Sie`Hermineჩემი აზრით აკუნინი ცოტათი მეტია ვიდრე დეტექტივი.
დეტექტივის ფორმა აქვს უბრალოდ, რომ უფრო საინტერესო საკითხავი გახდეს.
მაგ მხრივ ყველაზე სტანდარტული დეტექტივი ალბათ ლევიათანია.
ფანდორინი არის თითქმის ყველა წიგნში.
წიგნების თანმიმდევრობას დიდი მნიშვნელობას ნუ მიანიჭებ.
თვითონაც არეულად აქვს დაწერილი და არაფერი დიდი კავშირი ერთმანეთთან არ აქვს ამბების გაგრძელების თვალსაზრისით, თორემ ზოგგან პერსონაჟები მეორდება.
თუმცა არა ისე რომ თუ ეს პერსონაჟი არ იცი ვინაა შეგეშალოს რამეში ხელი.
მოქმედება ხდება სხვადასხვა წლებში.
იწყება სადღაც 1891 წლიდან და გრძელდება რევოლუციამდე.
ბევრია 15-მდე იქნება.
მოქმედების დრო და ადგილი თითქმის ყველგან იცვლება.
ჩემი აზრით აკუნინის მთავარი მუღამი შემდეგი რამეა.
წერს პირველ პირში.
ის კი არა რომ ფანდორინი ესეთი მაგარია და აი რა ქნა.
ყვება ისტორიას ვიღაც, ვინც რაღაც გარემოებების დამთხვევის გამო გაეხვა შარში და შეხვდა ფანდორინს.
პირველ პირშია დაწერილი.
ოღონდ მთხრობელი ყველა წიგნში სხვადასხვაა.
მაგალითად თურქულ გამბიტში არის ახალგაზრდა გოგო სუვოროვა.
შეიძლება გვარი არ მახსოვდეს ზუსტად რადგან დიდი ხნის წინ წავიკითხე.
ჰოდა როგორი გოგოა ესა?
იდეალისტკა, მდიდარი ოჯახიდან რომლსაც გული ერევა მდიდრული რუსული ბურჟუაზიის ყოფაზე და ეძებს თავის თავს.
ამიტომ მიდის რუსეთ თურქეთის ომში მოხალისედ.
უფრო სწორად მედდად, იპარება ოჯახიდან.
ესეთი ბევრი ქალია იმ დროს ევროპაში, ემანსიპაციის ვინც დაუდო სათავე.
არის იმ დროისთვის საშინლად პროგრესულად მოაზროვნე, თან ნაშაა პახოდუ
და შენ როცა კითხულობ მოვლენებს უყურებ მისი თვალით.
აი რას ფიქრობდნენ იმდროინდელი ქალები ომზე.
კაცებთან ურთიერთობაზე.
სიყვარულზე და ა.შ.
იმ დროს ხდები სუვოროვა და იღებ დიდ ინფორმაციას მსგავსი ტიპის ქალებზე რომლებიც მართლა იყვნენ იმ დროს ბლომად და ბლომად რომ იყვნენ იმიტომ შეცვალეს კიდეც ბევრი რამე.
ამიტომ ინტერს მოკლებული არაა პირველი ფემინისტკას თვალით დანახული სამყარო.
სხვა წიგნში რომელსაც ქვია სიკვდილის საყვარელი-ლუბოვნიცა სმერტი უკვე თავის ამბავს ყვება 12-13 წლის შპანა ბავშვი.
არასრულწლოვანი დამნაშავე, წვრილმანი ხულიგანი.
სხვაგან საცოდავი სახელმწიფო მოხელე, დაბალი ჩინი რომ აქვს და ყველა ჩაგრავს.
კიდევ სხვაგან გემბლერი და ა.შ.
პლიუს ყველა ნაწარმოებში ენა იცვლება.
ანუ სუვოროვა საუბრობს სულ სხვანაირად.
და ბუნებრივია ცამიეტი წლის მოსკოველი ღლაპი სულ სხვა ლექსიკით.
იმჟამინდელი ჟარგონით. მას მაგალითად მიაჩნია რომ თუ გოგო კბილებს იხეხავს ბოზია.
კბილის პასტას გერმანელები აკეთებენ და კარგი რომ იყოს ხომ არ გააკეთებნენ.
უამრავ ესეთ შაბლონურ სისულელეს ამბობს ეს ბავშვი მაგრამ ხვდები რომ იმჟამინდელი ბიდლო მართლა ესე აზროვნებდა.
ეს ბავშვიც იქ გაიზარდა და მიწებებული აქვს.
ოღონდ ეს არ გგრუზავს, პირიქით ისეთი ფორმითა გადმოცემული ხალისით კითხულობ.
სასწაულად ფლობს აკუნუნი რუსულს.
დაახლოებით იგივე დონეზე როგორც რონალდინიო ბურთს
სწორედ ამიტომ ვისაც მისი 2 გვერდი მაინც აქვს წაკითხული არ აპელირებს მის ქართველობაზე. ტოლსტოიზე უფრო მეტად სულით რუსია.
თარგმანში წაკითხვა მუღამის 80% დაუკარგავს.
მე 2008 წლის მერე რუსულად არაფერი წამიკითხავს, არ ვამბობ რომ კარგია, უბრალოდ გული არ მიწევს.
ეს ფანდორინების სერია და პელაგია სერია (მონაზონის თვალით დანახული მოვლენები) მანამდე მოვასწარი.
მაგრამ აი ვინც კითხულობს და ისეთ გარემოშია გაზრდილი რომ რუსული ენასთან საკმაოდ ახლოს დგას წინ დიდი სიამოვნება ელის.
ბორის აკუნინის ფან-კლუბი, მოყვარულები შემოგვიერთდით
