ვალიკო სკამკოჩიშვილი, ჩანახატი ნატურიდან

ნოზოლოგიამ დახურა. ხო ესე ერქვა?
ველის ბოლოს იმედი არის. არის თუ არა strixnina ?

BAUSHKE_

ჩირგვში

დღეს ვალიკოს ხსენების დღეა.

სასკოლო პენალო, პლასტმასის პენალო,
დაგყურებ მზის შუქით დანაფერს.
ნეტავ რას იტყოდი ჩემსავით ენა რომ
გქონოდა?! ეჭვი მაქვს - არაფერს.
ფარგლების კომპლექტო, ჩეხურო კომპლექტო,
დაგყურებ შავსა და კუნაპეტს.
გამოკრულ ხავერდზე მტვერი რომ მოგედო,
ერთს რატომ არ დამამუნათებ.

kacaveika

ვალიკო სკამკოჩიშვილის სატრფიალო ლირიკა

(ეძღვნება ზინას მეხუთე პადიეზდიდან)

აძლევ... ოღონდ მხოლოდ იმედს:
აჰ, დღეს არა, ხვალ იყოს.
და ამ ხვალის მომლოდინეს
სიქა გასძვრა ვალიკოს.

მირბის, მიმაფრენს, ამაყად მიქრის
ცალკუდა ცხენი, კურსკში - ჯიბიდან.
ცხენს უკან მისდევს შავბნელი ფიქრი,
რატომ გათხოვდა ლოლობრიჯიდა?! : ( ( ( ( ( ( (

ცოტამ თუ იცის რომ პირველმა ვალიკომ დაიწყო სასვენი ნიშნების სმაილებად გარდაქმნა თავის პოეზიაში.

ეს გოგოც სკამ-სკოტჩი-შვილია