საკუთარი მოთხრობები II, I ნაწილი აქაა: http://forum.ge/?showtopic=33561654&st=0

Стою на волнорезе и мысли мои, словно муравьи в дремучем лесу разбегаются в даль.
Капли, оставшиеся на лице от волн, словно лучи закатившегося за горизонт солнца, последний взгляд, последняя надежда.
Я прожду тебя всю жизнь, и пусть мысли мои станут свидетелем заката власти бога солнца Трамонто. И только тогда, когда воцариться тьма и бог ночи расправит крылья над небом, глас моего сердца завизжит и разобьется от скалы околдованная волной печали.

* * *
siyvaruli fortepianos klaviSebze

Cum-Cumi,
naz- nazi
mimzidveli viT qali.
do-re-mi-fa - so-la -si
arwevs smenas do-la-si.
nar-nari, xma wynari
mesmis Cumi nar-nari
Cum-Cumi do-re-mi
nar-nari fa-so-la-si
mesmis Sopengagenis Cumi sunTqva aqtavis
Cum-Cumi, naz- nari
do-re-mi-fa - so-la -si
arwevs smenas do-la-si
ნ.კ.

პლაგიატობაში არ ჩამეთვალოს და მგონი სადღაც მსგავსი წამიკითხავს
* * *
dideba Senda!..momenatreba

me kvlav fiqrebSi daviRvenTebi, momenatrebi, momenatrebi....
kvlav mogoneba, viT Semodgomis pirveli cremli sarkmelze uxmod Camogordeba,
momepareba fiqrebSi wasuls, momagondeba...
kvlav gavixseneb Sens viwro quCebs,
Wadrebis Cum da uxmo musaifs, wvimian Tvalebs, dabindul dReebs...
kvlav gaielvebs sionis taZris zarebis quxi da cac bans miscems Rirsebis niSnad:
dideba Senda!.. momenatreba...
ho, menatreba nariyalaze wvima da Tovli,
da qarTlis dedas locva faruli, mze da mTvare rom uxvad gvawvdida...
iqve, gorgaslis aCrdilTan mdgarma, mindoda meTqva an meCurCula,
Tumca uxmodac mimixvdebodi an sjobs meyvira, Zlier meyvira: ra uzomoa trfobis wadili...
momenatreba, ho menatreba Tbilisis Zveli quCebis xedi...
Tumca dro gava, warsulis aCrdils, viT zRvis talRebi qviSis sasaxles, dro ise waSlis,
mainc odesRac Camavali mzis koconze zRvaSi amokiTxav waruSlelia warsulis naSTi...
mogagondeba is monatreba da monatreba mogenatreba...
da kvlav fiqrebSi daiRvenTebi...mogagondeba viwro quCebi, mtkvari, mTawminda, aCrdili mgosnis
da is WaRarac nariyalasTan Tbilisis quCebs ase rom Svenis...
momenatreba, ho menatreba Tbilisis Zveli quCebis xedi...

This post has been edited by falle_nan_gel on 9 Nov 2006, 05:06

წერეთ, წერეთ.....


მიხარია რომ არსებობთ !

