"მოუთმენლობა გულისა" - წავიკითხე პირველად ამის ნაწარმოებებიდან და მაგრად დამევასა.
ეგრევე ჩამითრია და ვეღარ მოვწყდი - მალევე ჩავამთავრე..
საერთოდ ეს 18-19 საუკუნის ვაიბები მაგრად მითრევს ყოველთვის
და ესეც არ ყოფილა გამონაკლისი, იშვიათად რომ გული ამიცრუვდეს კითხვისას..
პროტაგონისტი მთლად სტავროგინი არა ან მიშკინი, მისი ცოდვები ბევრად უფრო ფაქიზი და სუსტია ამხელა მსხვერპლის გასაღებად და მთლად ეგეთი იდიოტიც არ არის
, მაგრამ როგორც რასკოლნიკოვი იტყოდა
სად ნაპოლეონი და სად ცხვრები, პლიუს ამას სწორედ ეს სიახლოვე რეალურ ადამიანებთან და ნაკლები სურეალიზმი დოსტოევსკისგან განსხვავებით აძლევს ამ ნაწარმოებს თავის ხიბლს, ეი კითხვისას შეგიძლია თქვა - i can relate, რასაც იმათზე ვერ იტყვი..
შესაბამისად ესეც მაქეთკენ მიდიოდა - დეპეშა რომ დროულად მისულიყო.. მეორეს მხრივ კარგად აქვს დაჭერილი სხვაობა ნამდვილ და ზედაპირულ თანაგრძნობას შორის, სადაც ზღვარი აუცილებლად მსხვერპლზე გადის და სხვანაირად არც შეიძლება იყოს.
თუმცა ეს ებრაელი კომოვიოაჟერიც დიდად არ დამევასა რა მაინც - სუფთა NAZI პროპაგანდა ვოლპეიპერიდან გადმოვარდნილი ტიპია და ამ საწყალსაც ითრევენ ბოლომდე, ცხადია ის გოგო სხვანაირად
უყურებს მაგრამ ეს ჩათლახი თავიდანვე მატერიალურად ზომავს ყველაფერს და მიუხედავად ე.წ ფერისცვალებისა უბედურების გამო და მეტაფიზიკის გაღმერთებისა, შანსი არა რომ დავიწყებოდა
ადამიანებისა და შესაძლებლობების მატერიალისტურად შეფასების ჩვევა, ამიტომ რაღაც პონტში გულის ამრევიცაა...
ბოლო-ბოლო რა შესცეს ამ ტიპს, ყოველ მისვლაზე ექაჩებოდნენ კიდევ მოდიო და ბოლოს უკვე ბეჭედიც დაასვეს თითზე.. ხოდა ამანაც "აქ კლე არავინ არისო", ეგრე გამოუვიდა - მაგრამ მერე ისევ თავისმა სისუსტემ სძლია კინაღამ..
თუმცა მეორეს მხრივ ესეც რას იპრანჟებოდა 7-8 მილიონი რჩებოდა ქეშად და სადაც ერთხელ და ორჯერ ჩაუზასა
იქ მესამედ და მეოთხედაც.. მაგრამ იქ მერე ძმაკაცები რას იტყვიან, ხალხი რას იტყვის და ა.შ სწორედ რეალური ემოციებია ყველაზე კარგი ამ წიგნში..
ბექგრაუნდს კარგად მიჰყვება წინა საუკუნის დასაწყისის ჩრდილო ევროპული დამოკიდებულებები ებრაელებისადმი და რაც არ უნდა გაატრაკონ ვიღაცეებმა და ნაციონალ-სოციალისტებს დააბრალონ ან პირდაპირ ჰიტლერს, ფაქტია რომ ჰოლოკოსტი იყო კოლექტიური სურვილი და არა ინდივიდუალური, რასაც იმ პერიოდის ხელოვნება სარკესავით გვაჩვენებს..
მოკლედ სადღაც ეს თემებია და ყველას ვურჩევ გადაიკითხოს, კარგ დროს გაატარებს კითხვისას..
This post has been edited by DATOIA on 31 Jan 2021, 22:35 ა, ეგია სიმონ, მეტი კი არაფერი.. (C) ფრანც კაფკა
Cette entreprise est remplie à ras bord avec des enculés irréalistes (C) შარლ მორის ტალეირანი
სამაიმუნოდ გვაქვს საქმე ?! (C) ჰერბერტ სპენსერი
ნწ ნწ, რა თაობა მოდის ?! W.B. იეიტსი
დააკელი აგური - არ მოგხვდება ამხან'აგური (C) ვალტერ გროპიუსი
შტეფან ცვაიგი
