დღიური, რამდენად სასარგებლოა?

რაც კარანტინი დაიწყო ვიდოე დღიურის წარმოება დავიწყე და თავიდან აღმოვაჩინე ჩემი თავი და მთლიანად გარემო

cosmia
აუ თეორილუად კი ვიცი რო მოქმედებს, მარა პრაქტიკაშ ამ ყველაფრის დანრგვა და შეჩვევა ეგაა რაშიც მჭედავს საკუთარი თავი ხანდახან მართლა მავიწყდება ხოლმე. ლექციათა კურსს ვუყურებ ხოლმე დიდი ამბოით ადამიანის ბიოლოგიაზე ან ფსიქოლოგიაზე, აღმოვაჩენ საინტერესო მეთოდებს და მერე მავიწყდება ცხოვრებაში დავნერგო

ხმამაღლა აქებ ხოლმე თავს თუ გულში უძრახი?

fork
დაწერილი თვითირონია არ მიცდია. მეგობრებში კი ვაბულინგებ ხოლმე საკუთარ ტავს ხუმრობებით

ხოდა მიზეზი რა იყო ისე? რატო დაიწყე წერა? თვითშეფასება, მოტივაცია თუ რა პრობლემა გქონდა? თუ არც გქონია საკუთარ თავთან რამე პრეტენზია, უბრალოდ ცადე და ნახე რო რაღაცაში წაგეხმარა?

ორშაბათი : მოწყენილობა /

Jules Winnfield

შენთვის გასაგებად სქემატურად ჩამოწერე და ისეთ ადგილას დაიდე რომ უყურო ხოლმე. ან ბლოკნოტში ჩაწერე რომელიც ახლოს გაქვს სულ.

გულში ჩუმადაც შეიძლება, უყურებ საკუთარ თავს და აქებ ან ხმამაღლა, ოღონდ კისკისებით, ნუ მე არ მაწყენს თვითშეფასების ამაღლება ცოტა და ამ თემაზე ვმუშაობ რა

Jules Winnfield

მართალი ხარ, ძირითადად საკუთარი თავის დახვეწის სურვილი მამოძრავებდა. ასევე მსურდა მეტად დამეფასებინა მოვლენები და უკეთ გამეცნობიერებინა ჩემს ირგვლივ მიმდინარე პროცესები.

ახლა ხალისით ვიხსენებ ჩანაწერებს.

მოკლედ, კარგია დღიურის წარმოება


ჰო დღიური რუტინაშიც გეხმარება ფიზიკურ ვარჯიშში მისწრებაა

This post has been edited by ღამის_რაფსოდია on 13 May 2020, 17:42

მთელმა ოჯახმა წაიკითხა ჩემი დღიური და საქმეები გამირჩიეს და იმის მერე სურვილი აღარ მქონია :დ

ვისთვის როგორ, მე ორგანიზებულობაში მეხმარება ჩანაწერები, ყველა სახის...
ანალიზისთვისაც კარგია ფურცელთან საუბარი.

1 სიტყვაც არ დამიწერია დღიურში

გადასარევია პირდაპირ

დღიურს ჯობია უბრალოდ აზრები ჩამოვწეროთ ხოლმე სხვადასხვა საკითხებზე ))

და დროთა განმავლობაში შეიძლება უეცრად წიგნებიც შემოგვეწეროს ))