დღეს სამსახურში..., Vol. 6

φία

ც საკმაოდ მრავლისმომცველია. შენ თავს გულისხმობ თუ დარქნესას? მეორესთან დაკავშირებით საიდუმლო არაა, თავად აქ მოყოლილი, ხან ტრაქტორიდან უწევდა გადმოხტომა, ხან მარშუტკიდან. ეს რაც ვიცით, და რაც არ ვიცით შეიძლება კიდე ერთი მაგდენი იყოს. ასე რო მის ტრავმებს აქ ახსნა. იმიტომაც ემხრობოდა მზერომეტრის კანონს და ბაბუცას ათას ბოდვას. ეხლა შენი ბნელი და ტრაგიკული წარსული გაგვანდე შენ საიდან მოგიწია გადმოხტომა?

90 წლის ასაკში იდეებზე ფიქრის დრო აღარაა. მაგ ასაკში რო მაღალ მატერიებზე არ მოგიწიოს ფიქრმა, ამისთვის მაქამდე უნდა მიდგე-მოდგე.

აშკარად აცდენა გვაქვს ღირებულებებში.
ადამიანის ბუნება ყოველთვის რაღაც იდეის ძებნაშია, ან იდეისთვის ბრძოლაში. გინდა 9 წლის იყავი და გინდა 90.
თუ მარტო სუპზე ფიქრობ და ჭამა და მომხვეჭელობაა ცხოვრების საზრისი, ესე იგი აღარ ხარ ადამიანი.
ჰომო ერექტუსიდან ჰომო სოვეტიკუსამდე დიაპაზონში რაღაც სხვა იქნები.
სულაც არ მინდა 90 წლამდე მიღწევა, თუ ეგეთი უსულო საგანი უნდა გავხდე.

Faulkner

მერე მოიტეხა რამე თუ ტრავმა რატომ დარჩებოდა?

როგორ ფიქრობ, მიუძღვის ბაბუცას ბრალი იმაში, რომ ქალები არ გაძლევენ?
ბაბუცა რომ არ ყოფილიყო, იყო შანსი რომ ქალი გყოლოდა გვერდით და ,,დარქნესასთვის" ამდენი ხვეწნა არ დაგჭირვებოდა გოგოების ნააზრევის გამოსაწვლილვად და იმის გასათვლელად, თუ სასწაული მოხდა და 60 წლამდე მატერიალურად უფრო მაღალ საფეხურზე ასვლა მოახერხე, ფულის ხათრით მაინც რა დონის გოგომ შეიძლება მოგცეს და რა დონისაზე მოგიწევს ოცნების შეწყვეტა?

თუ მართლა გაინტერესებს, რა უნდა მაგის დანახვას, ხელისგულზე დევს - ცხოვრებამ დამანახა, რომ, თუ ტრამვების დამუშავებას არ ცდილობენ ან ვერ ახერხებენ, დროთა განმავლობაში ლამაზი ადამიანებიც კი სახიჩრდებიან, მახინჯდებიან და სამყაროსაც ამახინჯებენ. ამის აღმოჩენა ძალიან მატრავმირებელი იყო ჩემთვის. ეს ტრავმა ჯერ დაუმუშავებელი მაქვს და ამიტომ ვცდილობ, არ დაგიმალოთ ის, რასაც ვხედავ.

ბატონი გია არ დამიჩაგროთ ბიჭო, რა ხდება აქ.

/////////////