გურამ დოჩანაშვილი

gramatikikina

არა, მაგრამ გამიგია მაინც. ეს ნოე საერთოდ არ გამეგო. ჩემს დას ქონდა ეგ წიგნი, გადავხედე, ორი გვერდი წავიკითხე და მივაგდე. ძაან აბდაუბდა ქართულით წერს.
მხოლოდ სამოსელი და კაცი რომელსაც უყვარდა ლიტ მაქვს წაკითხული მისი.

kaiser Soze

სამოსელის დასაწყისი გაიგე და ეგ ვერ გაიგე?
მაგას სპეციალურად შვრება წინასიტყვაობაში. ვითომ მთხრობელი ყვება ესეთი სახით
მაგისი იუმორია ეგეთი
მერე სერიოზულდება და გასაგებად აგრძელებს
ქოცებზეა პირდაპირ და ძალიან გასაგებად

gramatikikina
სამოსელი სასიამოვნო წასაკითხი იყო. რამდენიმე დღეში გადავყლაპე. პოეტური პროზა იყო.
აქ ალბათ სიტყვათაწყობას ვერ შევეგუე, მითუმეტეს რომ ამ აზრის გამოთქმა გაცილებით მარტივად შეიძლებოდა.
გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმისო, შაირი ამად კარგიო - და აქ კიდევ მოკლე სიტყვების უგზოუკვლოდ დაგრძელება იყო. რუსთველური კანონი დაარღვია ლიტერატურის.

გრძელ სიტყვებთან არ მაქვს პრობლემა, ჩემი საყვარელი ქართველი მწერალი ჭილაძეა. მაგრამ ჭილაძე არ აპიზდეცინტელექტუალებს მარტივად სათქმელს. უბრალოდ რასაც ამბობს მარტივად სათქმელი არაა.

kaiser Soze

კიბატონი, მაგრამ ეგ წიგნი შაირი არაა
და თან გითხარი, რომ ეგ წინასიტყვაობა ეკუთვნის მთხრობელს, რომელიც სწორედ რომ ეგრე აგრძელებს სიტყვებს და სპეციალურად წერია ეგრე
მთხრობელი დოჩანაშვილი არაა, პერსონაჟია მთხრობელი და სახელიც აქვს აფრედერიკ მე
ის ლაპარაკობს ესე, როგორც თეატრი რომ წარმოიდგინო, გამოდის ვიღაც დაღრეცილი ტიპი(ბაბუს სმაილი იმიტომ დავდე) და ყვება ამბის შესავალს
დაახლოებით ესე

მერე შემოდიან სპექტაკლის მონაწილეები და უკვე თავისი სიტყვებით აგრძელებენ ლაპარაკს


სამოსელის დასაწყისი და ბოლო საერთოდ არაა ადვილი წასაკითხი
ვინ იცის მერამდენე წაკითხვაზე წავიკითხე ეგენი, ბუნების აღწერები და ანა მანიანის დიდება