ძაან ბილწი ტრეკებია, არის რაღაც საზღვრები, რასაც არ უნდა გასცდეს, ეს კი გაცდა, თავიდან არ დავაკვირდიო. თუ რაღაც მსგავსი მითხრა, და წაშლას აპირებდა. მერე ფეისბუკი გააუქმა, კი არადა სისტემიდან წაშალა. კაი ხანი ვიბაზრეთ, და მერე თქვა, მგონი დროა უკვე შევეშვაო.
* * *
კაროჩე, იმ ტიპს გარეკილი აქვს რაა... არ ღალატობდა ცოლი

მას დღესაც გააღვიძებს პერსონაჟი რედაქტორის,
მეზობლის ბინიდან შემოჭრილი მძაფრი გემო
ისტერიკის პრომოთესეული სიგოროზე
ეხლა ტონის სავალალო ეჭვიანობის სიმობოლოზე...
დამშეულ თვალებს იფშვნეტს დილა,
მან იცის დღესაც უნდა გაუძლოს მოგონების ცხელ უდაბნოს
სანამ კარის მეზობელი გინებით დატოვებდეს ბინას
სჯობს უსალმო მყუდროება სიმშვიდეს შეუთანხმოს...
რადგან რატომღაც შეიძულა მეზობელმა კარის
ერთხელ უზომო მთვრალმა პედოფილიც აკადრა....
ღამდენჯერ დაემუქრა სიკვდილით,
თუმცა კიბო და შაქარი უმუქაროდ მოკლავს და ამ წელს დაკადრავს...
დასაკარგიც არააქვს რა უცოლშვილო სისაწყლეს ფიცს
ჩიფირით იქარწყლებს ასეთ გრიგალ დღეზე ინაცვლებს....
არასდროს უცხოვრია სხვისი ჯაფით,
სხვისი ქალის სურვილს არასდროს დაუჯაბნავს შინაგანი მსჯავრი მისი
უყვარდა სიცოცხლე ჩუმი სუნთქვით
და ის თბილი ქმნილება მოლიისფრო აზრთა სათავე
რომელიც გაუძე ხესთან ერთად მოყვებოდა ქუჩას
შეშლილი სახით კიოდა მისი არსი მაშასადამე....
დღემდე არ არქმევს იმ ნაბოზვარს სახელს,
რის შემდეგ შეიყვარა კაცთა მოდგმა,თუმცა შეიძულა თვისი
მის შემდეგ ცხოვრებაც უმოწყალოდ არხევს,
ღვთის შემდეგ არის რომ ვერ დაიბრუნა სულიერი კათარზისი...
აღარც უფიქრია ოჯახზე,ორ ხარჯზე,ორზე თუ ოთხ ბავშვზე
ორ ჯამზე,ორ ქვაბზე... და თუ მოჩანს მზე მის ფანჯრიდან
ეს მხოლოდ სიცოცხლის სამახსოვროდ...
რომელსაც ვერ წაართმევს ვერც რედაქტორი გონის,
გარყვნილი ნაბიჭვარი ბოზი რომ გონია საბრალო ცოლი...
არასრულწლოვანი ქალიშვილის დონორი სპერმის
ასე რომ ემსგავსება მამას თან გონორი დევნის
მისი არსებიდან ბავშვს სხვადასხვა ბინძურ ტერმინს მეტ სახელს აკადრებს
ბავშვიც სექსის შესახებ ქადაგებს,წერს ავსებს ქაღალდებს...
სურს გავდეს მწერალ ლალის,სულ მცირე ბეგაშვილს....
თუნდაც კესარიას,მაგრამ კესარია ფეხებს ვერ გაშლიის...
პორნო საიტებით ტკბება მოსწავლე სკოლის,
უყარს მოწამლული სხეული,
მამის სიტყვას გარყვნილთა საგიჟეთში ტყვნას ეკუთვნის ეპიროპლომოგი
კანონი შიშით ქალიშვილობს,ყველა მასზე ანძრევს მაგრამ არავინ ტყნააავს!
ყოველდღიურობა ებერება მოხუც ავტორს,მსოფლიო მშიერი ხელებით ეძებს გათენებას უკანასკნელს,იცის მოხუცმა უნდა მოუკვდეს რომ ნამდვილად დაიბადოს.... რომ სინამდვილე მიწიერ ხელმწიფეთა უკანალს ჰყვეს....
ჩვენ გვიყვარს სიცრუე,მატყუეთ გთხოვთ.... ესროლეთ ტალახი სულის,ვიცი ეფარდება სული ტალახს,რაშიგანსაც დაათრევ აღიქვავ სულიც არსებობს,არსებობს მკვდარი ზღვა,არსებობს ჩუმი ტალღა.... გახსოვდეს!.........