მარკესი, გაბრიელ გარსია

giojavaxa
ფოთოლცვენას გირჩევდი
ცოტა ხანი კიდე დაგტოვებს მაკონდოში

თუ გახსოვთ ძველ ფოთოლცვენას გამოცემაში მეორე იყო მიგელ ოტერო სილვას "როცა მეტირება არ ვტირი"..
აი რამდენი ხანია მაგას ვეძებ.. ხო არაფერი გსმენიათ ხო არავის გამოუცია ხელახლა?

DoomVS:



ეგ წიგნი 90-იანებში გამოიცა თავად. საშინელი ხარისხის, ყვითელ ქაღალდზე. ხელახლა რომ გამოეცათ, არ გამიგია.

ცალკე "ფოთოლცვენა" კი გამოვიდა მერე. ოტერო სილვასი აღარაფერი მინახავს ქართულად.

Solveig

ხო მაგ წიგნს ვამბობ, მქონდა და დავკარგე.. ვეღარც ბუკინისტებში წავაწყდი სადმე.. არა და ძალიან მაგრი იყო, 2-3 ჯერ კი მოვასწარი წაკითხვა..

რა თქმა უნდა ეს წიგნი ყველას ფოთოლცვენას გამო ჰქონდა, მაგრამ მაშინ ის უფრო მაგრად მომწონდა..

This post has been edited by DoomVS: on 21 Feb 2018, 15:53

სადღაც 250 გვერდი წავიკითხე უკვე და თამამად შემიძლია ვთქვა ამაზე დიდი იდიოტობა არ წამიკითხავს

ჯერ კიდევ იმედი მაქვს რომ წიგნის ბოლოს ისე შეიკვრება ყველაფერი რომ აზრს შევიცვლი, მაგრამ ჯერ-ჯერობით არც კი ვიცი რა ვთქვა....

მარტოობის ასი წელიწადის მიხევიღ სერიალს გადაიღებენ netflix-ზე

მარკესის მარტო პატრიაქის შემოდგომა არ მაქვს დამთავრებული

გადავწყვიტე გამოვასწორ და ეს კვირა დავიწყე.
ჯერჯერობით მიჭირს.

რაღაცნაირი გაორებული გრძნობა მქონდ ყოველთვის მარკესის მიმართ.

12 წლის ვიყავი მარტოობის ასი წელს რომ გავეცანი პრველად.
მახსოვს მაშინ ხმამაღლა ვკთხულობიდ და იმ მოენტზე ამარანტა და მის ძმიშვილი რომ ზასაობენ
მეზობლის ქალმა გაიგონა და გადაირია რეებს იძახის აი ბაღანეო ყვიროდა....
ლამის დამიწვეს წიგნი სახლში

ისე რებეკა და ამარნტ ორ ფორუმელ გოგოს მაგონებს

რებეკა ყოველთვის მეცოდებოდა
თავს რომ დაიმარხავს ეგ საწყალი....

ის საწყლი პიანისტი თუ ვინც იყო იტალიელი როგორ შეიწირეს...
ნუ მამენტ მაგარი სუსტი აღმოჩნდა,მაგრამ მაინც...

პოლოკოვნიკა ავრელიანო თავიდან მევასებოდა,მაგრამ ბოლოს მივხვდი მთელ რომანში ეგ ტიპი არის ყველაზე უგულო....
საკუთარი შვილები გაწირა

თან რამდენი ბაღნები ყავდა


მე მგონი ამ ფორუმზე მარტო მე ვარ ისეთი 5 რომ წაიკთხა ეს წიგნი

არ მესმის იმ ხალხის,რომლებიც იძახიან რომ რთული წასაკთხიაო
პირიქითა....

მე 1 დღე მოვანდომე


ჩემი აზრით,მარკეს სიმაღლის კომპლექსი ჰქონდა და ასევე სავარაუდოდ პატარა პენის

ამას იმტომ ვიძახი რომ ხშირად უსვამს ხაზს თავის პერსონაჟებში სიმაღლეს და მამაკაცურ სიმაყეს...

