თომას მანი, თომას მანი

ვერ მივხვდი რომელ წიგნზე ამბობ.
სხვის თაროში ხომ არ გეშლება? :)
* * *

ამ განყაში ისეთები ხდება, არაფრის უნდა გაგიკვირდეს, ჯერ მარტო ამ თემის ბოლო გვერდები რად ღირს

ვერ მივხვდი რომელ წიგნზე ამბობ.
სხვის თაროში ხომ არ გეშლება?
* * *

ამ განყაში ისეთები ხდება, არაფრის უნდა გაგიკვირდეს, ჯერ მარტო ამ თემის ბოლო გვერდები რად ღირს

პროფილში არ გქონდა მასეთი მახასიათებლების შესაბამისი სურათი ადრე გარკვეული ხნით?? თუ მეშლება...

kalekalebind
უი, კი. პროფილის ფოტოდ მეყენა, pierrot le fou-დან კადრი. უცებ ვერ მივხვდი.
წიგნის თაროზეც მიდევს საყვარელი ფილმებიდან კადრების ფოტოები, ოღონც აქ არ დამიდია... :)

Heart_of_Darkness
არ ვიცოდი ფრანგულს თუ ფლობდი,მაგარია, ძაან მიხარია,რადგან ეგრეა... ალფონს დოდეს "ტარტარენ ტარასკონელი" ჩემი ერთერთი უსაყვარლესი ნაწარმოებია,რაც ოდესმე ჩემთვის ხელმისაწვდომი ყოფილა და წამიკითხავს, იმ დროს მახსენებს თან, როცა ბევრი ადამიანი,ვინც ახლა ჩვენგან წასულია, ჩემს გვერდზე იყო....

This post has been edited by kalekalebind on 13 Sep 2020, 21:25

seeman

-ზე გამახსენდა
პირველად რომ წავიკითხე ჰესე ("კურორტნიკი" იყო მგონი თუ რაღაც სხვა მთხრობა), მახსოვს, ისე ღრმად ვიყავი ჩამჯდარი მანში, რომ ჰესე აღვიქვი, როგორც ცუდად დაწერილი მანი, როგორც მანის "უნიჭო" ვერსია
მერე, ჯერ "მოხილვა დილის ქვეყნისა" რომ წავიკითხე და მერე "რიოში მარგალიტებით თამაში" , მერე გავაცნობიერე რომ პროსტა სულ სხვა სამყაროა, რაღაცით ნამდვილად ენათესავება მანს, მაგრამ სხვა, ცალკე ძალიან დიდი მწერალია

არაუშავს. სადაც "თამაშის" წაკითხვის ნერვი გეყო, გაივლის დრო და დაუმუღამებ