საწყალი, სულ გაუფრენია.
ე.ი, შეგნებულად წამშალა, მაშინაც
არადა, რა გოგო იყო ?!
ულამაზესი!! გამორჩეული გარეგნობის, ძალიან მაგრად ეცვა ყოველთვის, გამომეტყველება _ ამაყი, მედიდური…ჭკვიანი და მიზანდასახული…
IV-V კლასში დავმეგობრდით, ინგლისურზე დავდიოდით ერთ მასწავლებელთან, იქ გავიცანი…
ჯერ, როგორ გამიბედა და იმ “ლობიოზე” ( დედამისმა მოიხსენია ჩემთან ასე, მომავალი სასიძო
)) და ჩემზე რამე როგორ გაიფიქრა საერთოდ ?’ როგორ იეჭვიანა ?!
რა ჯანდაბად მინდა ვიღაცის კაცი ?!
თან ეგეთი ფემინური პიჟონი
))))
ახლა მგონი ამაზე წაიეჭვიანა, არ მომეჩვენებოდა!!
ცოდოა, ნუ !!!
ახლა მე წავშლი, დემონსტრაციულად არა, შეუმჩნებლად…
გაბოროტებული შიზოფრენიკები და ტოქსიკური ,ეჭვიანი, გაიაფებული ტურფები, არ მჭირდება ჩემს ჯადოსნურ სამყაროში!!
* * *
რა გავჩნდი ასეთი დეგენერატულად გულჩვილი
)))
აი, მაინც შემეცოდა ….
ადამიანურად უცებ, მთელი ჩვენი წლები გამახსენდა , წარწერა წიგნზე “იყავი ბედნიერი” M
M , იყავი ბედნიერი!!!
იყავი ბედნიერი და იპოვე დაკარგული სულიერი სიმშვიდე!!!
ჩვენ მეგობრები ვეღარასოდეს ვიქნებით, ისევ, მაგრამ, მოგონებები რჩება და ძვირფასია.
მე ანუ ჩვენ N51, და ჩვენი ალტერ ეგო
