ხელმძღვანელად ქუთაისელი ტიპშა ავირჩიე და უკვე ატანა არ მაქვს.
რამეზე შევეხმიანები და ამის რესურსი არ გვაქვს.
მერე ვიგებ, რომ ჩემს სხვა კოლეგას იგივე თხოვნა დაუფინანსეს. უფრო მეტიც თავად შესთავაზეს, ის, რასაც მე ვითხოვდი
მე რომ მჭირდება - რესურსები არაა. საერთოდ, არსად არაფერი ხდება. თითქოს რაც უფრო ნაკლები ინფო მაქვს, უკეთესია.
არადა ამ დროს, სხვა ნაცნობების ხელმძღვანელები, მათზე ზრუნავენ, იქით უგზავნიან ინფოს, ღონისძიებებზე პატიჟებენ, რეკომენდაციას უწევენ, თავის პროექტებზე ასაქმებენ.
ჩემს გაუტყდა სხვა პროექტში თანასწორ პოზიციაზე რომ მოვხვდით.
იმ სამ წელში რაც ,,ვთანამშრომლობთ" ჩემგან მარტო იმას ითხოვს, რომ თქვენობით მივმართო და ყველგან მისი როლი ვახსენო.
ახლა, ივენთიც კი არ დამილაიქა, არადა ყველაფერს ალაიქებს იმ გვერდზე
ბოლო წვეთია.
I feel fucking undervalued.
როგორ შევცდი, არადა ვიცოდი, ვინც უნდა ამერჩია. მაშინდელ დაბალ თვითშეფასებას რა ვუთხარი
ჯარჯიმე გამიმართლა, თავისუფალი გრაფიკით, სახლიდან ვმუშაობ. ანგარისშ ვწერ, აქციაზე გავდივარ, მოვდივარ, საქმეს ვუბრუნდები და ა.შ.
ყველა კომპანია თუ ორგანიზაცია, ვისთანაც კავშირი მაქვს, აქციაზე დგას.
მიხარია, რომ ამ მხრივ, ნორმალურ ხალხთან ვმუშაობ.
დღეს სამსახურში..., Vol. 6
