"ჩვენი ახალგაზრდები ნაცადი, უკვე განვლილი გზებით მიდიან და ეთნოგრაფიულ მუსიკას ეჭიდებიან, რომელიც მსოფლიოში 60 – 70-იანი წლებიდან არის მიღებული. არავის უჩნდება სურვილი, მუსიკით გამოხატოს საკუთარი აზრი დღევანდელ მდგომარეობასთან დაკავშირებით. ეს, ალბათ, ჩვენი ხასიათის კომპრომისულობა და აღმოსავლური შემგუებლობაა, რომელიც ძალზედ თვალშისაცემია.
საერთოდაც, ჩვენს კულტურაში ძალიან ცოტანი იყვნენ ისეთები, რომლებიც პროტესტს გამოთქვამდნენ, ამიტომ იმის ილუზია არა მაქვს, რომ დღეს ვინმე გამოჩნდება და პროტესტს ასე მკაფიოდ გამოხატავს. თუნდაც 90-იან წლებში ერთი „რეაქტიული კლუბი“ იყო და ორი-სამი მსგავსი არსებობდა. 80-იანებშიც ძალიან ცოტანი იყვნენ. ჩვენთან რევოლუცია ყოველთვის ელიტურია. არასოდეს ხდება ნორმალური სვლა, რადგან ეს არ არის მასობრივი. ჩემი აზრით, ეს დამღუპველია საერთოდ ქვეყნისთვის. ახალგაზრდები იმ საკითხებში ერთიანდებიან, რომელიც აბსოლუტურად ჩაკეტილი და კონსერვატორულია და არა იმ საკითხებში, რომლებმაც შესაძლოა ქვეყნის ბედი გადაწყვიტოს.
არც ერთი დამრღვევი ახალგაზრდა არ ჩანს. ჩვენ თაობაში ასეთი დამრღვევები ვიყავით: მე, კოტე ყუბანეიშვილი და კიდევ სხვები, ანუ იყვნენ ისეთები, რომლებიც არღვევდნენ იმ წესებს და საზოგადოებას აიძულებდნენ, ადრენალინი გამოეყო. დღეს ახალგაზრდებს შორის ასეთ პერსონაჟს ვერ ვხედავ. ესენი არიან ყველაფერთან შეგუებულები, რომელთაც სურვილიც კი არ უჩნდებათ, რომ სოციალურად აქტიური პოზოცია გამოხატონ და მიღებული წესრიგი დაარღვიონ".
© ირაკლი
http://anarekly.blogspot.com/2002/02/blog-post_13.htmlმობრძანდით ჩემს ვირტუალურ-ელექტრონული გაზეთის "ანარეკლის" ბლოგზე.
ირაკლისა და ჩემი სხვა საუბრებიცაა და კიდევ დაიდება. .)
http://anarekly.blogspot.com/ 
· 
ირაკლი მეფე - ჩარკვიანი
