ერთ-ერთმა იუზერმა ერთ თემაში იკითხა სელინჯერის fat lady-ზე და იქ ვილაპარაკე მე როგორ მესმის , ხოდა :
იყოს, აქაც,
"Seymour'd told me to shine my shoes just as I was going out the door with Waker. I was furious. The studio audience were all morons, the announcer was a moron, the sponsors were morons, and I just damn well wasn't going to shine my shoes for them, I told Seymour. I said they couldn't see them anyway, where we sat. He said to shine them anyway. He said to shine them for the Fat Lady. I didn't know what the hell he was talking about, but he had a very Seymour look on his face, and so I did it. He never did tell me who the Fat Lady was, but I shined my shoes for the Fat Lady every time I ever went on the air again — all the years you and I were on the program together, if you remember. I don't think I missed more than just a couple of times. This terribly clear, clear picture of the Fat Lady formed in my mind. I had her sitting on this
porch all day, swatting flies, with her radio going full-blast from morning till night. I figured the
heat was terrible, and she probably had
cancer, and — I don't know.
Anyway, it seemed goddam clear why Seymour wanted me to shine my shoes when I went on the air. It made sense."
გამუქებულ ადგილებს თუ დაუკვირდები, გაიხსენებ, რომ ზუის წარმოდგენილი ჰყავდა ეს "მსუქანი ქალი" "ცუდ" პირობებში. შემოსასვლელში მჯდომარე, დღე და ღამ რადიოს რომ უსმენს მოწყენილი, ბუზები რომ აწუხებენ, და კიბოც რომ ჭირს. ხოდა პატარა ზუიში ემპათიამ გაიღვიძა. და შეეცოდა და ეგონა რომ თუ ფეხსაცმელს გაიწმენდდა ამას ამ მსუქანი ქალისთვის გააკეთებდა. (რადგან უფროსმა ძმამ ხომ ასე დაარიგა, და მოგეხსენებათ, რაოდენ დიდი მნიშვნელობის არის უფროსი ძმის დარიგება, როცა იგი სულელურ რაღაცას გავალებს, ოღონდ კი მასში არის ბავშვური ლოგიკის მარცვალი. )
და ეს სხვა პასაჟი(ამას უკვე ზუი ეუბნება ფრენის):
I don't care where an actor acts. It can be in summer stock, it can be over a radio, it can be over television, it can be in a goddam
Broadway theatre, complete with the most
fashionable, most well-fed, most
sunburned-looking audience you can imagine. But I'll tell you a
terrible secret — Are you listening to me?
There isn't anyone out there who isn't Seymour's Fat Lady. That includes your Professor Tupper, buddy. And all his goddam cousins by the dozens. There isn't anyone anywhere that isn't Seymour's Fat Lady. Don't you know that? Don't you know that goddam secret yet? And don't you know — listen to me, now —
don't you know who that Fat Lady really is? . . . Ah, buddy. Ah, buddy. It's Christ Himself. Christ Himself, buddy.მეორე პასაჟში ვითარება შეცვლილია. აქ ზუი ამბობს, რომ მნიშვნელობა არ აქვს სად თამაშობს მსახიობი, რადიოში,ტელევიზიაში, თუ ბროდვეის თეატრში სადაც ყველაზე მოდური, კარგად ნაკვები, ყველაზე გარუჯული საზოგადოებაა. და აქ ზუი ამჟღავნებს "საშინელ საიდუმლოს" , რომ ყველა ესენი სიმორის მიერ გამოგონილი "მსუქანი ქალბატონები" არიან. ყველა fat lady-ია. ... და კიდევ უფრო მეტი, სინამდვილეში "მსუქანი ქალი" თავად იესო ქრისტეა.
ცხადია, გვახსენდება, ის ეპიზოდი ბიბლიაში, როცა იესო ამბობს, ვინც დააპურებსო, ვინც კარგს გაუღებსო, ის მე დამაპურებსო და ის მე გამიღებს კარსო.
* * *
სიმორმა პატარა ზუის "მსუქანი ქალი" იმიტომ დაუხატა, რომ იცოდა, ზუის თბილი გული ჰქონდა, და შეეცოდებოდა fat lady მისი გულისთვის "კარგად მოიქცეოდა" .
დაახლოებით იგივე მომენტია "ღვთის გულისთვის", "დედიკოს ხათრით" და ა.შ.
ამასთანავე, აღსანიშნავია, რომ როცა რადიოშოუში პატარა ზუიმ ატეხა ერთი ამბავი რომ მე ამათ გამოო (ვინც გარს ეხვია და ვინც "ცუდები" მიაჩნდა) არ გავიწმინდავ ფეხსაცმელსო. სიმორი ვერ აუხსინდა პატარა ბავშვს რომ სინამდვილეში არც ეგენი არიან ესეთი "ბოროტებიო"(საერთოდ ბავშვებს ახასიათებთ ასეთი მიდგომა ვიღაც ბოროტია ვიღაც კეთილი და მორჩა. მათ არ შეუძლიათ სამყაროს კომპლესურად აღქმა, რომ ვიღაც ცუდადაც იქცევა და კარგადაც. სიმორი ვერც იმას აუხსნიდა, ფეხსაცმელები ვინმეს გამო კი არ უნდა გაიწმინდო, არამედ შენს გამოო. თორე რა , რადიოში ვინმე დაინახავდა თუ?
ამიტომ სიმორი მარტივად გამოვიდა სიტუაციიდან, ბავშვს დიდურად დაელაპარაკა მაგრამ ბავშვური ტერმინებით და შექმნა "ფეთ ლედის" სიმბოლო. რომელიც შემდგომში გამოიკვეთა რომ არის კიდეც ღმერთი. და რომ There isn't anyone out there who isn't Seymour's Fat Lady. . ანუ ჩვენც ფეთ ლედები ვართ
და როდესაც უკვე ზრდასრული ზუი ფრენის ელაპარაკება იმას რასაც ერთ დროს მას ელაპარაკებოდნენ , იგი ახლა არა "რადიოშოუში" მოქცევის ამბავზე კი არ ელაპარაკება,არამედ ცხოვრებაზე.
ერთი სიტყვით, ცხოვრებაშიც "რადიოს" ეფექტია. შეიძლება სხვები ვერ ხედავდნენ რას აკეთებ, მაგრამ რასაც აკეთებ უნდა გააკეთო ღმერთისთვის, საკუთარი თავისთვის. აი ესაა მსუქანი ქალის პასაჟის ფილოსოფია.
ჯერომ სელინჯერი, ჩემი საყვარელი მწერალი