პოლკოვნიკ არავინ სწერს წავიკთხე ამ ბოლოს ისევ თავიდან და როგორც თინეიჯერობის პერიოდში არც ახლა არ მომეწონა
ბოლო ფრაზა მარტო მაგარი და სასაცილო

სხვების არ ვიცი,მაგრამ ჩემი აზრით,მარკესი არის ერთ-ერთი ყველაზე ზედმეტად გაპიარებული მწერალი და რეალურად იმხალ სიმაღლეზე არის აყვანილი
სადაც ყოფნას არ იმსახურებს


საერთოდ ლათინო ამერიკელ მწერლები დიდად არ მეხატება გულზე
ერთადერთი ლიოსამ შეძლო ჩემი გულის მოგება...
ვაცის ნადიმი არის შედევრი
<3

ჯიმ"მორისონი
მე კიდევ რამოდენიმე თვის წინ წავიკითხე პირველად და 1 კვირა მოვანდომე :დ როგორ მშურს თქვენი, ვინც პატარა ასაკიდან "დაამუღამეთ" კითხვა.

ლიოსას "ხუთი კუთხე" და "ქალაქი და ძაღლები" წავიკითხე, "ხუთი კუთხე" ძალიან არ მომეწონა, მეორეს არაუშავდა.
თუ ჩავიგდებ ხელში "ვაცის ნადიმი"-ს, წავიკითხავ აუცილებლად, მადლობა რჩევისთვის.

drehzahlbegrenzer
მარკესი არ არის მგონი ის მწერალი ბავშვობაში რომ უნდა იკითხო

ყველაზე მარკესულია..



The oversight forgets, as the leaves upon trunk.
The rain humidifies I have a meal when I cry dead calm.

Home: I give melancholy.
Room: of alloyed grief.

Tender the silence airs soft shouts and whines.
The footprints blanket ignores to feel,
alive with the sounds of the pain,
I die to want to live.

Solitude you insert yourself insane you rain me in the eyes,
you open me the veins and I bleed internal.

Another time…
Home: I give melancholy.
Room: of alloyed grief.

გავიჭედე პატრიაქის შემოდგომაზე,არ მომწონს,მაგრამ არ მიყვარს წიგნის მიტოვეა...

30 გვერდზე ვარ და მერე რამე უკეთესი ხდება ?

ჯიმ"მორისონი

ხდება, კი.. მარტო ეს მომენტი რად ღირს..

მიმაგრებული სურათი (გადიდებისთვის დაუწკაპუნეთ სურათზე)

ვიღაცამ ხო უნდა თქვას სიმართლე, თქვენ გიჭირთ ეტყობა და მე ვიტყვი:

სუსტი მწერალია...

vaho

არაფერი არ გვიჭირს, ვისთვის როგორ.. ან მოგწონს ან არა..

ასჯერ ვთქვი და გავიმეორებ, თუ მარკესისეულ მელანქოლიას ვერ ჩაწვდი მაშინ არ მოგწონს, სუსტიცაა და სასაცილოც.. ისე როგორც " მაკონდოში წვიმზე" იღლიცინეს აქ.
თუ იგრძენი მაშინ მთელი მისი შემოქმედება შენი ნაწილი ხდება, ზუსტად ისე როგორც მუსიკა..
ნუ ამეების მტკიცების აზრს აქ მე ვერ ვხედავ.. ყველას შეგიძლიათ იფიქროთ ის რაც გინდათ..

DoomVS:
საინტერესო იქნებოდა შენი შეფასება და ანალიზი მაგალითად თუნდაც იგივე მარტოობის ასი წელი როგორ გაიგე (თითქმის ვერავინ ჩაწვდა მაგ წიგნის აზრს)და საერთოდ მარკესის შემოქმედებას როგორ შეაფასებდი?

საერთოდ ამ განყში ეს მაღიზიანებს არ მიდის საუბრები წიგნებზე და ავტორებზე,
როგორც სპორტის განყშია ან სხვაგან...
წაიკითხავენ წიგნს და მორჩა ან ფოტოებს
დებენ სატრაბახოდ...

რაღაც მხრივ გეთანხმები
გააჩნია ვის ვადარებთ
თუ ისეთი ბუმბერაზების გვერდით
დავუყენებთ როგორიც იყო კამიუ, დოსტოევსკი ამ თუნდაც კაფკა მაშინ ნამდვილად სუსტია, მაგრამ საერთო ჯამში, ჩემი აზრით, არ არის სუსტი, უბრალოდ ზედმეტად არის გაპიარებული...