ამ წლების მანძილზე უკვე მესამედ მკლავენ ჩემს საკუთარ სახლში, რომელიც სიგნალიზაციაზეა აყვანილი და რომელშიც
არავის ვუშვებ, თვით ჩემს უახლოეს ადამიანებსაც კი, ვისთანაც მთელი ცხოვრება მაკავშირებს. უცნობებზე ხომ ლაპარაკი ზედმეტია.
ამჯერად ჩემს მოსაშორებლად საწამლავი აირჩიეს. ჩემი მოკვდინებით სიკვდილში უშვებენ ჩემს უფლისმიერ კავშირებს და ჩემს
საქართველოს, მერე ყველას ერთად. სახლიდან გასული არავისთან ვურთიერთობ, თუ არ ჩავთვლით სუპერმარკეტში კონსულტანტებს,
მათთანაც დისტანციურად და პირდბადით. ახლობლებთან ინტერნეტით და ტელეფონით მიწევს კომუნიკაცია. ამ გზით არც საწამლავი
გადადის და არც ვირუსი. მე რამდენადაც შემიძლია ვფრთხილობ, როგორც ყოველთვის და როგორც წლებია. ეს ვის ხელში ვარ.
წლებია ვარსებობ ამ წესით, რადგან გამხდეს იძულებული. ჩემთან ერთად ჩემი საქართველოც. თუმცა ეს ჩემი ცხოვრების წესი არ იყო.
ვარ დაუცველი, მე მჭირდება დაცვა, რომელიც უფლისმიერად მე მეკუთვნის მაგრამ არ მყავს, წამართვეს. დიდი ხანია მემუქრებიან
მოკვლით ან საზღვარგარეთ გაყვანით და მოკვლით. კიდევ ერთი სიგიჟე მათი მხრიდან. მყიდიან ჩემს საქართველოსთან ერთად.
მე წლებია წინ მიდევს ჩემი და ჩემი საქართველოს წამებით მკვლელობის კონტრაქტი, რომელსაც ხელს არ ვაწერ. რით ვეღარ გაიგეს?
გამომდინარე სიტუაციიდან, მთლიანად წმიდა სამებაზე და საკუთარ თავზე ვარ მინდობილი. დაე, უფალმა დამიფაროს და დამიცვას.
>მუსიკა, რომელსაც გამოჰყავხარ/შეჰყავხარ, Vol. IX
