მადლიერების წრე, ანონიმურ მადლიერთა კლუბი

რა გახდა სპორტდარბაზების განიავება?!
სადაც ვყოფილვარ, ყველგან უმძიმესი ჰაერია— მოსაპირკეთებელი სინთეტიკური მასალებიდან აქროლადი ტოქსიკური ნაერთების, ქიმიური საწმენდი საშუალებების ნარჩენების, ადამიანების ოფლისა და ფილტვებიდან ამოსული ნახშირორჟანგის, ნესტის, დეოდორანტებისა და სუნამოების და კიდევ რაღაც უცნაური სუნის ნაზავი.
გუშინ ერთი სული მქონდა, გამოვსულიყავი და პარკში გამევლო ფეხით. არადა სულ ერთი თვეა, რაც ეს დარბაზი გაიხსნა.
კიდევ კარგი, არსებობენ ხეები.
მადლიერი ვარ მათი
მიყვარს წიწვოვნების სურნელით გაჯერებული, ზამთრის სუფთა, სუსხიანი ჰაერით ფილტვების ავსების შეგრძნება

This post has been edited by Genevieve on 6 Dec 2025, 16:20

Genevieve
დარბაზი საერთოდ არ გჭირდება თუ პროფესიონალი არ ხარ რომელიმე სპორტის სახეობაში, ეგეც კი არ საჭირიოებს აუცილებლად დარბაზს.
ერთადერთი დარბაზი იყო თბილისში ფიტნეს 31 სადაც ღირდა სიარული.
კვირაში გამონახე ორი დღე, ერთი დაუთმე ქვედა ტანს, მეორე ზედას.
ქვედა ტანის შემთხვევაში მონახე დიდი სტადიონი ახლოს და აკეთე აჩქარებები დიაგონალზე, კუთხეში მირბენის შემდეგ სიარულით მიდიხარ მეორე კუთხემდე და შემდეგ ისევ იმეორებ ფეხების დაღლამდე, შუალედებში დაღლილ გულს სიარულით დაასვენებ გამოტოვე ხოლმე ერთი წრე როცა გული დაგეღლება.
ზედა ტანი სახლში შეგიძლია აზიდვა,პრესები თუ პატარა წონის ჰანტელები გაქვს დამატებით ხელების ვარჯიშსაც შეძლებ მხრის ჩათვლით და ზურგსაც.
დანარჩენი დასვენების დღეები ეცადე ფეხით იარო დღეში თუნდაც 2-3 კმ.
თუ მთლად ყოველდღე შაურმებს არ მიირთმევ ეს რუტინა მოგცემს იდეალურ ტანს, ესთეტიურს და ლამაზს.