როცა საკუთარი თავი გღლის და გაზიანებს იმდენად რო გინდა სადმე ძალიან შორს გაექცე
ეძებ ყველანაირ გზას და ვერაფერს პოულობ
პირდაპირ უდგები , თვალებში უყურებ ის კი არ წყვეტს და აგრძელებს ამ ყველაფერს
შენ აგრძელებ ფიქრს და ხვდები რომ გზა არ არსებობს
ბრძოლას კი შედეგი არ აქვს
ხო ყველაფერს მარტო ვარ მიჩვეული, და იმდენი რამე მინახავს პრაქტიკაში მარა ამ დროს რა უნდა ვქნა წარმოდგენა არ მაქვს
თვითკრიტიკული არ ვიყო და ხელოვნურ კრემიან პონჩიკობას მივაწვე და ვიძახო რო ყველაფერი კარგად არის და ჩემს თავს ნაკლები მოვთხოვო მაგას ისევ ომი სჯობს
დ####ს შ####ი ამ ყველაფრის
როგორ მინდა იმ ადამიანთა კატეგორიას ვეკუთნოდე პატარა რაღაცაც რო ახარებთ და ვაფშე ვერასდროს მივა იმათი ტვინები იქამდე რო მსგავსმა რაღაცეებმა ტანჯონ
ეს რა ჭირია ბიჭო, ერთ რაღაცას მოაგვარებ მეორე ტყნავს ტვინს
მეორეს მოაგვარებ მესამე
ფიქრობ დაისვენო ცოტა ხნით,მეოთხე იწყება
სად ჯანდაბიდან მოდის ########თ კოსმოსი და დაუსმახურებელი ენერგიები კლეეებოოოოოოოოოოოოოოოოოოო

ყოფითი პრობლემების და ფულის დ###ს შ####ი, ყოველთვის გამოვიმუშავებ იმდენს რამდენიც დამჭირდება რო ყველაფერი მაგ მხრივ ისე მოგვარდეს არ ამოხეთქოს მანდედან რამემ
მარა ეს ისეთი რაღაცააა
დანის აღებას განდომებს იმ რაღაცის პოვნას რასაც ეს ყველაფერი იწვევს და ჩქარ ჩქარა დაჩეხვას იქამდე სანამ არ ამოიჭრება გააჯვავს თუ რა დედის ტყვნაც არის
ყველაზე ღადაობა ის არის რო, არც დეპრესია მაქ
და არც სტრესის ქვეშ ვარ
რაციონალურად ვაზრონებ და მაინც ვწერ ამ ყველაფერს
მგონი მართლა მომიწევს ამ დონი დარკოს ნახვა
