VI წიგნი კარგია, გუთ. ადრე
დაპოსტილ (პოტერზე ტოპიკები გასაერთიანებელია) წონა-რეიტინგებში ასე ჩავუმატებდი:
III
VIმერე I და IV
შემდეგ II
და ყველაზე ნაკლებად V.
მეექვსე წიგნს ნაწილობრივ აქვს მესამე წიგნის ღირსება: მრავალი სიუჟეტური ხაზი, რომელთაგან დეტექტიური მოთმინებითაა განვითარებული. რამდენიმე ძვირფასი გმირი/საქმე საფრთხის ქვეშაა და ელი კვანძის გახსნას. მაგრამ პასუხები მეექვსე წიგნში არაა და ამდენად იგი უფრო გადაჯაჭვულია მეშვიდე წიგნთან. მეექვსე წიგნი უფრო ინტრიგის ქსელ ხლართავს და გვიმზადებს ლაბირინთს წამი-წ-სათვის, რაც იმედია უნდა იყოს dazzling კულმინაცია მეშვიდე წიგნში. ბევრი ნიშნით წიგნი დაუსრულებელია და უფრო ინტერმედიის დანიშნულება აქვს, მაგრამ საინეტერესო ინტერმედიის, განსაკუთრებით Lord Vს გმირის სრულად აღწერისათვის. ბოროტების სათავზე და მისი დვიჟოკი ყოფილა - სურვილი უკვდავებისა (ადრე კი ახსენა თავადაც). მეტს არ დავწერ, რო არ გავაფუჭო.
სტილით წიგნი უკეთესია ვიდრე მეხუთე. არ არის აბზაცები მწვანილის დაჭრაზე და კარტოფილის გათლაზე, ყველაფერი გარკვეულ მიზანს ემსახურება სიუჟეტის განვითარებისათვის, გმირების, მაგიური გარემოს აღწერისათვსი და აშ...
* * *
დამავიწყდა: მეექვსე წიგნებში (პირველად) რამდენიმე კლიშეა: მატრიცას "the Chosen" თემა და "Spiderman"ის "life of responcibility" თემა. რო წაიკითხავთ, copy-paste აბზაცები თვალში გეცემათ. ეტყობა როულინგი გამომცემლებმა დააზალოჟნიკეს. ნუ, ეგ არაფერი, ჩვენ მაინც პოტერისტებად ვრჩებით.
Nobody will expel us from paradise which Cantor created for us.
მე და ჯასტიმ ერთად ყოფნა გადავწყვიტეთ.
http://www.artchive.com/graphics/prodigal_son.jpg
http://images.amazon.com/images/P/B00006L92F.01.LZZZZZZZ.jpg