დღეს რაღაც ლიტერატურის ხასიათზე ვარ. . . .
Despise me, if I do not. Three great ones of the city,
In personal suit to make me his lieutenant,
Off-capp'd to him:—and, by the faith of man,
I know my price, I am worth no worse a place:—
But he, as loving his own pride and purposes,
Evades them, with a bumbast circumstance
Horribly stuff'd with epithets of war:
And, in conclusion, nonsuits
My mediators: for, "Certes," says he,
"I have already chose my officer."
And what was he?
Forsooth, a great arithmetician,
One Michael Cassio, a Florentine,
A fellow almost damn'd in a fair wife;
That never set a squadron in the field,
Nor the division of a battle knows
More than a spinster; unless the bookish theoric,
Wherein the toged consuls can propose
As masterly as he: mere prattle, without practice,
Is all his soldiership. But he, sir, had the election:
And I,—of whom his eyes had seen the proof
At Rhodes, at Cyprus, and on other grounds,
Christian and heathen,—must be belee'd and calm'd
By debitor and creditor, this counter-caster;
He, in good time, must his lieutenant be,
And I—God bless the mark! his Moorship's ancient.
და თუ არ მძულდეს,
შემიზიზღე მაშინ შენ თვითონ.
სამმა თავკაცმა ქალაქისამ, დიდებულებმა,
პირადად სთხოვეს გავეხადე ლეიტენანტი
ქუდმოხდილები იდგნენ მის წინ და სინდისს ვფიცავ,
მე კარგად ვიცი ჩემი ფასი, ბევრს ვჯობივარ ჩემზედ უარესს.
მაგრამ ის, (ისე აღვსილია ქედმაღლობით, პირადულობით)
უარი უთხრა გაფუყული გაბედულებით.
შიგ ჩაუჩურთავს საომარი ეპითეტები
და საბოლოოდ
მათი თხოვნის მიუხედავად. . . .
ეთქვა, რომ მყავსო არჩეული ლეიტენანტი.
და ვინ არს იგი
ჭეშმარიტად დიდებული არითმეტიკი
მიშელ კასიო, მოთრეული ფლორენციიდან
ის ლაწირაკი, ქალაჩუნა, დედაკაცთ მსგავსი
არ უნახია ბრძოლის ველზე ცხენოსანთ დასი
არც არასოდეს დაურაზმავს ჯარი საბრძოლად
ვით შინაბერას, წიგნისჭიას, პოლიტიკოსს ენაგატლეკილს.
მაგრამ მშვენივრად ემარჯვება უსაგნო და ფუჭი ყბედობა.
და სულ ეს არის, მთელი მისი ჯარისკაცობა.
მაგრამ ბატონო, ჩვენს დროში ხომ ამიტომაც ირჩევენ ბრიყვებს.
და მე, რომელმაც დავამტკიცე მრავალ ბრძოლაში
გინდა როდოსზე, გინდ კვიპროსზე და სხვა მიწებზე,
ქრისტიანებთან, წარმართებთან, . . . . თვითო ნახა თავისი თვალით. . . .
უნდა წარმიძღვეს, მბრძანებლობდეს და მაჩუმებდეს
ის დახლიდარი, ვალისა და სესხების მთვლელი.
ამ სიკეთის ჟამს იგი გახდა ათასისთავი
და მე კი მხოლოდ ასისთავი. მისი დიდი უმავრესობის.
Zounds, sir, you're robb'd; for shame, put on your gown;
Your heart is burst, you have lost half your soul;
Even now, now, very now, an old black ram
Is tupping your white ewe. Arise, arise;
Awake the snorting citizens with the bell,
Or else the devil will make a grandsire of you:
Arise, I say.
იაგო: ბატონო ჩემო თქვენ ახლახან დაგაყაჩაღეს,
თქვენს ხალათს და თქვენს ღირსებას სირცხვილი მოსცხეს.
გული გაგისკდა, ნახევარი სული დაკარგე;
და ეხლა, ეხლა, სწორედ ეხლა ბებერი და შავტუხა ვერძი
თქვენს თეთრ ნერბს ნერბავს. გაიღვიძე, გამოიფხიზლე.
მოქალაქენი წამოჰყარე ზარების რეკვით.
სანამ ეშმაკი გრძელრქებიან ვაც-ბოტად გაქცევს.
აღსდექი მეთქი.
რამდენი ხანია არ წამიკითხავს. . . .
დამერხა. . . .
ნადირობა ბინებზე კი არა, ჭვავის ყანაში მორბენალ ბალღებზე მიდის.
Et facta est lux!
無名天地之始,
有名萬物之母。
https://bilingua.ge/
თემა უილიამ შექსპირის შესახებ, ------------------------------------
