ქართული ისტორიული რომანი

გმირთა ვარამი არის საუკეთესო, ჩემი აზრით.

მიუხედავად იმისა რომ ყველა სიამოვნებით მაქვს წაკითხული, მაინც დიდოსტატის მარჯვენა ალბათ

ისე სიაში არააა თუმცა ძალიან მიყვარს
არსენა მარაბდელიც
დიდი მოურავიც
შორეული ლანდებიც
და რაც მთავარია ჯაფარიძის მძიმე ჯვარი

მხოლოდ ”დიდოსტატის მარჯვენა”.
არამარტო საუკეთესოა.
მან ფაქტობრივად დაასამარა ქართული ისტორიული რომანი.

იატორიული რომანი ერეკლე ვინმეს წაგიკითხავთ?

ყველა არ წამიკითხავს, მაგრამ დავით აღმაშენებლი ძალიან მიყვარს

ისეთი ფერებია წარმოდგენილი///
ისეთი სიტყვები///

ძალიან მიყვარს////

გიორგი ბრწყინვალეს გარდა ყ ელა წაკითხული მაქვს
შუა გზაში მივაგდე იმდენად გამაღიზიანა წერის სტილმა
ვერაფრით ვიჯერებ რომ თუთაშხია და გიორგი ბრწყინვალე ერთი ადამიანის დაწერილია
გამსახურდიას და გოთუას გამივარჩევდი კიდევ სიამოვნებით წავიკითხავდი
მაგრამ თუ საუკეტესოზე მიდაგა საქმე დავით აღმაშნბელი
ძალიან მიყვარს

გოთუას მითრიდატე<3 მაგრამ დაუსრულებელია

holden kolpildi
ისე არსებობს ეჭვი რომ თუთაშხია მითვესებული ,ანუ პლაგიატთან გვაქ საქმე.
აუ,მეც ეგ გრძნობა გამიჩდა ჰოლდენ რამდენი საერთო გვაქ და რა გვაჩხუბებდა ?!
ერთერთი ლეგენდის მიხედვით ციხეში ნახა ,რომელიღაცა პატიმრის დაწერილი იყო თუთაშიხა და ამან გადაკეთა უბრალოთ (რამდენათ მართალი )
ჩემი აზრით,დიდიოსტატის მარჯვენა და საერთოთ კოსტანტინეზე რამდენი არ უნდა ითქვას ერტ-ერთი საუკეთესო მწერალი იყო

დავით აღმაშენებელზე ყველგან სადაც ვნახე წერია არაა ხელმისაწვდომიო. ანუ 2-3 ტომია სულ ხელმისაწვდომი. სად ვნახო? .....

mishkaji

ბუკინისტებში ////

ლილიტის_ქალიშვილი
ვერ ვნახე ვერც მანდ :X გარეთ რო აქვთ გამოტანილი წიგნები მანდ შეილება ნახვა

რა არის ისტორიული რომანი? როცა მოქმედი გმირები ისტორიული პიროვნებებია? მაშინ სიას ნამდვილად აკლია წულეისკირის ''ღვაწლი და წამება აბოსი და იოანესი.'' ამასთან ''გიორგი ბრწყინვალეში'' მეფის სახელის გარდა ისტორიული არაფერია..

მე უფრო სხვა ჟანრი მომწონს...გრიგოლ რობაქიძის ''ლამარა,'' ოთარ ჭილაძის
''გაზაზე ერთი კაცი მიდიოდა'' და ჯემალ ქარჩხაძის ''ზებულონი'' რა თქმა უნდა ესენი არ არიან ისტორიული ფორმალური გაგებით, მაგრამ ჩემთვის ესენი ყველაზე უფრო ისტორიულია.



This post has been edited by THH on 20 Jan 2017, 06:00

ბუკინისტებში ვიყიდე ვასილ ბარნოვის "მიმქრალი შარავანდედი". წავიკითხე . კახთა მეფე ლევანის და მის ცოლზე მამია გურიელის შვილ თინათინზეა.

ძაან მდარე ხარისხის ნაწარმოებია.

მიხეილ ჯავახიშვილის "არსენა მარაბდელი" რომ არ არის ჩამონათვალში, ძალიან ტეხავს. ისტორიული რომანების ჟანრში ერთ-ერთი საუკეთესოა. ისიც ტეხავს რომ თითქმის მთელი თემა გამსახურდიას ხოტბას ეძღვნება, ვისი სიდიადეც (თუ შეიძლება ასე ეწოდოს) ძალიან გადაჭარბებულია.
2005 წლის შემდეგაც გამდიდრდა ქართული ისტორიული პროზა კარგი ნაწარმოებებით.

ისტორიული რომანები რაც გვაქვს საზიანო უფროა)))
მაგალითად, გმირთა ვარამი და უქარქაშო ხმლები )))
. ზღაპრებით თავის დაბოლებაა )))

აქა - იქ ღრუსეთმა რომ გადაგვარჩინა იმის ჩუმად ბუტბუტი )))

გამსახურდიასთან დაკავშირებით სწორი ბრძანდებით)))
ეგ და ნოდარ დუმბაძე გვყავს აყვანილი ოლიმპოზე არადა, არცერთი
არ იმსახურებს მაგ სტატუს, განსაკუთრებით ნოდარა, რომელიც
საშუალო დონის მწერალიც არ იყო, გამსახურდია კარგი მწერალი იყო
და მორჩა - არანაირი უდიდესი გენიოსი არ ყოფილა



მიუხედავად იმისა, რომ მთვარის მოტაცება არის ექსპეციონიზმის და მოდერნიზმის
ერთ - ერთი პირველი გამოვლინება ქართულ პროზაში და აქვს რამოდენიმე
პლუსი, მაინც მოსაწყენი და დიდი არაფერი წიგნია)))

დიონისოს ღიმილიც დაახლოებით ეგეთია

დავით აღმაშენებელი და დიდოსტატის მარჯვენა
საერთოდ რატომ უნდა აღიქვა სერიოზულ პროზაულ ნიმუშებად