მე ანუ ჩვენ XXXV, ჩემიდან ჩემამდე (გამოხმაურება=20% ვორნს)

ოდესღაც მჯეროდა შენი არსებობის.
დღეს აღარც მჯერა, აღარც მადარდებს სად ხარ ან ვისთან.
მთელი ცხოვრება ისე გაივლის, ვერასდროს გნახავ, და თუ გნახავ, ვერაფერს ვიგრძნობ.
მოგონებების ფერფლი.
ერთსა და იმავე ფიქრების კორიანტელი თავში.
ვეღარ ვიძინებ ხოლმე.

ამ თეთრეულის გადაძრობა ჩასმამ მომიტყნა ნერვები..

ხვალამდემ ყველაფერი უნდა მოესწროს საბა!

» სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ «

ყლეზე დამახტი ღორონთი დედაშენიანად ###ზე.შენი დედას ###### ღორონთი შე ყლის ჭუჭყო თესლიანო პროგრამისტო. თან ღორონთი რა სახელია, ფუ შენი ღორი დედის#####ში შევათესლე

This post has been edited by simebi on 5 May 2019, 09:47

» სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ «

მილიონობით ნიღაბს ვიზომავთ, ბოლოს ყველაზე ყალბს, ყველაზე უხეშს, ყველაზე მახინჯს ამოვირჩევთ და ისე გეწეპება ეს ოხერი რომ კანიანად გინდა აიდღლიზნო სახიდან. მაგრამ ვაი რომ აღარ შეგვწევს ამისი ძალა და ღონე... რატომ, რისთვის, ადამიანს ხომ სინაზის, სიყვარულის უდიდესი მარაგი აქვს დაგუბებული მკერდში. აი სად მოვახერხეთ ამისი ჩატკეპვნა, რომელ სარდაფებში გამოვამწყვდიეთ ღმერთო..

simebi
აქ არავინ არასდროს მომინიშნავს, არ ვარღვევდი ხოლმე წესებს

ახლა იმას გეტყვი რომ ღმერთის იმედად ყოფნა ადამიანს არ უნდა ჭირდებოდეს
ალბათ ყველაზე კარგად მესმის ის მომენტებიც,როცა გრძნობ აშკარად შენს ადამიანობას,მარაზმატიკულს
მე იმდენად შემერყა აზროვნება, დღეს ვფიქრობ რომ ჯადო არსებობს, და სადაც რა ნაბიჯიც არ უნდა გადავდგა მანადგურებს
მარტო მე არა
ირგვლივ ვინმესთან თუ დავახლოვდი,იქაც რაღაცეები ხდება ისეთი რაც არასდროს მომხდარა
ესეთი დამთხვევები არ ვიცი

ძალიან მძიმე ენერგიებია
და ვერ გაუძლო ვერავინ,ყველაზე მეტ ხანს ვინც გაუძლო ის დღემდე მიყვარს
ოღონდ იმიტომ არა რომ გაუძლო
ადამიანი როცა სულს დაგანახებს, და შენი თვალით ხედავ
რაღაც სასწაულია
აქ მარტო ენერგიების და ჯადოს ბრალეულობას არ განვიხილავ
ამ ყველაფერთან ერთად,ჩემი გონებაც
კომბო
და ამ ყველაფერმა ალბათ იმდენად აუტანელი ადამიანი გამხადა,სულ სხვა სამყაროში გადამაგდო
ურთიერთობებს და სიყვარულს კიდე
სხვა რაღაცეები ჭირდება

მახსოვს შენნაირად ვიყავი მაშინ სანამ შემიყვარდებოდა
მარა მერე რადიკალურად შემეცვალა ყველაფერი
იმიტო რო დავფრინავდი იმდენად კარგი გრძნობები იყო და სუფთა რაც მთავარია

ამ ყველაფერს რატომ გეუბნები
ვხედავ რომ ცუდად ხარ და სიამოვნებას ალბათ ძალიან ცოტა რამისგან იღებ
საფუძვლიანია შენი ეს ამბოხიც "დიდი პროგრამისტებისადმი"
უბრალოდ არის ძალა შენში იმდენი რო მათ გარეშე მიაღწიო ყველაფერს
და უკვე "შემდგარმა" არა-ადამიანმა "შემდგარმა სულმა" რომელმაც ყველაფერს მიაღწია
ადგე და აგინო
ბევრად,უფრო მეტ სიამოვნებას მოგანიჭებს
ხალხში გაერიე, როგორი საზიზღრებიც და ცუდიც არ უნდა იყვნენ
ჩათვალე ტრანსპორტერები არიან ან ტრანსპორტები ან ჯანდაბა, აუცილებლად მიგიყვანენ იქამდე, ან სადმე
რო ვიღაც ისეთი გაიცნო
ვინც ძალას მოგცემს, მოტივაციას , და ერთად რაღაცას დაიწყებთ

იფიქრე ამაზე
ჯანსაღად იკვებე, ივარჯიშე
მზად იყავი ყველაფრისთვის, იცხოვრე
და როგორც შენ ამბობ იმ დედა#####ულ თამაშის შემქმნელებს ნუ მიანიჭებ სიამოვნებას
შენი ცუდად ყოფნით
არის შენს მეამბოხე სულში ძალიან დიდი პოტენციალი
ბევრი ძალიან კარგი საქმის კეთების
ამიტომ შექმენი,გააკეთე, მიაღწიე

რო მიაღწევ ყველაფერს
წლების მერე გახსენი თემა და მომნიშნე სადაც არ უნდა ვიყო
გამიხარდება



