რატომ ამოვიჩემე ზაფხული, არ ვიცი.
ზაფხულამდე გავწერე გეგმები.
აგვისტომდე, ან მაქსიმუმ სექტემბრამდე, უნდა მოვაგვარო დარჩენილი საქმეებიც და ახალ ეტაპზე გადავიდე.
მარტო იმაზე მწყდება გული, რომ 37 წლის ვარ და ყველაფერს თავიდან ვიწყებ.
ზუსტად იმას, რაც 21 წლის ასააკში უნდა გამეკეთებინა....ეს დრო ჩემთვის აუნაზღაურებელი დანაკლისია

უბრალოდ, რეალური ცხოვრება მასწავლა ამ გამოცდილებამ. ალბათ ესეც ჩემი კარმაა და ამ ლაბირინთების გავლით თუ დავბრუნდებოდი ისევ საწყის წერტილში...
იანვრიდან მეცადინეობას განვაახლებ.
I'll do my best!