მიმაგრებული სურათი

----------------------------------
* * *
ჩაიხედე სარკეში, სახეზე შავი ლაქები გაქვს... რა მოხდა , ნეტავ რა მოხდა? მოხდა... ნეტავ.. რა...?! ეს იდიოტი წინ მიზის და სრულიად დამშვიდებული სახით მიმღერის პატარა ბავშვის თვალები, თვალები , თვალები........................... ნუ თამაშობ დაჩაგრულის როლს.
ამდენი არავისთვის მიხვწენია არასოდეს.. გთხოვ გეხვეწები.... წამო რა... აქ არ დაგტოვებ მარტო პანიკურად მეშინია.. წამო რა , წამოდი ადექი ხელი მომკიდე, ნუ მიყურებ შუშის თვალებით,. არ იფიქრო სისულელეებზე , შეხედე მზეს ნახე რა ლამაზია მზე!!! ნახე როგორ გცივა მოდი წავიდეთ აქედან , არ მომწონს ეს ადგილი აქ რა გვინდა.... ძალიან გთხოვ წამიყვანე აქედან , გთხოვ გეხვეწები ,.... წამო რა.. წამოდი, ხელი მომკიდე....
გემუდარები არ იფიქრო მერეზე, იფიქრე ამ ყველაფერზე , წამზე სიმაღლეზე , ვიოლინოზე...
ნახე როგორ გდია შენი ინსტრუმენტი... შენ არ გაქვს უფლება წახვიდე, გემუდარები ნუ მიყურებ გაყინული თვალებით ,... არ იტირო გეხვეწები ნუ ტირიხარ..
აქ მარტოს ვერ დაგტოვებ. მომკიდე ხელი წავიდეთ ამ საშინელი ადგილიდან....
იფიქრე იფიქრე ამ ყველაფერზე ჩემზე იფიქრე , არაფერზე არ იფიქრო.
ძალიან მეშინია წამოდი. წამო რა.. წამო რა.. წამო, წამოდი, წავიდეთ , წამიყვანე... მერე დაღამდება, მარტოს ხომ არ გამიშვებ?
მეშინია ძალიან. შენ არა! მე კი...... პანიკა მეწყება გთხოვ წავიდეთ ამ საშინელი ადგილიდან აიღე ვიოლინო, ჯაკეტი ჩაიცვი ნუ კანკალებ...
გეხვეწები გემუდარები არ იტირო... ნუ ტირიხარ თორემ მოვკვდები! შემპირდი მიდი შემპირდი წამოდი.....
პარანოია.
არა ბრედბერს ძალიან უყვარდა იმის აღწერა თუ როგორ შეიგრძნობდნენ შეშლილები ყვავილებს........
ეს იდიოტი ისევ წინ მიზის და არ ჩერდება.... "გაიღვიძე შენი ძილიდან" გაჩუმდი შენი თავი არ მაქვს.... წადი და პარანოიდებს უმღერე მშვიდდად კანკალით ისტერიკით .....მიდი და მათ გადმოუნთხიე შენი გენია , აქ ყველაფერი მალე შეიცვლება.
მისი თმა მწვანეა ჩემი სტაფილოსფერი. მაგრამ აქ ყველაფერი სულ მალე სულ მალე შეიცვლება, ეს სიყვითლე ცისფერი გახდება...
- შეხედე რა ლამაზია მზე, არ იფიქრო.... შეხედე ამ ბავშვს ოდესღაც შენც ხომ იყავი ასეთი!
ნუ მიყურებ ესე ცუდად...
წამიყვანე აქედან...
წავიდეთ რრა......
ტუჩები გაგილურჯჯდა.
პარანოიდი იმ ადგილზე გადადის, სადაც ანგელოზი იმ ბიჭს სამაგიდო ტენისს ეთამაშება , სიმშვიდე სუფევს ღრუბლებში.
-------
ჩემი გასასვლელისკენ გაწვდილი ხელი, გალურჯებული დაჭიმული პაწაწინა ცისფერი ნაზი ვენები.... არ გეცოდები? ნახე , რა ლამაზი ვარ. შემომხედე დატკბი წამოდი იფიქრე არიფიქრო არ გინდა გინდა გინდოდეს დაფიქრდი აირჩიე მომეხვიე იტირე არიტირო არ გაბედო...
პატარა ბავშვების თვალები.. თვალები.... თვალები./.....................
დმ....
.

This post has been edited by erttetriani samepo chai on 11 Nov 2006, 20:38

erttetriani samepo chai

ტომი შენი მუზაა...

ისე ჩემი საყვარელი ჟანრი არის აფექტი.
ამ ჟანრს ახასიათებს :
1. არ ჩანს გარემოებები:დრო ადგილი მიზეზი
2. არ არის ვარიანტი რომ თავიდანვე მიხვდეთ რა ხდება.
3. იდუმალება
4. არ ჩანს კარგათ შინაარსი მაგრამ მაინც საინტერესოა
5. ფილოსოფიური ჩანართები
6. კამათი ორ პერსონაჟს შორის
7. გამოირჩევა წერის კულტურის უცნაურობით


კარგი რამეა რა .
აი ერთი ჩემი მოთხრობა:


საიდანღაც სინათლე ჩანდა. უაზრო სინათლე თავის მოკვლის სურვილს მოგგვრიდათ .
სადღაც მიცვალებული ეგდო და ფიქრობდა:
.... აი თურმე რა ყოფილა სიკვდილი....აი რა არის ჯოჯოხეთი . ადამიანი ჯოჯოხეთია სიცოცხლეში აინტერესებს სიკვდილის შემდეგი ცხოვრება.... მაგრამ არ ფიქრობს იმაზე რომ სიკვდილი ორნაირია... და აი უბედური ადამიანი ინტერესის გამო თავს იკლავს... ნუთუ ასეთი გულუპრყვილოა ადამიანი რომ ვერ ხვდება .. ჯოჯოხეთში მოხვედრილს სამოთხის წყურვილი გააწამებს
ხოლო სამოთხეში ჯოჯოხეთის ინტერესი?.... კი მაგრამ არსებობს კი სამოთხე - იტყვის ჯოჯოხეთში მოხვედრილი ხორცშეუსხმელი
არსება რომელიც ცნობისმოყვარეობამ დაღუპა... აი ჩემო სულიერო ძმებო რას გეტყვით .... განა არის იმისთვის თავის მოკვლა საჭირო რომ გაიგო ვინ დაგავლებს ხელს სატანა თუ ანგელოზი მიქაელი? კარგად დაფიქრდით ამაზე.... იქნებ სულ არ არსებობს არცერთი?
იქნებ სიკვდილის შემდეგ სამარადისოდ ეგდები მიწაზე და ფიქრს განაგრძობ
იქნებ გაუნძრევლად მოგიწევს უამრავი ათასწლეულის გატარება?
ხო..... ესე ხომ სულის შემხუთველი მოწყენილობა დაისადგურებს თქვენ სხეულში რომელშიც ბედმა გამომამწყვდიათ?
ან თქვენ მოინდომეთ ასე?
რას ფიქრობთ?
რას იზავთ თავს მოიკლავთ?
გამეცით პასუხი!!!!
....სასაცილოა.....
ნეტავი ვის ესმის ჩემი გამოძახილის?
ადამიანი თავის ღრმა და ძლიერ რწმენას ნამდვილად ძლიერ რწმენას ეყრდნობა...
... მაგრამ აი რწმენა კი სულ ერთ თმის ღერზე იმაგრებს ფუძეს...
მაგრამ ვინ გადანაშაულებთ ამაში ?
....არავინაა დამნაშავე თავის გულუბრყვილობაში......
ჩვენ ვქმნით ილუზიას რომელიც ჩვენც გვჯერა .
ჩვენ ვარწმუნებთ სხვას იმაში რაშიც ჩვენც დაგვარწმუნეს....
... უნდა იფიქრო საქმის წინ რადგან ამ საქმეზე შემდეგ არ მოგიხდეთ ფიქრი....



100% ყველა ფრაზა მე მეკუთვნის


* * *
erttetriani samepo chai


ამ ადამიანს აშკარად შეუძლია წერა.

შენი მოთხრობები და ჩემი გვანან რაღაცით



ისე შენი მოთხრობები აფექტის ჟანრისაა


* * *
....


რისთვის ცხოვრობს ადამიანი..
ან ადამიანს რას ვერჩი ....
ეჰ, ვინ წაიკითხავს ჩემს ნაწერს ... თუ ამას ნაწერი ჰქვია...
ვის აეტირება ისე როგორც მე ამეტირა როდესაც ცივი ქუჩის ბოლოში ვიჯექი და ველოდებოდი
..ადამიანს....
..მზეს...
..სინათლეს...
რატომ გამწირა ბედმა... ღმერთმანი ნეტავ რატომ დამბადე...
არ მინდა თავი შევაწყინო ვინმეს მაგრამ მოითხოვს რაღაც მოითხოვს .... ერთი თბილი ადგილი ჩემში ამას მოითხოვს..
...არ მინდა ხალხნო არ იკითხოთ ეს... რამე ფასი აქვს ამ ჩემს ცხოვრებას მიწაზე?
არ მინდა სიცოცხლე ...ხელი .. მზე.... სინათლე
ჩემს გაყინულ ხელისგულებს გული ათბობს, გული!....
ცივი ხელებით მზის ხელში დაჭერა მინდა მე უსუსურს...
თუკი ხალხს სამართლის გამო კლავენ არ შეიძლება მე სულელობის გამო მომკლან?
მადლობას გეტყვით ჩემი სული მაღლიდან ამისთვის ...

დამამცირეთ გთხოვთ დამამცირეთ რომ თვალებიდან ცრემლი წამომივიდეს იქნებ დავიხრჩო მასში ..... ღმერთო სახიერო მითხარი ნუთუ აზრი აქვს ცხოვრებას...?
..გადამარჩინეთ ხალხნო ...
არ მინდა სიკვდილი .... არ მინდა ტანჯვა! სინათლე მინდა !! სიცოცხლე მინდა....
სიცოცხლე ისე როგორც ყველა ცხოვრობს აი ვაგდივარ ძირს გაყინული თქვენ კი თანდათან უფრო და უფრო შორიდან მიყურებთ....
სიკვდილი მოდის... ვხედავ! ღმერთო გადამარჩინე ... მაპატიე ცოდვა ... შემიცოდეთ ხალხნო გადამრჩინეთ
არ ვითხოვ არაფერ მეტს უბრალოდ არ მომკლათ . არა , არა.
იქნებ თქვენი გული გაიღოს და ისე დამიტიროთ როგორც თქვენი საყვარელ სიმღერის მოსმენის დროს ტირიხართ
... აქ არ მომკლა ღმერთო ... ერთხელ წავალ ჩემს სულთან .. ჩემს საყვარელ ადამიანის ხელებს დავკოცნი იმისთვის რომ არსებობს და ჩემნაირი სულელი არ არის?
არ შეიძლება ღმერთმანი?....
სულ ერთი ...სულ ერთხელ..
...არ გეცოდებათ ადამიანი ქუჩის ბოლოში მიწას რომ ეფერება?
შეიცოდეთ ..
შეიცოდეთ მისი სული უმანკო ... და გული სულელი...
მოისმინეთ გედის სიმღერა...
დედა...
მამა...
სიცოცხლევ
გემშვიდობებით
იმედით რომ კიდევ შეგხვდებით ...

