მუცელი ან მუცელი და ნეკნების ქვედა ბოლო. ყველაზე წვნიანი ამით გამოდის, ცხიმი/ხორცი ფენა-ფენაა. თანაბარ ნაჭრებად ვჭრი, საშუალო ზომის, დიდები - არა
მარცვალი პილპილი, ხახვი (წითელი მირჩევნია), მარილი, ზეთი (ვისაც რა უნდა იმას ამატებს, მე ესენი მყოფნის)
რამდენიმე საათით ვაბასთურმებ და დროდადრო გადავურევ ხოლმე
შეწვის წინ სრულად ვაცილებ პილპილის ნატეხებს და ხახვს რომ არ შეჰყვეს
შამფურზე აცმისას:
თავში და ბოლოში მომცრო ნაჭრები, რომ ადვილად შეიწვას
თუ ხორცში ცხიმი ურევია ვასვამ ასე: XOXXOXXOX
სადაც X ნაკლებცხიმიანი ხორცის ნაჭერია, და O ცხიმიანი
ცხიმიან მხარეებს შამფურის ერთ მხარეს ვაქცევ აცმისას, ასე თავიდან ვიცილებ შეწვისას ცეცხლის აალებას და მწვადის დაწვას
ნახშირი კარგად უნდა დაკანვერჩხლდეს და თეთრად თუ დაიწყო დაფერფვლა, იდეალურია. თუ ჯერ არ დამწვარა ნახშირი, მაშინ ცხიმის წვეთებს შეუძლია აალება გამოიწვიოს და შეგიკვამლოს
თუ ცეცხლი უჩნდება, ან ხორცია ძალიან ქონიანი, ან ნახშირი არაა კარგად გაღვივებული, ამიტომ ცეცხლი უნდა გაშალო და შამფურები დააშორო, თუ ცხიმიან ხორცს იყენებ

შეწვისას 2-3 წთ ვაჩერებ ერთ მხარეს, მერე საპირისპირო მხარეს იგივე დრო, მერე ორივე გვერდი, რომ პირი მოიკრას, არ გამოშრეს და წვნიანი დარჩეს. მარინადში ზეთი ეხმარება უფრო ლამაზად მოიბრაწოს.
შემწვარ ხორცს ვაცილებ თუ რამე აჰყვა, მაგალითად ხახვი ან რამე სხვა, რაც ნახშირდება და გემოს უფუჭებს. მერე ჩავცლი ქვაბში და ვაყრი თხლად დაჭრილ ხახვს. და რაც გამისწორდება იმას გემოვნებით.
ბროწეულის წვენი იქნება ეს, მარილი, პილპილი თუ რამე სხვა
მარინადში წინასწარ მარილის ჩაყრა წვენს აშვებინებს ხორცს და შეწვის წინ ან შეწვისას შეიძლება გერჩიოს მოაყარო, ან უკვე შემწვარს
მთავარია ტექნიკა დაამუღამო და დანარჩენი გემოვნების ამბავია რას დაამატებ ან ამოაკლებ
სამწვადედ ბარკალი უხეშია უფრო და ზოგადად უკანა ნახევარი. წინა სჯობს, უფრო მუცელი, ზოგს კისერი და ნეკნი ურჩევნია
ზურგს ანტრეკოტებად ვჭრი და ისე ვწვავ. თუ ქონი აქვს ხორცს, თითის დადებას ვუტოვებ დანარჩენს ვაჭრი. ბევრი ქონიც არ ვარგა, ცეცხლს გააჩენს და იმ ქონს არავინ ჭამს მაინც