მეც.
რაღაცნაირად ვგრძნობ.
და ამავე დროს ტავისუფლად ვიტან.
იმდენად რო რუსულად ვკითხულობ მაგეებს,არ მეშინია რო ორი წინადადების ვერ გაგებით რომანს გავაფუჭებ,რაც დოსტოევსკიზე მჭირს სიტყვაზე.
ოსტერი პოლი ჩემთვის ორია/
ერთი მწერალი,რაღაცნაირი შებერტყილი,მოდედექტივო,,მომისტიკო,მოლინჩო ტრილოგიით,რომელიც მაგრად მომეწონა,მასიამოვნა და წიგნში ჩამტოვა,თუმცა ვერ გავიგე ვერაფერი.
ერთი გენიალური მოთხრობით რომელიც საუკეთესო მოტხრობების ჩემეულ სიაში ათეულში შევა.
და მეორე პოლი,რეჟისორი,უჯიგრესი,უძმესი,პირველი ორი არანორმარულად სასწაული ფილმით,ბევრად მეტი ვიდრე წიგნი,ერთ თანარეჟისორთან ერთად გადაღებული,მეორე კარგი,მაგრად ცოტა ცუდი ფილმებით.
ისე საინტერესო კაცია.
კვამლი,ოგი რენი და ნიუ იორკის პირველი ნაწილი,ეს ამბები რო მახსენდება სუ მიხარია ხოლმე.
flying teapotორი წელია მაინტერესებს თან მართლა.
ყველაფერს რასაც ქართველები თარგმნიან,რატო მოგწონს,რატო აქებ და რატო გიყვარს

?
გემოვნება ვიცი,სიყვარულიც ვიცი ჰორიზონტალურ,ბრუნვად,ვერტიკალურები არის,მარა....