This post has been edited by Secrets on 11 Nov 2006, 22:35

დოპეეე.. ვის გაუჩნდიიიიიიიიიი !!!!!!

-----------
მადობთ ბავშვებო

შენთვის არ მითქვამს პატარავ

----
ძალიან მომეწონა!

THNX
პატარავ?

მოიცა ჩემი ასაკი ჩანს?

ააააააააააა
დევიღუპე

შიზოფრენია
დაიბადე.
შენ არასოდეს ყოფილხარ ლამაზი, უბრალოდ სილამაზე გიყვარდა.
შენ არ ქმნიდი მუსიკას, უბრალოდ მუსიკის ფასი იცოდი.
შენ არ შეგეძლო ლამაზი სიტყვებით ლაპარაკი, უბრალოდ ლამაზი თვალები გქონდა.
ბევრს კითხულობდი, თუმცა წერა არასოდეს გიცდია.
არ ცხოვრობდი წესებით, თუმცა წესი არასოდეს დაგირღვევია.
არ გიხაროდა სხვისი ბედნიერება, თუმცა შური ამისთვის არასოდეს დაგირქმევია.
მიყვებოდი გზას, რომელზეც არც ერთი ნაბიჯი არ ყოფილა შენი.
ამბობდი სიტყვებს, რომლებიც არასოდეს გაგიგონია.
შენ თამაშობდი, თუმცა თოჯინებით - არა.
შენ უსმენდი, თუმცა არ გესმოდა.
შენ ფიქრობდი, მაგრამ არავისთვის მოგიყოლია.
შენ იყავი ისეთი, როგორიც ყველა, თუმცა არავინ ყოფილა შენნაირი.
შენ გიყვარდა, თუმცა არ იცოდი რა იყო სიყვარული.
შენ პოულობდი იმას, რაც არასოდეს გიძებნია.
ცოცხლობდი, მაგრამ არ გიცხოვრია.
პლასტელინისგან ძერწავდი სახეებს და ლამაზ სახელებს არქმევდი.
იპარავდი გრძნობებს, რომლებიც თავიდანვე შენი უნდა ყოფილიყო.
ლაპარაკობდი, თუმცა არაფერს ამბობდი.
დგამდი ნაბიჯებს, მაგრამ არსად არ მიდიოდი.
უყურებდი, თუმცა არაფერი დაგინახავს.
სუნთქავდი.
გეძინა.
ცხოვრობდი?
მიდიოდი, მაგრამ არა წინ.
თამაშობდი ქვიშაში, თუმცა არასოდეს ყოფილოხარ ბავშვი.
კარგავდი იმას, რაც არასოდეს გქონია.
გერქვა სახელი, რომელიც შენთვის არავის დაუძახია.
გიყვარდა ვარსკვლავების ყურება, მაგრამ არასოდეს დაგითვლია ისინი.
ძლიერი იყავი, თუმცა არაფრის ძალა არ გქონდა.
გესმოდა, მაგრამ ყრუ იყავი.
ხედავდი, მაგრამ ბრმა იყავი.
ლაპარაკობდი, მაგრამ მუნჯი იყავი.
ქვიშაში ნაფეხურებს შლიდი, რომ არავის ეპოვნე.
შენი თოვლის ანგელოზი არასოდეს ყოფილა სრულყოფილი.
ეძებდი.
ნანობდი.
ფიქრობდი.
ხედავდი ორ ფერში, მაგრამ შენი საყვარელი ფერი წითელი იყო.
მიდიოდი იქ, სადაც არავინ გელოდა.
იმას ეძებდი, ვინც არ არსებობდა.
იპოვნე
და რა?
დაგკარგე.

ანი???

შენც აქ ხარ კაცო...

erttetriani samepo chai

ლალალა ლააააააააააააა
ლალალა ლიიიიიიიიიიი.........
----------------------------------------------
------------------
----

...
სიტყვები არ მყოფნის
.....
სანდრა მიყვარხარ...

მეეე უფროო მე....მე...მეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე
მეეეეეეეეეეეეეეეეეეეეე!!!!!!!!!!!!
მე!

NoCTuRNa
erttetriani samepo chai