This post has been edited by POKERISBLUFF on 5 May 2019, 12:45

POKERISBLUFF


გამიხარდა ჩემს გამხნევებას რომ ცდილობ, უბრალოდ ერთი მომენტი მაქვს ცხოვრებაში, ხელმოსაჭიდს ვერ ვპოულობ, ცხოვრებაში ან საკუთარი თავისთვის უნდა იყო ან სხვებისთვის და ან ორივე ერთად, მაგრამ მატერიალური არ მაინტერესებს უკვე აღარც სულიერი მაინტერესებს პრინციპულად და იმის მიუხედავად რომ ზოგიერთი ადამიანის მიმართ შეიძლება კარგად ვიყო განწყობილი და მათი დახმარების სურვილი მქონდეს მაინც უარს ვამბობ პრინციპულად მათთან ახლო ურთიერთობაზე გარკვეული მიზეზების გამო, მოკლედ რომ გითხრა მიზანი არა მაქვს თუმცა შენი ხათრით კიდევ დავფიქრდები თუა რამე ეგეთი ცხოვრებაში რომ საბრძოლველად მიღირდეს. მთავარი პრობლემა კი ისაა რომ იმის მიუხედავად რომ ათეისტი ვარ მგონია რომ მაღალია მაგ პროგრამისტის არსებობის ალბათობა, იმიტომ რომ ჩემს ცხოვრებაში იყო მცირე პერიოდი რომ განა მწამდა არამედ ვიცოდი რომ არსებობდა ეგ პროგრამისტი განცდის დონეზე და ისიც ვიცოდი რომ ის იყო ყველაფრის თანამონაწილე მაგრამ მაშინ ვგრძნობდი რომ მას ყველაფერი ესმოდა და დიდი სიყვარული შეეძლო და ვუგებდი მას, მერე კი ეს ცოდნა/განცდა გამიქრა და დარჩა მხოლოდ სიძულვილი და ზიზღი მაგ არსების მიმართ. პოტენციალზე რა გითხრა დიდი ნებისყოფის პატრონი და პიროვნული ძალის მფლობელი მე არა ვარ რამე მნიშვნელოვანი რომ შევცვალო ადამიანების ყოფაში, თუმცა მაინც ვიფიქრებ ღირს თუ არა რამისთვის ცხოვრება. მე არვიცი, არამგონია, მარა შენ თუ მოახერხებ რამეში დიდი მწვერვალის დაპყრობას თუნდაც პოკერში ან თუნდაც სხვა რამეში ნამდვილად გამიხარდება.

მოკლედ ენივეი წარმატებები და კარგად ყოფნას გისურვებ, იქნებ ოდესმე ერთად დავტკბეთ იმ აღმოჩენით რომ სამყარო სამართლიანად და ლამაზადაა მოწყობილი, ჩვენი ამჟამინდელი ხედვის მიუხედავად, ვინ იცის..

This post has been edited by simebi on 5 May 2019, 13:26

POKERISBLUFF
simebi
ერთი სტატია მანახა ერთმა ნაცნობმა, რომელიც ძალიან საინტერესო გამოდგა, აი, ესაა, იქნებ წაგეკითხათ?

http://www.blog.esoteric.ge/%E1%83%90%E1%8...83%9E%E1%83%A2/
პ.ს. მგონი პასუხის დაბრუნება არ შეიძლება აქ, მაგრამ მომიტევეთ, მეტად აღარ დავარღვევ წესებს .

მეც დიდი ხანია მაგ ფიქრებში ვარ ჩაფლული, მაგრამ ჯერ არ ვტყდები მაინც. თუ მართლა პროგრამისტის შემოქმედებაა ეს ყველაფერი, მაშინ უზენაესი კი არა უპრო*ესი და უნაბო*ზრესი ყოფილა :დ მაგრამ რაც არ უნდა იყოს და ვინც არ უნდა იყოს მაგის მიზეზი, უსამართლობაა უბრალოდ, რა პონტია, რო მაგდებ აქ და მათამაშებ, იქნებ არ მინდა :დ

კაი თუ ეგრეა მე ჩემსას გავაკეთებ და შედეგებმა გამოავლინონ საუკეთესო მიდგომა! როგორც ჩანს სხვა გზა არ მაქვს, ოქეი!

არაუშავს. ერთხელ დააკაკუნებს, არ გავუღებ, მეორედაც არ გავუღებ. მესამედ უკვე თვითონვე აღარ გაუჩნდება გამოვლის სურვილი.

თავი არ მტკიოდეს ნეტავ რა

-----

თამუნას ფოტოები ვნახე და როგორი ცვლილებაა, სახე უცინის ყველას ალბათ ეს უნდა გაევლოთ...
თბილისში პრობლემები, პრობლემები, პრობლემები...თითქმის დანგრეული, უპერსპექტივო ოჯახი, გაურკვევლობაში მყოფი 3 მცირეწლოვანი ბავშვი, მუდმივი შიში...

ყველაფრის მიუხედავად, ამ სისუსტეების, სიგიჟეების, არანორმალურობების გათვალისწინებით, მაინც ყოველთვის მომწონდა ეს ბიჭი. დრაივი და სიცოცხლის სიყვარული, განვითარების და ცვლილებების შინაგანი მოთხოვნილება, რისკი, გაბედულება და ათვისების თანდაყოლილი უნარი...

ყველას არ შეუძლია ცხოვრების თავიდან დაწყება. უფრო ზუსტად, ძალიან ცოტას შეუძლია.

ძალიან მიხარია

Irony and Absurdity

Tôi mệt mỏi

ორმა წელმა რამოდენიმე მესიჯში გაირბინა.
როგორ შევცვლილვარ.
გავქვავდი, გავცივდი, იისფერი ფარფლები გამცვივდა.

წვიმას რას ერჩიო და შემიყვარდა ესეც.



This post has been edited by etc... on 6 May 2019, 04:42