,ჩვენს გარდა ვერავინ დაგვეხამრება,ჩვენ ვართ ჩვენი თავის წამალიც და შხამიც...
აი ბნელი,ოთახი,რომელიც თითქოს ნაცნობია და ამავე დროს უცხო..
აქ შენ შენი ცხოვრების,თითქმის ნახევარი დაჰყავი! აქ გამოკეთე შენი სული და აქციე მონად...
გინდა გაანავისუფლო მონა ? იქნებ არც არასოდეს ყოფილხარ მონა და ეს ოთახი უბრალოდ გიცავდა...
მის სიბნელეში შენი ნამდვილი სახე იმალებოდა და სწორედ სიბნენლე გახდა შენი ერთადერთი ჭეშმარიტი და ერთგული მეგობარი...
-გეშიან შენი თავის ტომილი?
-არ,ვივიც უფრო სხვა რამსი მეშინი!
-რისი ?
-აი იმის მეშინია,რომ ამ ბნელ ოთახში სამუდამოდ დავრჩები,არასოდეს არ ავანთებ ნათურას და ვერ დავინახავ ჩემს ნამდვილ სახეს,ვერ შევიგრძნობ იმ ემოცებს რისთვისაც ღირს ცხოვრება
და ვერასოდეს გავალ გარეთ,რომ სხვა ოთახებშიც რა ხდება გავიგო. აი,ამის მეშინია
-მეც
-გავალთ ოთახიდან ლუკა ?
-გავალთ,ტომილი გავალთ! ოდესმე გავალთ!
-ჰეი,ოდესმე ? ეგ ოდესემ არასოდეს დადგება და ეგ ოთახი შეგვიწირავს,მალე ჩვენც იმ სიბნელედ გადავიქცევით და ახლა მსხვერპლს დაველოდებით და მსისთ გამოვიკვებებით...
-არა,ტომილი,გპირდები! მალე გავალთ და აღარავის აღა მივცემთ ჩვენი კლანიდან საშვალებას მაგ ოთახში ჩაიკეტოს
-მერწყული ხარ,ლუკა,მაგრამ იმედია ბიძინასავით აფირისტი მერწყული არ ხარ და მართლა შეასრულებ შენს სიტყვას...
-ნუ,დარდობ,ტომილი მე ჩემს სიტყვას ყოველთვის ვსრულებ...
-ტკბილი ძილი ლუკა!
-მე არ ვიძინებ ტომილი შენ დაიძინე
-ტუილად ელოდები იმ გოგოს მაინც არ მოგწერს ლუკა.
-მოკეტე და დაძიენ! ტყუილად საქართველო არ ვარ ნატოს კარებს რომ ველოდო,თუ არ მომწერს ჩემსას მაინც ვცდი